Szpice są członkami wielkiej psiej rodziny, która zapoczątkowała istnienie różnych europejskich ras. Pierwsze psy w typie szpica zamieszkiwały kulę ziemską już 4 tysiące lat p.n.e. Z uwagi na wysokie zdolności adaptacyjne i odporność, szpice towarzyszyły ludziom w codziennym życiu. Szpic mały kolorowy brązowy/czarny był psem pasterskim, który pilnował pasącego się na łąkach bydła. W innych regionach, służył jako pomocnik myśliwego i tropił zwierzynę. Jeszcze inni wykorzystywali go do pilnowania podwórka przed złodziejami.
Przez wiele lat szpice traktowano jako psy użytkowe, bez zwracania szczególnej uwagi na ich miłe usposobienie i uroczy wygląd.
Od XV wieku, gdy w Europie zapanowała moda na małe pieski do towarzystwa, traktowane jako ozdoby salonu, szpic mały kolorowy stał się popularny. Szpic mały kolorowy brązowy/czarny został wyhodowany w okolicach Wirtembergii. Stosunkowo niczym nie różni się od dużej odmiany, oprócz gabarytów. Choć szpice małe białe były od niego popularniejsze i bardziej pożądane przez przedstawicieli szlachty, szpic mały kolorowy również cieszył się dużą popularnością. FCI uznało Niemcy jako ojczyznę szpica małego kolorowego, lecz rasę udoskonalili przez lata hodowcy z Amsterdamu i Londynu.
- Wysokość psa to 26 cm
- Długość życia: 12-15 lat
Waga proporcjonalna do wzrostu.
Szpic mały kolorowy klasyczny czarny-brązowy to pies żywy, wesoły, pogodny i oddany rodzinie. Szpice to bardzo inteligentne i czujne czworonogi. Ich natura jest przemiła, a werwa ogromna. Szpic mały kolorowy czarny/brązowy jest pojętnym, chętnym do nauki i posłusznym uczniem. Zazwyczaj szpice małe kolorowe lubią dzieci, ale w przypadku zbyt dużego zainteresowania ze strony najmłodszych, pies może stać się nerwowy.
Z psami i innymi zwierzętami domowymi żyje dobrze. Niektóre szpice, ze względu na bujne futro, mają wrażenie, że są znacznie większe niż w rzeczywistości, co może prowadzić do zaczepek znacznie większych psów. Należy je delikatnie wyprowadzić z tego błędu. Szpicom małym kolorowym wystarczają krótkie spacery, co nie znaczy, że pogardzą możliwością dłuższego wyjścia. To rasa aktywna, która lubi bawić się w ogrodzie. Szpic mały kolorowy jest również dobrym psem stróżującym, który zawsze ostrzeże o nadejściu obcych. Dość wcześnie rozpocznij szkolenie psa, np. by na dźwięk dzwonka zaszczekał tylko kilka razy albo przy wejściu gości, a następnie uspokoił się. To zalecenie należy wcielać w życie konsekwentnie.
Umaszczenie szpica kolorowego klasycznego jest czarne lub brązowe (czekoladowe). Włos jest długi i prosty, odstający od ciała. Włos okrywowy jest krótki i gęsty. Podszycie jest wełniste. Głowa, uszy, kończyny przednie i tylke okryte są krótkim gęstym aksamitnym włosem. Ogon obficie owłosiony. Włos nie może byc falisty ani kędzierzawy. Na grzbiecie nie może byc przedziałka.
Szpica małego kolorowego trzeba dobrze wyczesać grubym grzebieniem, a następnie lekko wyszczotkować. Nie należy używać gęstego grzebienia, gdyż zbyt częste szczotkowanie może źle wpłynąć na kondycję sierści.
Szpic mały kolorowy należy do najzdrowszych ras występujących na świecie. Problemy ze zdrowiem zdarzają u niego bardzo rzadko. Oczywiście tak jak każdego innego psa mogą go dopaść różne dolegliwości, czyli dysplazja, wypadanie rzepek czy choroby oczu. Są to jedna jednostkowe przypadki.
Nie jest to rasa, która wymaga specjalnej karmy. Nie należy jednak podawać psu resztek obiadowych. Dobra sucha karma zawierająca więcej niż 30% mięsa świeżego lub suszonego w zupełności mu wystarczy. Pamiętajmy, że bardzo ważny jest skład karm, które kupujemy. Te zwykłe, najtańsze mają bardzo dużo zbóż i ogólnie węglowodanów w środku. To nie jest dobra ani dla szpica małego kolorowego ani innego psa. Można też rozważyć bardziej wyrafinowany sposób żywienia wg. filozofii Barf, która polega na podawaniu psu praktycznie surowego mięsa. Jest to model żywienia najbliższy naturze psa.
