Foksterier szorstkowłosy pochodzi prawdopodobnie z górniczych obszarów w angielskich hrabstwach Durham i Derbyshare i w Walii. Wszystkie foksteriery szorstkowłose są potomkami teriera gładkowłosego Jacka i suki Trap, nieznanego pochodzenia, lecz z pewnością szorstkowłosej. Płynie w nim krew kilku odmian teriera, np. szorstkowłosego black and tan teriera, z domieszką buldoga, greyhounda i beagle. Rasa została opracowana w celu pomocy w polowaniach na lisy na początku XIX stulecia.
Terier szorstkowłosy jest starszy o kilka lat od teriera krótkowłosego, jednak został pokazany światu trochę później, bo w latach 70-tych XIX wieku. Obie odmiany są identyczne, w wyjątkiem długości okrywy włosowej. Przez długie lata foksteriery krótkowłose i szorstkowłose były hodowane razem. Rasa ta ma godne pozazdroszczenia zasługi w służbie człowieka. Foksterier szorstkowłosy „Drummer Jack” służył w oddziałach gwardii podczas I wojny światowej i został odznaczony medalem.
Pierwotnie, mniej cenione, teriery szorstkowłose, pokonały popularnością odmianę krótkowłosą, która osiągnęła szczyt w latach 20-tych XX wieku. Obecnie jest ona bardziej znana od teriera krótkowłosego. Foksterier szorstkowłosy jest bardzo lubiany na całym świecie.
- Wysokość do 39 cm
- Waga 8,25 kg
- Długość życia: 13-14 lat
Foksterier szorstkowłosy ma typową naturę teriera: jest dynamiczny, zadziorny i ciekawy świata. To rasa pewna siebie i odważna, która czasem wykazuje tendencje do dominacji. Jest przyjacielski, odważny i towarzyski. Szybko się uczy choć jest trochę upartu. Szkolenie przebiegnie sprawnie, jeśli będzie zawierało zróżnicowane elementy nauki i zabawy. Foksterier szorstkowłosy szybko przywiązuje się do swojej rodziny. Jest psem bardzo oddanym i wiernym oraz godnym zaufania. Lubi dzieci i inne psy. W stosunku do kotów i mniejszych zwierząt może wykazać chęć do pogoni, jak to terier. Jednak jest możliwe zgodne współżycie pod jednym dachem, jeśli zwierzęta zostaną ze sobą wcześnie zapoznane.
Foksteriery szorstkowłose raczej nie sprawdzą się w roli psów do stróżowania. Choć są śmiałe i powiadomią szczekaniem o obecności nieznajomych, nie zrobią nic ponadto. To bardzo aktywna rasa o dużych potrzebach ruchowych. Foksterier szorstkowłosy uwielbia pływanie, harce w ogrodzie, bieganie obok roweru i długie wędrówki po górach. Jeśli zapewnisz mu dużą dawkę dziennie aktywności, nie będzie istotne, czy pies zamieszka w domu jednorodzinnym czy w mieszkaniu w bloku. Foksterier szorstkowłosy ma jedną wadę: jeśli znajdzie się na dużym terenie, np. polanie lub w ogrodzie, będzie kopał dołki. Jest to wpisane w jego naturę i raczej nie da się go oduczyć tego nawyku.
Foksterier szorstkowłosy ma szorstką i gęstą okrywę włosową. Podszerstek jest krótszy i bardziej miękki
Dominuje biel w czarne łaty lub czarne podpalane i rdzawe. Natomiast łaty pręgowane, czerwone, wątrobiane są niepożądane.
Psa wystarczy regularnie czesać za pomocą twardej szczotki, np. z naturalnego włosia. Gdy pies się zabrudzi, można go wykąpać w szamponie dla psów szorstkowłosych, a następnie delikatnie wysuszyć go ręcznikiem i suszarką. Czesanie sierści najlepiej wykonywać po poprzednim zwilżeniu ich wodą, aby uniknąć połamania. Co 3 tygodnie skracaj psu pazury oraz, w razie konieczności, nadmiar włosów pomiędzy opuszkami palców.
Foksteriery szorstkowłose to psy wytrzymałe i odporne. Niektóre osobniki mogą cierpieć na zwichnięcia rzepki oraz urazy stawów, wynikające z dużej aktywności i częstych polowań. Na bieżąco lecz wszelkie kontuzje psa oraz podawaj, w miarę możliwości, preparaty dla psów sportowych i bardzo aktywnych, które wzmocnią stawy.
Foksteriery szorstkowłose nie są psami wymagającymi pod względem żywienia. Mają dobry apetyt i zazwyczaj to, co jest w misce szybko znika. Jednak wymaga on diety, która zaspokoi jego aktywny tryb życia. Decydując się na karmienie suchą karmą kupujmy tę, która nie ma zbóż, za to ma większą zawartością mięsa w swoim składzie. Dobrym rozwiązaniem będzie również dieta Barf, która opiera się na podawaniu surowego mięsa, chrzęstnych kościach, surowych podrobów, bez dodatku ryżu, makaronu czy kasz. Warto pamiętać, aby w posiłkach, które sami będziemy przygotowywać dodawać odpowiednie suplementy np. preparaty, które wpływają prawidłowo na rozwój chrząstek stawowych oraz algi, drożdże browarnicze, olej z łososia. Przed podaniem preparatów wapniowych należy skonsultować się jednak z lekarzem weterynarii oraz zrobić podstawową morfologię. W przeciwnym razie nieświadomie możemy psu zaszkodzić.
