Szpice to wieloletnia rasa, znana już w Średniowieczu. Wywodzi się od psa z epoki torfowej, sprzed 6000 lat temu. Szpice są członkami dużej psiej rodziny, której wspólnymi cechami są: szpiczasty pysk, szpiczaste, stojące uszy, osadzony wysoko na grzbiecie i skręcony ogon. Szpice uważa się za przodków wszystkich domowych ras. Hoduje się trzy odmiany szpiców, uznane za odrębne rasy. Różnią się one między sobą jedynie wysokością i umaszczeniem.
Szpice europejskie wykorzystywano od stuleci do wielu ról: psa pasterskiego, myśliwskiego, pociągowego, obronnego i stróżującego. W różnych krajach powstawały regionalne odmiany szpiców, fizycznie do siebie podobne. Niemieckie szpice przypuszczalnie sprowadzili tam oraz do Holandii Wikingowie, którzy najeżdżali tamtejsze tereny w Średniowieczu i przy okazji zabierali ze sobą pasterskie psy północy, np. lapphundy. Mimo doskonałej adaptacji do terenów i obowiązków szpice europejskie nie były doceniane długie lata.
Dopiero XV-wieczna literatura zaczęła je traktować bardziej przychylnie. Chociaż Niemcy uważa się za kolebkę szpica średniego kolorowego współczesnego, ale to głównie Holandia i Wielka Brytania przyczyniły się do udoskonalenia rasy.
- Wysokość psa to: 34 cm +/- 4 cm
- Długość życia: 12-15 lat
Waga powinna być proporcjonalna do wielkości.
Szpic średni kolorowy współczesny to pies żywy, wesoły, pogodny i lojalne wobec rodziny. Szpice to bardzo inteligentne i czujne czworonogi. Ich natura jest przyjazna, a pokłady energii niezmierzone. Szpic mały kolorowy współczesny jest bystrym, chętnym do nauki i posłusznym psem. Pies ten lubi dzieci, ale w przypadku zbyt dużego zainteresowania z ich strony, może stać się drażliwy.
Z psami i innymi zwierzętami domowymi dogaduje się dobrze. Niektóre szpice, ze względu na obfite futro, mają wrażenie, że są znacznie większe, co może prowadzić do zaczepek dużo większych psów na spacerach. Należy je oduczyć zaczepiania innych czworonogów. Szpic średni kolorowy współczesny jest również dobrym psem stróżującym, który zawsze powiadomi opiekuna o bliskości obcych. Dość wcześnie rozpocznij szkolenie psa, np. by na dźwięk dzwonka zaszczekał tylko kilka razy albo przy wejściu gości, a następnie uspokoił się. Szpic średni kolorowy współczesny nie posiada dużych wymagań ruchowych, ale nie znaczy to, że nie lubi dłuższych spacerów.
Szpic średni kolorowy współczesny (Szpic niemiecki) - charakter. Zdjęcie hodowli Element of Me FCI
Szpica średniego kolorowego współczesnego należy dokładnie wyczesać grubym grzebieniem, a następnie delikatnie wyszczotkować. Lepiej nie używaj gęstego grzebienia ani nie czesz psa za często, bo możesz w ten sposób uszkodzić podszerstek. Regularnie przycinaj pazury psa, dbaj o stan zębów oraz czystość uszu.
Umaszczenie szpica średniego kolorowego współczesnego może być:
- czarne
- brązowe (czekoladowe)
- rude
- białe
- podpalane
- wilczaste
- kremowe
- rude z czarnym nalotem lub łaciate
Szpic ma podwójną szatę. Włos jest długi, prosty, odstający. Włos okrywowy jest krótszy i gętszy. Podszycie jest wełniste. Głowa, uszy okryte są krótkim, gęstym aksamitnym włosem. Włos nie może byc falisty, kędzierzawy, a na grzbiecie nie może byc przedziałka. Ogon powinien być obficie owłosiony.
U psów tej rasy, sporadycznie może wystąpić epilepsja, dysplazja stawowa, choroby oczu ( jaskra, katarakta ) oraz wypadanie rzepki.
Szpic średni nie jest wybredna rasą i zje praktycznie wszystko co znajdzie w misce. Niestety mają tendencję do tycia, dlatego przekąski nie są wskazane. Należy pamiętać, że piesek nie powinien jeść naszego jeszcznia. Na rynku jest spora gama karm suchych i mokrych. Decydując się na ten sposób żywienia, wybieraj karmę, która w swoim składzie będzie miała więcej niż 30% mięsa oraz nie powinna zawierać zbóż. Zwracaj również uwagę czy w składzie są naturalne konserwanty. Karma sucha jest prosta w podaniu, należy tylko wsypać do miski odpowiednią ilość granulek, jaka zalecana jest przez producenta na jej opakowaniu.
Wasz czworonożny przyjaciel będzie również zadowolony, kiedy zdecydujesz się na karmienie mięsem surowym, surowymi warzywami, bez dodatku węglowodanów. Ten rodzaj karmienia to dieta Barf. Warto się z nią zapoznać i zawsze możesz zmienić sposób żywienia. Mieszanie suchej karmy z mięsem nie jest dobrym pomysłem, gdyż może powodować problemy ze strony układu pokarmowego.
