Maltańczyk to jedna z najmniejszych ras. Od wiek wieków psy te uważane były za pieski typowo salonowe i towarzyszyły damom w codziennym życiu. Ze względu na swoją radosną naturę i piękny śnieżnobiały wygląd były pocieszeniem dla pań z wyższych sfer.
Rasa ta wyhodowana została najprawdopodobniej na wyspie Melita położonej na Adriatyku. Zanim dotarła ona na francuski królewski dwór, jej droga była długa. Wędrówka ta bowiem najprawdopodobniej zaczęła się w Egipcie i prowadziła przez Grecję, Rzym i Francję. W XIX wieku te małe, białe pieski trafiły do Wielkiej Brytanii i tu zaczęła się hodowla, która dbała o czystość krwi tej rasy. Maltańczyki były częstym motywem w renesansowym malarstwie. Na obrazach towarzyszyły one kobietom ówczesnej epoki.
- Długość życia: 12 - 15 lat
- Wysokość w kłębie psa: 21 - 25 cm
- Wysokość w kłębie suki 20: - 23 cm
- Waga: 3 - 4 kg
Maltańczyk to żywy, czuły, bardzo łagodny i inteligentny mały piesek o niesamowitej urodzie, a także szlachetnym pochodzeniu. Ta piękna rasa z idealnie białym futerkiem oraz ślicznym i delikatnym pyszczkiem przez wieki towarzyszyła damom dworu i arystokracji. Maltańczyki to bardzo radosne psiaki. Lubią zabawę i różnego rodzaju szaleństwa, zwłaszcza ze swoimi młodszymi właścicielami. Pomimo swoich niewielkich wymiarów poruszają się z dumą. Uwielbiają być przytulane, pieszczone i drapane. Muszą być zawsze w centrum zainteresowania. Przy zabawach z dziećmi są w stosunku do nich bardzo wyrozumiałe i cierpliwe.
To psy bardzo przywiązujące się do swojego opiekuna - najchętniej chodziłyby za nim krok w krok. Maltańczyk jest spokojnym psem o dużej wrażliwości. Jest także czujnym obserwatorem i kiedy tylko stwierdzi, że zbliża się niebezpieczeństwo, bez wahania ostrzeże swojego właściciela. To piesek łatwy do ułożenia i chętny do nauki, zawsze spontaniczny i tryskający humorem.
Maltańczyk to piesek, który lubi dłuższe spacery, jednak jeżeli trafi na osobę mniej aktywną, szybko potrafi się dostosować do nowych warunków. To pieski, które na spacerze nie odchodzą daleko od swojego właściciela, gdyż bardzo są do niego przywiązane.
Maltańczyki są łagodne w stosunku do innych zwierząt, ale ponieważ są malutkie, trzeba na nie uważać przy kontakcie z dużymi rasami. Maltańczyk to rasa, która bardzo szybko się uczy, dlatego będzie idealna dla osób, które chcą spróbować różnych sportów z małymi pieskami np. agility dla małych ras. Maltańczyk ze względu na swój uroczy wygląd doskonale poradzi sobie na wystawach i będzie się pięknie prezentował. Sierść maltańczyka rośnie przez całe jego życie, dlatego pies ten nie linieje.
Najgorsze, co może być dla maltańczyka, to pozostawienie go samego przez dłuższy czas w domu. Piesek ten będzie umierał z tęskonoty. Dlatego warto zabierać go ze sobą, gdy tylko jest taka możliwość - wyjazdy na weekendy, wakacje, spacer po mieście czy nawet wyjście do restauracji. Maltańczyki to psy długowieczne i cieszące się dobrym zdrowiem do późnych lat.
Pielęgnacja maltańczyka wymaga trochę czasu. Aby utrzymać jego sierść w nienagannej kondycji, powinien być on czesany codziennie włosianą szczotką i szerokim grzebieniem, z uwzględnieniem takich miejsc jak: brzuch, łapki i pachwiny. Do czesania pyszczka zastosujcie gęsty grzebień, sprawdzając przy okazji oczy naszego pupila. Przy czesaniu warto jest użyć różnego rodzaju preparatów dostępnych na rynku, które chronią włos m.in. przed złamaniem. Bardzo ważne jest też, aby włosy, które są nad oczami były zawsze związane i ich nie przykrywały. Maltańczyki poddajemy kąpieli raz na dwa lub trzy tygodnie, w zależności od stanu ich sierści. Używamy tylko i wyłącznie szamponów przeznaczonych dla psów. W przypadku tej rasy dobrze sprawdzi się szampon z odżywką, który zdecydowanie ułatwi rozczesywanie. Pamiętajcie, aby psa przed kąpielą wyszczotkować, a po kąpieli porządnie wytrzeć.
Zwróćcie też uwagę na uszy, aby regularnie je sprawdzać i czyścić. Możemy do takiej pielęgnacji zastosować preparaty dostępne na rynku. Bardzo ważne jest, aby uszu nie czyścić za pomocą patyczków, wystarczy zwykły namoczony wodą lub solą fizjologiczną płatek higieniczny.
U maltańczyków pod oczami na sierści pojawia się często rdzawy nalot, który trudno jest zlikwidować. Dlatego regularna i systematyczna pielęgnacja oka jest tak ważna. Przecierajcie oczka wilgotnym płatkiem w celu usunięcia kurzu lub innych zanieczyszczeń. Pamiętajmy też, aby dbać o miejsca intymne naszych psiaków, które często mogą się ubrudzić. Zawsze możemy się wybrać z naszym pupilem do salonu groomerskiego, gdzie zostanie poddany wszelkim zabiegom pielęgnacyjnym.
- tylko i wyłącznie umaszczenie śnieżnobiałe, choć dopuszczalny jest także blady odcień kości słoniowej
- tolerowany jest również ślad bladopomarańczowego odcienia, choć nie jest on pożądany i stanowi pewną niedoskonałość
Włos maltańczyka jest gęsty, lśniący i ciężko opadający. Jest też jedwabisty i bardzo długi. Powinien być prosty na całej długości, bez fal czy loków. U maltańczyków nie ma podszycia. Na ogonie sierść powinna opadać na jedną stronę.
Maltańczyk nie jest nową rasą, dlatego też kształtowanie się jej genotypu przez tysiąclecia, jak i jej selekcja naturalna doprowadziły do tego, iż rasa ta uznawana jest za długowieczną. Maltańczyki potrafią dożyć nawet 16 lat.
Dużym problemem zdrowotnym maltańczyków jest kamień nazębny, który może się pojawić już u psów dwuletnich. Powoduje on stan zapalny dziąsła, który, nieleczony, prowadzi do wypadania zębów. U maltańczyków mogą też występować stany zapalne lub infekcje bakteryjne uszu. Uszy maltańczyka są zwisające, długie i gęsto porośnięte włosem, przez co ich wentylacja jest słaba. Sprawdzajmy uszy psa po każdym spacerze i regularnie je czyśćmy. Jeżeli z ucha będzie wydobywał się nieprzyjemny zapach, należy z psem udać się do lecznicy weterynaryjnej. U rasy tej może wystąpić przemieszczenia rzepki, czy marskość wątroby.
Tak jak większość piesków, maltańczyki również należą do łakomczuchów. Dlatego, aby nasz pupil cieszył się dobrą kondycją, nie powinien on zjadać zbyt dużo dodatkowych smaczków. Jeżeli potrzebujemy ich do treningów czy szkoleń, możemy zrobić je sami. Wystarczy jeden lub dwa rodzaje mięsa mielonego wymieszać ze sobą, następnie je rozwałkować i wysuszyć w piekarniku lub suszarce do grzybów. Mamy wtedy pewność, że smaczki są zdrowe i pozbawione węglowodanów i substancji konserwujących. Jedną porcję tych smaczków traktujemy jako jeden posiłek. Na rynku jest też sporo gotowych suchych karm. Wybierając jedną z nich, czytajmy skład. Ważne jest, aby nie zawierały one zbóż, a na pierwszych miejscach w spisie składników było mięso. Należy też zwrócić uwagę, aby było dokładnie napisane, że jest to mięso z indyka lub mączka mięsna z indyka, a nie indyk czy mączka kostna z indyka. Jeżeli mamy napisane w składzie, że jest to po prostu indyk, wtedy nie wiemy tak naprawdę jakie elementy z tego ptaka są w tej karmie. Może to być zarówno mięso, jak i produkty uboczne pochodzące z indyka.
