Karelia to stara kraina geograficzna rozciągająca się na północ od Petersburga do wschodniej Finlandii. To właśnie tam Finowie odkryli karelskiego psa na niedźwiedzie. Było to w latach 20-tych XX wieku. Psy te są potomkami psów, które wspólnie z Rosjanami uchodzącymi przed terrorem ZSRR znaleźli azyl w Finlandii. Karelski pies na niedźwiedzie, jak nazwa wskazuje był wykorzystywany do polowania na te potężne i groźne ssaki. Obdarzony był żywiołowym temperamentem, ogromną odwagą i siłą, pozwalającą podjąć walkę z niedźwiedziami, a także polować na łosie, renifery i dziki, które wielokrotnie przerastały go swoim rozmiarem.
To pełen pasji łowca, który korzystał z każdej nadarzającej się okazji do polowania. Był również odporny na niesprzyjające warunki atmosferyczne. Karelski pies na niedźwiedzie nosił ogon zakrzywiony na kształt sierpa. Jego smukła i elegancka sylwetka sprawia wrażenie lekkości, ale też siły. Za to wszystko cenili go myśliwi w surowych warunkach. Wojna pomiędzy Rosją a Finlandią z roku 1940 sprawiła, że rasa niemalże wyginęła. Udało się ją jednak odbudować.
- Długość życia: 11 - 13 lat
- Wysokość psa w kłębie: 54 - 60 cm
- Wysokość suki w kłębie: 49 - 55 cm
- Waga: 20 - 23 kg
Karelski pies na niedźwiedzie ma niełatwy charakter, więc wymagane jest doświadczenie w wychowywaniu psów. Nie wykazuje skłonności do całkowitej uległości nawet wobec swego przewodnika. Bardzo ceni sobie swobodę. Woli chodzi swoimi ścieżkami. Ciężko powstrzymać jego instynkt łowiecki. Podobnie jak inne psy typowo zaprzęgowe, woli swojego pana lub samotność niż towarzystwo innych psów, ponieważ historycznie w trakcie polowań działał w pojedynkę. Karelski pies na niedźwiedzie ma silnie zakorzeniony instynkt walki z innymi zwierzętami, dlatego powinien być jedynym zwierzęciem w domu.
W stosunku do ludzi karelski pies na niedźwiedzie jest zawsze łagodny, zrównoważony i nieco zdystansowany. Wobec swojej rodziny to rasa wierna i oddana. Cechuje ją też miły charakter w obecności dzieci, jednak nie akceptuje dokuczania mu. Przyjaciół i obcych wita wylewnie, zazwyczaj wyciem. W stosunku do obcych jest nieufny, ale nie agresywny. Nie sprawdzi się w roli stróża ani obrońcy. Nie jest to pies kanapowy, potrzebuje bardzo dużo ruchu. Idealny właściciel to taki, który uprawia biegi przełajowe, lubi jeździć na rowerze. Pies ten nie nadaje się do życia w mieście. Wymagany jest dom z dużym ogrodem, najlepiej blisko lasu. Pies tej rasy nie przepada za pozostawaniem w samotności, dlatego decydując się na niego, najlepiej wziąć dwa psy i przyzwyczajać je, że czasem zostają same, bez ludzi, od najmłodszych lat. Prawidłowo wychowany, w stosunku do kotów oraz innych zwierząt domowych będzie przyjazny.
Maść czarna karelskiego psa na niedźwiedzie może być matowa lub z odcieniem brązowym. Większość psów ma wyraźne białe znaczenia na głowie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu i łapach.
Twarda, sztywna sierść karelskiego psa na niedźwiedzie, z gęstym wełnistym podszerstkiem doskonale chroni psa przed mrozem i wilgocią. Wbrew pozorom sierść karelskiego psa na niedźwiedzie nie wymaga szczególnej pielęgnacji. W okresie linienia, kiedy zwierzę gubi podszerstek, najlepiej jest usuwać wypadającą sierść za pomocą grzebienia z dwoma rzędami metalowych zębów.
Karelskie psy na niedźwiedzie to odporne i niezwykle wytrzymałe psy, które rzadko mają problemy zdrowotne. Pies niezbyt dobrze znosi upały, dlatego latem powinien mieć zawsze dostęp do cienistego i chłodnego schronienia oraz zimnej wody. Gdy temperatura powietrza wynosi powyżej 15 stopni, nie wolno mu pozwalać na pracę i duża aktywność, aby nie dopuścić do przegrzania.
Rasa ta należy do psów, które chętnie wszystko zjedzą i nie grymaszą. To nie znaczy, że może jeść karmę z niskiej półki. Do organizmu powinny trafiać z pokarmu składniki, budulcowe, energetyczne i regulujące, a więc białko i substancje mineralne, tłuszcze, witaminy i błonnik.
