Olbrzymy są najmłodszą rasą w grupie sznaucerów i pinczerów. Ich przodkami były zaganiające i stróżujące wiejskie psy odmiany górnobawarskiej, o kosmatej i przeważnie ciemnej sierści. W 1907 roku powstał w Monachium Bawarski Klub Sznaucera. Z racji występowania w okolicach tego miasta nazywano je brodaczami monachijskimi (lub „piwnymi”, jako że często towarzyszyły wozom należącym do browarów). Sznaucera olbrzyma nazywano też sznaucerem niedźwiedzim. Niegdyś sznaucer olbrzym czarny pełnił rolę psa stajennego. Później zapotrzebowanie na tego rodzaju rasy zanikło.
Doskonale sprawdził się jako pies obronny podczas I wojny światowej. To dlatego, mimo mniejszej popularności od sznaucerów średnich i miniaturowych, zapotrzebowanie na olbrzymiego pozwoliło utrzymać ówczesne hodowle przy życiu. Przed II wojną światową ich rozpowszechnianiem zajął się dr Calaminus. Dla dodania rasie elegancji zastosował krzyżówki z czarnym dogiem niemieckim i przypuszczalnie dużym pudlem. W 1913 roku dla rasy tej założono księgi rodowodowe, a 12 lat później sznaucer olbrzym został oficjalnie uznany za rasę służbową.
W 1925 roku sznaucer olbrzym został oficjalnie uznany za psa służbowego i jest do dziś używany przez policję, m.in. do poszukiwania materiałów wybuchowych oraz pomocy ofiarom katastrof naturalnych.
Niesłabnącą do dziś popularność sznaucery olbrzymie zyskały po wojnie, gdy ludzie odczuli potrzebą posiadania dużych psów obronnych.
- Długość życia: 12 - 15 lat
- Wysokość psa w kłębie wynosi: 60 - 70 cm
- Wysokość suki w kłębie wynosi: 60 - 70 cm
- Waga: od 35 kg - 47 kg
Sznaucer olbrzym czarny to duży mocny i krępy pies. Ma niewzruszony charakter, gotowy do obrony, a jego wygląd wzbudza respekt. Psy tej rasy mają łagodny i wyrównany temperament. Jest lojalny w stosunku do swoich właścicieli. Ma idealnie rozwinięte narządy zmysłów. Sznaucery olbrzymie to psy inteligentne i łatwe w szkoleniu. Cechuje ich siła, wytrzymałość i szybkość. Sznaucery te są odporne na złą pogodę. To doskonałe psy do towarzystwa. To rozsądny i spokojny, choć niełatwy w prowadzeniu pies sportowy i wspaniały pies rodzinny, jeśli tylko potrafi się z nim postępować. Sznaucer jest czuły w stosunku do małych dzieci, cierpliwy, opiekuńczy i zawsze chętny do każdej zabawy. Dobrze dogaduje się z innymi psami oraz kotami, a na spacerach nie zaczepia innych czworonogów. Należy jednak pamiętać, że sprowokowany sznaucer nie będzie stał w miejscu, tylko może ruszyć do ataku. Jego wychowanie wymaga cierpliwości i zrozumienia. Podczas pracy jest skoncentrowany, zaangażowany i mocno żywiołowy. Sznaucer olbrzym jest odważny, zuchwały i temperamentny, ale ma miękkie serce. Potrzebuje uwagi oraz prowadzenia bez użycia krzyków. Od młodych lat musi zostać nauczony, kto w jego stadzie jest liderem.
Wymaga dużej ilości ruchu, w związku z tym nie nadaje się do roli kanapowca. Oczekuje on zadań, jakie będzie mu wyznaczał opiekun oraz różnorodnych zabaw. Rasa ta super sprawdza się w różnego rodzaju sportach kynologicznych, do których możemy zaliczyć: posłuszeństwo, obrona, tropienie, ratownictwo, dogotrekking.
Sznaucer olbrzym czarny
Pielęgnacja tego pięknego psa, wymaga dużej troski i regularnego trymowania. Zabiegi fryzjerskie zajmują sporo czasu, dlatego warto pupila oddać w doświadczone ręce specjalistów salonów groomerskich. Sierść sznaucera ma być twarda, szorstka i gęsta. Charakterystyczna jest broda, która w dotyku jest miękka. Sznaucery maja krzaczaste brwi, które delikatnie przykrywają oczy.
- czarne
Sierść powinna być szorstka, gęsta i twarda. Ma gęsty podszerstek. Włos okrywowy jest dostatecznie długi. Charakterystyczna jest broda, która nie powinna być całkiem miękka. Psy te mają krzaczaste brwi, które delikatnie przykrywają oczy.
Przedstawiciele tej rasy rzadko chorują. W starszym wieku sznaucery olbrzymie miewają predyspozycje do dysplazji stawów biodrowych, nieco rzadziej łokciowych oraz chorób nowotworowych. Czasami przytrafiają się alergie, stany zapalne uszu i problemy skórne. Ze względu na skłonności do powstawania skrętu żołądka, dzienną porcję zywieniową warto podzielić na dwie mniejsze. Po jedzeniu zapewnij psu spokój i możliwość wypoczynku. Sznaucer olbrzym dobrze znosi każdą porę roku, lecz w upalne dni nie narażaj go na długie przebywanie na słońcu. Upewnij się, że pies ma stały dostęp do chłodnego miejsca na wypoczynek i napicie się wody.
Suki miewają tendencje do ciąż urojonych.
Aby dobrać odpowiednia dietę dla psów tej rasy, musimy brać pod uwagę jego tryb życia. Ważne jest, aby karma jaką będzie dostawał nasz pies była pełnowartościowa i zawierała dobrej jakości białko zwierzęce. Musi w swym składzie zawierać składniki budulcowe, energetyczne i regulujące. Odpowiednie żywienie jest bardzo ważne w okresie intensywnego wzrostu szczeniaków, ponieważ w tym czasie rozwija się układ kostny. Jeżeli zdecydujesz się na suchą karmę wybieraj taką, która jest dedykowana dla szczeniaków ras dużych. Najlepiej jeżeli będzie w swym składzie zawierać ok 28 - 32% białka. Większa jego ilość w suchej karmie, może przyczynić się do szybkiego wzrostu, co z kolei może wpłynąć na nieprawidłowy rozwój stawów, chrząstek układu kostnego.
Sznaucer olbrzym, nie pogardzi również surowym posiłkiem, w skład którego wchodzi surowe mięso, podroby, tłuszcz, jajko, kości mięsne, warzywa i owoce. W przypadku tego rodzaju karmienia wskazana jest dodatkowa suplementacja np. podawanie oleju z łososia, który bogaty jest w omega, jeżeli zauważymy, że nasz pies się po nim drapie warto zmienić na kryl, który występuje w kapsułkach lub w proszku. Tego typu żywienie, to nic innego jak dieta Barf, mająca coraz to więcej zwolenników. Przed wprowadzeniem do diety suplementów zawierających wapń, zawsze zrób badania krwi.
