Przodkowie setera angielskiego to przepiękne długowłose legawce. Seter angielski jest najstarszą i najbardziej zwracająca uwagę ze wszystkich czterech ras seterów. Znano go już w XIV wieku. Nazwę: „seter” zawdzięcza temu, że podczas polowania charakterystycznie siada, gdy znajdzie zwierzynę.
Współczesny seter angielski zawdzięcza swoje istnienie hodowcy Edouardowi Laverackowi. Ustalił on standard rasy w II połowie XIX wieku i tym samym zapoczątkował nową linię rodowodową. Do Francji, gdzie bardzo szybko zdobył popularność, pierwszy seter angielski trafił pod koniec XIX stulecia. Seter angielski ma znakomity węch i świetnie radzi sobie z każdą zwierzyną. Jego specjalnością jest jej odnajdywanie i wystawianie. Praca łowiecka setera angielskiego wyróżnia się błyskotliwym stylem, miękkim i wyrównanym galopem oraz efektownymi postojami. Seter angielski to najszybszy z seterów.
- Wysokość psa: 65-68 cm
- Wysokość suki: 61 - 65 cm
- Długość życia: 12-14 lat
Seter angielski to pies średniego wzrostu, o ładnie zarysowanej sylwetce, eleganckim wyglądzie i pięknym ruchu. Jego przepiękny wygląd, przyjazny temperament, sprawiły, że jest bardziej popularny jako pies do towarzystwa i wystawowy, niż jako pies aktywnie pracujący. Należy do najłagodniejszych z seterów. Rasa ta jest bardzo oddana swojej rodzinie i nie lubi być przez dłuższy czas sama. Uwielbia towarzystwo człowieka.
Seter angielski to pies bardzo energiczny lubi zabawę i długie aktywne spacery, niezależnie od panującej na zewnątrz pogody. To psy, które potrafią być bardzo wymagające, zwłaszcza w okresie dojrzewania. Jego przyszli właściciele powinni wykazać się sporą cierpliwością i wytrwałością przy jego wychowywaniu. Seter angielski zaliczany jest to rasy, które szybko przyswajają sobie wiedzę. Jednak są to psy, nigdy nie będą w 100 % posłuszne. Bywają uparte i samodzielne. Najlepsze efekty w czasie szkolenia, osiągną wtedy, kiedy będzie ono oparte na nagrodach i cierpliwości ze strony opiekuna. Zbyt ciężka ręka i krzyk nie przyniesie żadnych rezultatów. Pamiętajcie, że dorastające setery są naprawdę wymagające i potrzebują sporej ilości ruchu i zainteresowania, w przeciwnym razie staną się destruktywne i niegrzeczne.
Seter angielski nie będzie odpowiednim psem dla osób niezbyt aktywnych i lubiących pedantyczny styl życia. Pomimo ślicznego wyglądu, mają długą sierść na, której ze spaceru mogą przynosić błoto, potrafią się też ślinić, a w okresie linienia ich sierść jest wszędzie.
Setery lubią towarzystwo dzieci, jednak ze względu na to, że są to psy aktywne, skoczne z dużym temperamentem lepiej odnajdą się w towarzystwie dzieci starszych.
Ogólnie seter angielski jest przyjaźnie nastawiony do kontaktu z innymi zwierzętami, pod warunkiem, że będzie się z nimi wychowywał od początku.
.webp)
Seter angielski potrzebuje regularnego szczotkowania, które zapobiegnie kołtunieniu się sierści i usunie martwy włos. Bardzo ważne jest, aby po deszczowym i błotnym spacerze dokładnie został wyczesany. Psy wystawowe dodatkowo mogą być trymowane. Setera kąpiemy wtedy, kiedy jest ku temu potrzeba. Zbyt częste tego typu zabiegi moga źle wpłynąć na skórę ich sierść.
Istotną rolę w pielęgnacji odgrywają uszy. Zaglądaj do nich regularnie.
Jedwabista szata setera angielskiego może być:
- czarno - biała (blue belton )
- pomarańczowo - biała (orangebelton)
- cytrynowo - białe (lemon-belton)
- wątrobiano - białe (liverbelton)
- tricolor - blue belton z podpalaniem lub liver- belton z podpalaniem
Preferowane są osobniki bez dużychbarwnych łat na całym ciele, ale drobno cętkowane. Włos z tyłu głowy na wysokości uszu jest lekko falisty, nie może być kędzierzawy. Na przednich i tylnych łapach występuja obfite frędzle.
U seterów angielskich może wystąpić: postępujący zanik siatkówki, wrodzona głuchota, choroby skóry, dysplazja stawu łokciowego. Miewa też skłonności do nowotworów w podeszłym wieku.
Tak jak każdy pies, również seter angielski powinien dostawać pełnowartościowy pokarm. Z reguły są to psy, które nie wybrzydzają i jedzą to co znajdzie się w misce. Powinien być to pokarm, który dostarczy mu wszystkich niezbędnych składników, dzięki którym będzie mógł się prawidłowo rozwijać, a jego szata będzie jedwabiście gładka i lśniąca.
Coraz bardziej popularna, i bardzo dobrze wpływająca wygląd i zdrowie psa jest dieta Barf. Są to naturalne i nie przetworzone przemysłowo produkty pochodzące od zwierząt, czyli mięso, mięsne kości, tłuszcz, jajka, podroby, a także dodaje się warzywa i owoce również jako surowe. Dietę taką można uzupełniać o dodatkowe suplementy: algi morskie, drożdże browarnicze, oleje rybie np. olej z łososi czy sproszkowany kryl. Raz do roku warto zrobić swojemu pupilowi badania krwi, aby w razie konieczności móc szybko zareagować.
