Wyżeł pirenejski zalicza się do wyżłów kontynentalnych oraz podsekcji psy gończe. Jako mały wyżeł francuski charakteryzuje się taką samą budową ciała jak wyżły typu gaskońskiego. Z tą różnicą, że jest od nich mniejszy i lżejszy przy jednoczesnym zachowaniu pozostałych proporcji sylwetki.
Wyżły francuskie (pirenejski i gaskoński) są potomkami białorudego wyżła hiszpańskiego, który trafił do Francji około XIV wieku. Już wcześniej myśliwskie psy francuskie dzieliły się na różne odmiany, m.in. długowłosą, z której powstały potem francuskie epagneuls i krótkowłosą o mocniej zaakcentowanych cechach psa gończego, jakie posiada wyżeł pirenejski. Pochodzenie wyżłów francuskich jest także przypisywane wyżłom sprowadzanym ze Wschodu przez uczestników wojen krzyżowych.
Prawo w XVI wieku kategorycznie zabraniało polowań z udziałem wyżłów, zastrzegając ten przywilej dla wyższych stanów. Najbogatsi hodowali często własne, lokalne odmiany wyżłów francuskich. Ich celem było stworzenie rasy lżejszej niż dotychczas. Król Ludwik XIV, znany z zamiłowania do polowania z wyżłami, opieką i szkoleniem swoich psów zajmował się we własnej osobie. Po Rewolucji Francuskiej tylko nieliczne hodowle wyżłów doczekały się kontynuacji.
Na pierwszej wystawie psów, organizowanej we Francji w roku 1863 zaprezentowano trzy grupy wyżłów, spośród których jedną tworzyły wyżły francuskie. Dopiero w 1920 roku pojawiła się idea stworzenia dwóch odmian braques français: większą gaskońską oraz mniejszą i lżejszą pirenejską, czyli Braques Français type pyrénées-petite taille.
- Długość życia: 11 - 13 lat
- Wysokość w kłębie psa: 47-58 cm, suki: 47-56 cm
- Waga: 20 - 32 kg
Braque Francais to wyżeł o muskularnej budowie, jednak nie może być za ciężki. Jego skóra bardziej przylega niż u wyżłów typu gaskońskiego. Wyżeł pirenejski to wszechstronny, pracowity i mądry pies myśliwski o doskonałym węchu. Podczas polowania na zwierzynę jest ostry i zawzięty.
W domu zachowuje się spokojnie i łagodnie. Rola psa rodzinnego i zabawy z dziećmi bardzo mu odpowiadają. Niezmiernie przywiązany do swojej rodziny, jest oddanym i ułożonym towarzyszem. Jeśli mieszka pod jednym dachem z innymi psami, toleruje je oraz komunikuje się przyjaźnie. Wyżeł pirenejski to rasa dynamiczna, muskularna, spragniona ruchu na łonie natury. Uwielbia bieganie i długie spacery. W domu z ogrodem pies będzie zdecydowanie szczęśliwszy niż w mieszkaniu w bloku. Wobec obcych zachowuje nieufność. Jest dobrym psem stróżującym.
Wyżeł pirenejski - charakter. Zdjęcie hodowli Loyal Point FCI
Krótka sierść wyżła nie wymaga specjalnej pielęgnacji. Wystarczy, że raz w tygodniu przeczeszesz ją za pomocą gęstej szczotki. Dzięki temu pies nie będzie gubił tyle sierści - co prawda jest krótka, ale twarda, więc trudno potem usuwać ją z mebli i lubi wbijać się w dywan.
Wyżeł pirenejski - pielęgnacja. Zdjęcie hodowli Loyal Point FCI
Sierść wyżła pirenejskiego jest delikatna i nieco krótsza niż w przypadku rasy w typie gaskońskim. Umaszczenie może być białe w brązowe łaty, cętki lub posiadać oba rodzaje znaczeń. Zdarzają się osobniki całkowicie brązowe.
Wyżeł pirenejski - umaszczenie. Zdjęcie hodowli Loyal Point FCI
Niektóre wyżły mają tendencję do trądziku młodzieńczego. Jeśli Twój pies się z nim boryka, kilkutygodniowe leczenie dermatologiczne powinno zakończyć problem. Czasami z powodów hormonalnych przedstawiciele rasy cierpią na przerost pochwy (suki) lub nietrzymanie moczu (psy).
Wyżły pirenejskie nie należą do ras wybrednych i najczęściej mają dobry apetyt. Dostosuj dietę do trybu życia psa. W okresie treningów i polowań potrzebuje wysokoenergetycznych, bogatych w białko posiłków, które wspomogą przyrost masy mięśniowej.
Psom o umiarkowanej aktywności podawaj karmę z optymalną zawartością białka i tłuszczu, aby nie doprowadzić do nadwagi.
Jeśli kupujesz suchą karmę, zwróć uwagę na jej skład. Szczególnie istotny jest stosunek wapnia do fosforu oraz ilość substancji niezbędnych do odbudowy chrząstek stawowych.
Wyżeł pirenejski - hodowle. Zdjęcie hodowli Loyal Point FCI
Jeśli przygotowujesz jedzenie dla psa samodzielnie, uzupełnij je preparatami z zawartością wapnia i minerałów, najlepiej po konsultacji z weterynarzem albo doświadczonym hodowcą. Podawaj psu co najmniej dwa posiłki dziennie, a po jedzeniu zapewnij możliwość odpoczynku.
Zdjęcie profilowe rasy dzięki uprzejmości hodowli Loyal Point FCI