To jedna z nielicznych odmian teriera, jakie rozwinęły się poza Wielką Brytanią. Pierwsi osadnicy w Australii przywieźli ze sobą na statkach nie tylko swój dobytek, ale również szczury, które rozmnożyły się na nowym kontynencie niebywale szybko. Na statki zabierano więc ze sobą małe teriery do zwalczania myszy i szczurów. Również przybysze ze Szkocji i Irlandii wykorzystywali psy w roli pomocników do tępienia gryzoni. W Australii krzyżowano odmianami terierów: irish glen of Imaal czy skye terierem, które mogły przyczynić się do umaszczenia błękitnego, oraz norwich terierem, którego używano na farmach i osadach jako szczurołapów.
Tak powstał krótkonogi, szorstkowłosy pies znany ze swojej nieprzekupnej natury oraz skuteczności w działaniu. Jego sylwetka wtapiała się w surowy krajobraz ojczyzny i nie była tak atrakcyjna, jak obecnie. Hodowla teriera australijskiego dla uzyskania pożądanych atrybutów zewnętrznych rozpoczęła się dopiero w XIX wieku. Terier australijski (inaczej Australian Terrier) często jest mylnie brany za dużego yorkshire teriera. Nie ma w tym nic dziwnego, ponieważ terier australijski jest także wynikiem krzyżówki suki yorka z psem przypominającym cairn teriera.
Zanim w 1899 roku rasa została zaprezentowana oficjalnie na wystawie, istniała w swojej formie już około 20 lat. Australijski terier zdobył opinię niezrównanego zabójcy gryzoni, który potrafił również rozprawić się z każdym wężem. Terier australijski obecnie jest popularny na międzynarodowych wystawach.
- Wysokość w kłębie ok 25 cm
- Waga 6,5 kg, suczki są lżejsze
Terier australijski to czujny, odważny i oddany ulubieniec rodziny. To mocny, zawadiacki i wesoły, a przy tym inteligentny. To zwierzę zgodne i towarzyskie, choć bywa też urwisowate, uparte i zuchwałe. Aby nie przejął rządów w domu, terier australijski potrzebuje właściciela spokojnego, konsekwentnego, który będzie wiedział, jak z nim postępować. Co ciekawe, terier australijski to pies łatwy do wychowania, który sprawia radość również początkującym hodowcom.
W stosunku do obcych ludzi jest przystępny i nie zrobi nikomu krzywdy. Jest czujny, ale nie agresywny. Terier australijski, odpowiednio ułożony, będzie wiernym przyjacielem całej rodziny.
Podobnie, jak inne teriery, australijska odmiana raczej nie przepada za innymi psami, kotami i gryzoniami, dlatego dobrze, by był jedynym zwierzęciem w domu. Terier australijski jest z urodzenia psem użytkowym lecz jego przywiązanie do swojej rodziny czyni z niego doskonałego kompana.
Maść tej rasy może być niebieska, stalowo-niebieska, ciemnoszaro-niebieska z intensywnym podpalaniem na pysku, uszach, spodzie ciała i dolnych partiach kończyn. Przy każdej maści białe znaczenia na piersi i łapach stanowią wadę.
Teriera australijskiego powinno się szczotkować jedynie szczotką z naturalnego włosia.
Owłosienie na łapach powinno być krótkie i regularnie przycinane.
Szata psa jest łatwa do utrzymania oraz odporna na wilgoć i zimno, więc terier australijski może mieszkać na dworze. Nie należy także zapominać o pielęgnacji uszu oraz zębów.
Teriery australijskie mają tendencję do zwichnięć rzepki, dermatologicznych problemów alergicznych oraz infekcji uszu.
Aby zapobiegać tym chorobom, stosuj zróżnicowaną, pełnowartościową dietę, w której białko nie będzie podawane w zbyt dużej ilości, a także regularnie sprawdzaj stan uszu psa po spacerach.
Australijskie teriery mają dobry apetyt. Odpowiednia będzie karma przeznaczona dla ras małych. Jadłospis powinien zawierać składniki odżywcze i witaminy. Wszelkie nieprawidłowości w diecie mogą doprowadzić do pogorszenia się jakości szaty i skóry. Psy tej rasy można karmić bardzo dobrymi suchymi karmami niezawierającymi zbóż, a także idealna będzie dieta Barf oparta na surowym mięsie, chrzęstnych kościach, surowych podrobach, bez dodatku ryżu, makaronu czy kasz. W posiłkach, które sami będziemy przygotowywać należy pamiętać o dodatkowym suplementowaniu.
