Gdy w XIX wieku dokonano krzyżówki sznaucera średniego z małpim pinczerem, nie od razu potraktowano nowo narodzone szczenięta jako osobną rasę. Dopiero po jakimś czasie, zaczęto jednak myśleć o psie nieco innym niż małpi pinczer, tzn. trochę większym oraz o dłuższym pysku. Na podobieństwo sznaucera średniego, planowano uzyskać jego mniejszą wersję.
Na przełomie XIX i XX wieku doszło do rozdzielenia hodowli sznaucera miniaturowego od małpiego pinczera. Sznaucer miniatury był psem wszechstronnie uzdolnionym: zarówno jako uroczy piesek do towarzystwa, jak i szczurołap. Gdy umaszczenie psów zaczęło się liczyć, dokonano podziału na odmiany i tak powstał sznaucer miniatruowy pieprz i sól. Na jego popularność w krajach anglosaskich wpływa m.in. łagodna i towarzyska natura i duża inteligencja.
- Długość życia: 12 - 15 lat
- Wysokość w kłębie wynosi: 30 - 35 cm
- Waga 4 - 8 kg
Sznaucer miniaturowy to mały, mocny, krępy, szorstkowłosy pies. Pełen elegancji. Dobrze sprawdzi się jako stróż domowego ogniska oraz idealny towarzysz całej rodziny.
Sznaucer miniaturowy pieprz i sól to pies czuły i wrażliwy, a jednocześnie nieustraszony i zadziorny. Rase tą cechuje inteligencja, odwaga, wytrzymalość i czujność. Ma duże zapotrzebowanie na ruch na świeżym powietrzu, więc najlepiej gdyby jego przyszły właściciel był żywiołową osobą, która będzie go często zabierała na spacery i wycieczki. Raczej nie nadaje się dla osób wygodnych oraz starszych. Ulubionym miejscem w domu po intensywnych np. treningach, będzie sofa w centralnym miejscu w domu, gdyż lubi on mieć wszystkich na oku. Bardzo przywiązuje się do swojego właściciela i nie opuszczałby go na krok. Sznaucer miniaturowy jest doskonałym psem do towarzystwa, który kocha dzieci i zawsze chętny, aby się z nimi bawić. Psy tej rasy bardzo szybko dostosowują się do trybu życia swojej rodziny, jednak nie lubi długo zostawać sam.
Ten nieco przekorny pies potrafi manipulować otoczeniem, dlatego jako opiekun musisz poznać jego naturę i pokazać, kto podejmuje decyzje. Właściwie wychowany pupil będzie się dobrze zachowywał w obecności dzieci, innych zwierząt oraz osób nieznajomych. Jego czujna i szczekliwa natura czasem da o sobie znać, lecz nie powinien sprawiać większych kłopotów. Bez problemu może mieszkać w małym mieszkaniu.
Sznaucer miniaturowy pieprz i sól
Szorstka i twarda szata sznaucera miniaturowego powinna być systematycznie trymowana. Zapobiega to gubieniu luźnych włosów.
Sznaucery mogą być też strzyżone. Aby uniknąć uszkodzenia włosa, wykonuj zabiegi tylko u zaufanego fryzjera dla psów. Sznaucery są odporne na skrajne temperatury, ale nie przepadają za deszczem.
- pieprz i sól
Celem hodowlanym tej odmiany sznaucera było uzyskanie maści w pośrednim odcieniu, które będzie jednolicie rozłożona na całym tułowiu, a podszerstek będzie szary. Dozwolone są odcienie od ciemno szarego kolory, przez żelazisty po kolor srebrno szary. Masak musi być zawsze ciemna. Jasne zanzaczneia na głowie czy kończynach są niepożądane.
Sierść jest twarda, szorstka i gęsta. Składa się z podszerstka oraz nie za krótkiej okrywy włosowej ściśle przulegającej do ciała. Włos nie może być szczeciniasty ani falisty. Na łapach włos jest znacznie zdecydowanie miękii niż na tułowiu. Na głowie i uszach krótki. Dla tej rasy charakterystyczna w wygladzie jest broda i krzaczaste brwi, delikatnie przykrywające oczy.
Sznaucer miniaturowy pieprz i sól żyje raczej długo i należy do ras raczej zdrowych. Niektóre psy mogą chorować na postępujący zanik siatkówki (PRA), zaćmę, choroby nerek albo alergie skórne. Warto przed zakupem porozmawiać z hodowcą na temat badań, jakie robił swoim psom hodowlanym.
Sznaucer miniaturowy nie jest duży, za to jego apetyt jest ogromny. Przekarmiony piesek, to piesek otyły. Dlatego lepiej zrezygnować z przekąsek między posiłkami, lub wykorzystać je podczas treningu, jako jeden z posiłków. Należy pamiętać, aby pies był zdrowy, w jego codziennej diecie nie może zabraknąć składników odżywczych. Im dieta jest bardziej urozmaicona, tym jest bogatsza o białko, witaminy, minerały, nienasycone kwasy tłuszczowe. Właściciele, którzy wybrali gotowe dobre karmy, nie muszą się martwić o ich bilansowanie. Natomiast, jeżeli ktoś będzie sam przygotowywał posiłki oparte na diecie Barf, będzie musiał robić to sam.
