Szpic fiński znany jest w swojej ojczyźnie pod nazwą: „suomenpystykorva”, czyli: „pies z postawionymi uszami”. Jest narodowym psem Finlandii. Wzmianki o nim spotykamy w licznych pieśniach patriotycznych.
Niegdyś szpic fiński służył lapońskim myśliwym do tropienia łosi i niedźwiedzi polarnych. Obecnie w całej Skandynawii jest powszechnie używany do polowań na kuropatwy i inne ptactwo wodne. Rasa jest spokrewniona z rosyjską łajką i pochodzi ze wschodnich terenów Finlandii. Do Wielkiej Brytanii została sprowadzona przez lady Kitty Ritson, której zawdzięcza pieszczotliwe określenie: „Finkie”. W Skandynawii szpic fiński jest nadal cenioną rasą myśliwską, podczas gdy w innych krajach służy wyłącznie jako pies do towarzystwa lub wystawowy.
- Długość życia: 12 - 14 lat
- Wysokość psa w kłębie to 44-50 cm
- Wysokość suki w kłębie to 39 - 45
- Waga psa: 12 - 13 kg
- Waga suki: 7 - 10 kg
Szpic fiński jest żywy i ciekawy świata. Jest to dobry pies stróżujący, który szczeka tylko w razie konieczności. Szpic fiński jest bardzo przyjazny wobec dzieci, towarzyski i wyjątkowo lojalny wobec całej rodziny. Szpic fiński nie słucha jednak niewolniczo wszystkich poleceń przewodnika. Jeśli szukasz rasy zawsze posłusznej, nie jest to pies dla Ciebie. Szpic fiński wymaga dużej cierpliwości i zrozumienia. W połączeniu z konsekwencją możliwe jest osiągnięcie podstawowego poziomu szkolenia.
Szpic fiński toleruje zwierzęta domowe, jeśli zostanie do nich przyzwyczajony za młodu. Nie zapominaj jednak, że jest to pies myśliwski i nigdy nie zostawiaj zwierząt bez nadzoru. Pies ten lubi przebywanie na powietrzu, ale nie będzie szczęśliwy zamknięty w kojcu. Towarzystwo innych psów sprawia mu przyjemność. Szpic fiński może mieszkać zarówno na wsi, jak i w mieście. Jeśli pies wybiega się do woli w ciągu dnia, wieczorem z przyjemnością będzie się wylegiwał w domu.
Umaszczenie szpica fińskiego może być ognistorude lub żółtorude. Dopuszczalne są małe białe znaczenia. Szczenięta rodzą się znacznie ciemniejsze, a ich sierść staje się rudawa później.
Szpic fiński - umaszczenie. Zdjęcie hodowli the Red Ranch FCI
Sierść szpica fińskiego ma właściwości samoczyszczące, ale psa należy regularnie czesać i szczotkować. Szpic fiński nie posiada zapachu psiej sierści. Sprawdzaj stan jego zębów, uszu i przycinaj pazury.
Szpic fiński - pielęgnacja. Zdjęcie z hodowli the Red Ranch FCI
Szpic fiński to rasa ogólnie zdrowa. W końcu została wyhodowana w surowym klimacie Skandynawii. Bardzo rzadko mogą go spotkać padaczka, dysplazja, wypadanie rzepek albo choroby oczu.
Te urocze i żywe pieski lubią dobrze zjeść. Należy im zapewnić odpowiednią karmę, która zaspokoi ich wymagania żywieniowe. Dostarczy witaminy, minerały oraz dobrej jakości białko zwierzęce. Jest to bardzo ważne, zwłaszcza w momencie intensywnego wzrostu. Pies może otrzymywać dobrą karmę suchą i karmę miękką, bez dodatku zbóż oraz nie pogardzi surowym mięsem. Warto w tym miejscu zapoznać się co oferuje dieta Barf. Jest ona oparta na surowym mięsie, ewentualnie z dodatkiem warzyw. Odzwierciedla ona maksymalnie naturalne żywienie tego typu zwierząt. W końcu psy to mięsożercy.
Szpic fiński hodowle. Zdjęcie z hodowli the Red Ranch FCI