Rasa pochodzi z wyhodowanych XIX wieku przez Anglików terierów ze Staffordshire. Psy te używane były do modnych wówczas krwawych walk psów oraz psów z bykami. Staffordy miały być psami odpornymi na ból, z zakodowaną żądzą zabijania.
W okresie międzywojennym te okrutne widowiska zyskały na popularności również w USA. Amerykanie zaczęli importować teriery ze Staffordshire.
Na ich podstawie wyhodowali cięższą, większą, bardziej grubokościstą odmianę, zajmującą czołowe miejsce wśród psów typu pit-bulls (psy do walki). W 1936 roku ogłoszono standard rasy american staffordshire terrier. Do tego czasu amstaffy hodowane były w obrębie pewnych kręgów i nie trafiały do przypadkowych osób. Przełom nastąpił, gdy jeden z hodowców zaczął sprzedawać szczeniaki zwykłym ludziom. Okazało się, że wychowane z człowiekiem amstaffy są bardzo łagodne i przyjazne, a dodatkowo znacznie bardziej inteligentne od swoich pobratymców trzymanych w kennelach. Mimo zakazu walk psów, jeszcze w latach 90-tych XX wieku, odbywały się one nielegalnie, np. w USA i Niemczech, gdzie psy były szkolone do ataków na ludzi. Po tym jak doszło do wielu śmiertelnych pogryzień, władze wielu państw wprowadziły restrykcje co do posiadania takiego psa. W niektórych krajach hodowla amstaffa jest zakazana.
- Długość życia 10 - 15 lat
- Wysokość psa w kłębie: 46 - 48 cm
- Wysokość suki w kłębie: 43 - 46 cm
- Waga: 25 - 33 kg
Amerykański staffordshire terier to dobrze zbudowany, umięśniony, elegancki oraz zwinny pies. Na swoje otoczenie reaguje żywo. Amstaffy to psy spokojne i posiadające zrównoważoną psychikę. Są bardzo wszechstronne i obdarzone intuicją, doskonale wyczują nasz niepokój i kiedy trzeba zaatakują napastnika. Nie muszą być nawet w tym kierunku szkolone, instynktownie wyczuwają zagrożenie.
Amerykański staffordshire terier charakteryzuje się dużą odwagą, łącząc w sobie siłę buldoga ze zwinnością teriera. To inteligentny pies o silnej osobowości i dużym temperamencie. Dobrze ułożony amstaff będzie doskonałym psem rodzinnym, pod warunkiem, że zadbamy o jego odpowiednie wychowanie, wczesną socjalizację oraz rozwój fizyczny. Należy mu poświęcić czas i sporo uwagi, już od samego początku, kiedy tylko zjawi się w domu. Jeżeli tego niezaniedbamy, Amerykański staffordshire terier będzie potulnym, oddanym psem całej rodziny, bowiem uwielbiają one także kontakt z dziećmi. Są w stosunku do nich wyrozumiała i cierpliwe, a kiedy stracą ochotę do zabawny z nimi, odchodzą. Uwielbiają być głaskane i tulone. Potrafią chodzić za swoim opiekunem krok w krok. W stosunku do obcych osób podchodzą z rezerwą, jeżeli zauważą pozytywne nastawienie z naszej strony do nich, ochoczo się witają i czekają na glaskanie. Jednak goście w domu są zawsze obserwowani przez Amstaffy.
Nie jest to pies dla każdego, gdyż od szczenięcia wymaga dużo kontroli i umiejętnego wychowania. Amstaffy powinny być w rękach doświadczonych, dojrzałych emocjonalnie osób, które wiedzą, jak je prawidłowo ułożyć i socjalizować. To pies pewny siebie i nie zawsze skłonny do podporządkowania. Rzadko jednak się zdarza, że psy będą starały się nas zdominować, wolą jednak ze swoim liderem współpracować. Warto też wyznaczyć psu granice, co wolno, a czego nie. Warto też ze swoim Amstaffem wyrać się na profesjonalne szkolenie w zakresie posłuszeństwa. Odpowiedzialny szkoleniowiec nakieruje Was na jakie rzeczy mu pozwalać i na co zwrócić szczególna uwagę podczas wychowania. Nieocenione informacje otrzymacie również od hodowcy.
Amerykański staffordshire terier jest oddany i towarzyski. Zawsze pogodny i pełen wigoru. Chętnie uczestniczy w różnych szkoleniach i zabawach. Jeśli będzie miał możliwość wyładowania swojej dużej energii, amstaff może zamieszkać w bloku.
Umaszczenie amstaffa może zawierać wszelkie kolory, a także ich kombinacje: łaciate i pręgowane są dopuszczalne. Umaszczenia białe (jeśli nie przekracza 80% powierzchni ciała psa), podpalane i czekoladowe są niepożądane.
Krótka sierść american staffordshire terriera jest łatwa w pielęgnacji i nie zabiera zbyt dużo czasu. Ważną rzeczą pielęgnacyjną jest dbanie o jego uszy i zęby.
Rasa ta narażona jest na dysplazję stawów biodrowych jak i łokciowych, ataksję. Mają również skłonności do alergii pokarmowych i skórnych. U psów z przeważającą ilości bieli na głowie występuje ryzyko głuchoty, powiązanej z brakiem pigmentu.
Amstaff powinien otrzymywać wysokiej jakości pożywienie, bogate w dobrego rodzaju białko zwierzęce, witaminy, minerały, kwasy tłuszczowe, błonnik. Na rynku jest sporo dobrych suchych karm, jednak przy jej wyborze należy zwrócić uwagę na jej skład. Im więcej jest w niej mięsa, tym lepiej. Alternatywą suchej karmy może być również dieta Barf. Twój pies otrzymuje wtedy to, co najlepsze i naturalne, a w dodatku postaci surowej. Dzięki czemu znajdujące się w składniki odżywcze nie tracą na swojej wartości.
Zdjęcie profilowe rasy dzięki uprzejmości hodowli Karmacoma FCI
