Szwedzki lapphund to najstarsza z dziewięciu szwedzkich ras znana w Skandynawii od stuleci. Archeolodzy wykopali szkielet psa podobnego do szwedzkiego lapphunda, liczący około 7000 lat. Szwedzki lapphund został wyhodowany przez nomadów, którzy chcieli mieć psa do pomocy przy wypasaniu reniferów. Oprócz zaganiania reniferów, szwedzki lapphund służył też jako pies myśliwski, stróżujący na podwórkach oraz do towarzystwa.
W trakcie hodowli rasa była udoskonalana tak, aby jej odgłos szczekania skutecznie odstraszał drapieżniki, ale jednocześnie uspokajał renifery dając im do zrozumienia, że z psami są bezpieczne. W 1903 roku szwedzki lapphund został uznany przez rodzimy Kennel Club, a w 1944 przez FCI. Na całym świecie mieszka około 1200 szwedzkich lapphundów, z czego większość w kraju pochodzenia.
- Długość życia 11 - 14 lat
- Wysokość psa w kłębie to 48 cm
- Wysokość suki w kłębie to 43 cm
- Waga 19 - 21 kg
Szwedzki lapphund jest typowym szpicem, o średniej wielkości oraz dumnie noszący głowę. Są to bardzo żywe, czujne oraz miłe psy. Należy do ras bardzo pojętnych z ogromna chęcią do pracy. Szpice te, są psami wszechstronnymi. Posiadają umiejętności psa stróżującego i pasterskiego. Idealnie odnajdą się w psich sportach takich jak agility, tropienie czy też zawody w wypasaniu. Szwedzki lapphund jest wytrwały oraz wytrzymały.
Szwedzki lapphund jest zrównoważony, prostolinijny, inteligentny i sprytny. Charakter ma podobny do fińskiego lapphunda. Pies ten potrzebuje spokojnego przewodnika, który będzie miał autorytet. Zasadniczą sprawą jest przemyślane i konsekwentne podejście do szkolenia. Szwedzki lapphund jest wrażliwy na głos człowieka. Można to wykorzystać podczas szkolenia: pochwały wyrażaj zawsze spokojnym głosem i nigdy nie krzycz na psa, a wychowasz sobie wiernego i posłusznego przyjaciela.
Szwedzki lapphund żyje dobrze z innymi psami, chociaż jego głośne szczekanie może je nieco przerażać. Choć pies zachowuje pewną rezerwę wobec obcych, obecnie nie nadaje się już na psa stróżującego. Zazwyczaj jego kontakty z dziećmi i zwierzętami domowymi są przyjazne. Nie ma co ukrywać, że surowe klimaty oraz bezludne tereny skandynawskie to dla szwedzkiego lapphunda najbardziej sprzyjające warunki. Są to psy odporne na zmieniające się warunki atmosferyczne.
Sierść szwedzkiego lapphunda nie wymaga szczególnej pielęgnacji. W okresie linienia do usuwania martwych włosów z podszerstka najlepiej stosuj metalowy grzebień z dwoma rzędami zębów. Podobnie jak inne psy nordyckie, szwedzki lapphund nie ma typowego zapachu psiej sierści.
Umaszczenie szwedzkiego lapphunda powinno być:
- jednolicie czarne z brązowymi refleksami
Dopuszczalna jest biel na klatce piersiowej oraz na łapach i na końcu ogona.
Szwedzki lapphund jest rasą długowieczną, a także jedną z najzdrowszych na świecie. Sporadycznie pojawiają się alergie, egzemy, zapalenie oczu lub uszu. Jednym z częściej występujących schorzeń jest PRA, czyli dziedziczna choroba oczu.
Przy żywieniu psa ważne jest, aby rodzaj pożywienia dostosować do aktywności i wieku psa. Jeżeli mamy szczeniaka tej rasy, należy podawać mu karmę przeznaczoną dla maluchów ras średnich lub dużych. Są one bogate w witaminy i inne substancje odżywcze dzięki którym nasz pies otrzyma wszystko co potrzebuje do prawidłowego rozwoju. Warto wyeliminować również przekąski pomiędzy posiłkami, aby waga pupila nie wzrosła.