Prawdopodobnie to najstarszy szkocki terier. Skye terrier pochodzi z „mglistej wyspy” Isle of Skye w archipelagu Hebrydów Wewnętrznych, leżących u zachodnich wybrzeży Szkocji. Skye terrier łączy w sobie zalety wszystkich terierów z tego rejonu. Początkowo był twardym i ciętym psem myśliwskim polującym na borsuki, kuny i lisy. Dzięki długiemu tułowiu bezproblemowo wchodził do leśnych nor.
W 1904 roku ogłoszono dwie odmiany skye terriera: z uszami opadającymi i sterczącymi. Choć pierwsza z nich nadal jest uznawana, obecnie rzadko widuje się ją w Wielkiej Brytanii. W USA jest reprezentowana nieco liczniej, lecz także pozostaje mniej popularna niż odmiana z uszami sterczącymi. Przez dłuższy czas skye oraz cairn terrier były traktowane jako ta sama rasa, przy czym drugi z nich był traktowano jako krótkowłosa odmiana skye terriera.
Piękny włos skye terrier zawdzięcza domieszce krwi maltańczyka. Obecnie długość tułowia skye terriera jest dwa razy większa niż jego wysokość w kłębie. Ma silny tułów, jest wytworny i pełen godności. Porusza się energicznie i swobodnie. Skye terrriera spopularyzował serial o psie Polluksie, którego pokochało kilka pokoleń najmłodszych telewidzów. Dzięki temu skye terriery stały się popularnymi psami pokojowymi i towarzyszami człowieka w ostatnim czasie.
- Wysokość idealna to: 25 - 26 cm
- Długość życia: 10-12 lat
Skye terrier jest psem o silnej osobowości i dość niezależnym. Ma trudny, krnąbrny charakter i jak opisują niektórzy miłośnicy rasy, „dziwaczną osobowość”, którą trzeba potrafić zrozumieć i pokochać. Wychowanie skye terriera należy rozpocząć jak najwcześniej i zachowywać stanowczość oraz konsekwencję. Skye terrier wykazuje tendencje dominujące, więc poleca się go raczej osobom z doświadczeniem w układaniu psa. Skye terrier należy do psów uznających jednego właściciela, którego traktuje jak pana i mistrza. Wszystkich innych traktuje z lekką podejrzliwością.
Mimo krótkich łapek jest niezawodnym obrońcą. Zawsze alarmuje o pojawieniu się obcych, chociaż nie jest agresywny bez potrzeby.
W domu skye terrier jest spokojnym psem, ale raczej nie poleca się go rodzinom z małymi dziećmi. Ze względu na silny instynkt łowiecki, skye terrier powinien być wcześnie przyzwyczajany do kotów w domu. Nie zaleca się natomiast przebywania pod jednym dachem z ptakami lub gryzoniami.
Jest to rasa aktywna, która nie zadowoli się krótkim spacerem, dlatego należy mu poświęcić sporo czasu i uwagi na rozwijanie kondycji oraz różnorodne zabawy.
Długie włosy skye terriera wymagają poświęcenia uwagi, szczególnie po powrocie ze spaceru w terenie. Usuwaj regularnie elementy, takie jak kamyki czy gałązki, które zaplątały się w sierści, aby zapobiec powstawaniu kołtunów. Co cztery tygodnie wykąp pupila w szamponie dla psów długowłosych, a następnie nałóż odżywkę. Po wstępnym wysuszeniu włosa można go rozczesywać za pomocą grzebienia lub szczotki o gęstym uzębieniu. Jeśli pies jest suchy, przed czesaniem spryskaj jego sierść wodą lub sprayem do rozczesywania włosów, co pozwoli uniknąć nadmiernego wyrywania lub połamania sierści. Przycinaj nadmiar włosów pomiędzy opuszkami palców i kontroluj czystość uszu, co zapobiegnie stanom zapalnym. Osobniki jasno umaszczone z reguły są łatwiejsze w pielęgnacji, ponieważ ich włosy są twardsze.
Umaszczenie skye terriera może być czarne, błękitnoszare, płowe, kremowe, z ciemnymi nalotami na uszach i kufie. Włos jest długi, wełnisty i zwarty.
To rasa odporna i długowieczna, choć może się zdarzyć dysplazja nerek lub choroba nowotworowa w podeszłym wieku. Psy te są też mało odporne na wiatr i zimno, więc po przemarznięciu może je spotkać angina. Można tego uniknąć skracając spacery zimą oraz zakładając kubraczki. Jeśli chodzi o choroby układu ruchowego, to możliwe jest zwichnięcie rzepki. Mimo długiego korpusu, którego wymiary czterokrotnie przekraczają wzrost psa, skye terrier nie boryka się z problemami kręgosłupa, jak np. wypadanie dysku u jamników.
Skye terrier powinien otrzymywać posiłki, które w pełni zaspokoją jego potrzeby żywieniowe. Odpowiednia będzie karma bogata w mikro- i makroelementy, a także będzie zawierała więcej niż 30% mięsa suszonego lub świeżego. Należy dbać o linię tego psa, gdyż przy zbyt obfitych posiłkach i przy braku ruchu terrier stanie się otyły. Dlatego ważne jest, aby dzienna porcja pożywienia była dostosowana do jego aktywności.
