Poitevin to jedna z francuskich ras gończych niemal nieznana poza krajem pochodzenia. Powstała w XVII wieku w Haut-Poitou w południowo-zachodniej Francji na skutek mody na szlacheckie hodowle nowych ras lokalnych. Urodzone w arystokratycznych psiarniach szczenięta przeznaczone były do polowania w sforach. Myśliwym zależało na tym, by nie trafiały w ręce osób spoza ich kręgu. Wobec tego nie byli zainteresowani promocją nowych ras jako psów towarzyskich ani pokazywaniem ich na wystawach dla psów.
Twórcą rasy był markiz François de Larrye. W 1692 roku otrzymał 12 foxhoundów i skrzyżował je z miejscowymi psami, m.in. francuskim gończym chien blanc du roy, celtyckim psem myśliwskim oraz chartami. Szczenięta, jakie pojawiły się na świecie otrzymały nazwę „chien du haut-poitou”. Ich wytrzymałość, w tym silne serca i pojemne płuca, pozwalały mu na kilkugodzinny galop za ofiarą bez oznak większego zmęczenia, niczym greyhound. Swoim głośnym szczekaniem informowały myśliwego, gdzie znajduje się zdobycz.
100 lat później, po Rewolucji Francuskiej, gwałtowne zmiany społeczne i polityczne odcisnęły się na arystokratach oraz ich psach. Hodowle uległy rozproszeniu, a wszystko co nie pasowało do idei: „wolności, równości i braterstwa”, spotykało się z potępieniem.
W XIX wieku kilkoma Poitevinami zajęła się rodzina de la Besge de Montmorillon. Psy te służyły im do polowania na ogromne populacje wilków.
Epidemia wścieklizny z 1842 roku zdziesiątkowała rasę i ponownie trzeba było ją odnawiać. Współczesna nazwa „poitevin” obowiązuje od 1957 roku. Obecnie obowiązujący wzorzec rasy powstał w 1997 roku. Jak wszystkie wysokonożne francuskie psy gończe, rasa do tej pory hodowana jest niemal całkowicie w sforach i wykorzystywana do polowań na grubą zwierzynę. Dzięki zaletom jak siła, wytrzymałość i doskonały węch, poitevin jest uznawany za flagowego psa francuskiego myślistwa.
- Wysokość w kłebie psa 62 - 72 cm
- Wysokość w kłębie suki 60 - 70 cm
Poitevin to bardzo dystyngowany pies, który w harmonijny sposób łączy siłę, elegancję i lekkość. Rasa ta charakteryzuje się żywym temperamentem i silnym instynktem łowieckim.
Podczas polowania wyróżnia go szybka praca na tropie, bezwzględne posłuszeństwo wobec właściciela, zdolność analizy i rozwaga w działaniu, oraz umiejętność pracy dolnym (gdy idzie po tropie) oraz górnym (gdy zwierzyna jest bliżej i ją zwietrzy) wiatrem. Płynąca w nim krew chartów sprawia, że poitevin jest niezależny i nie poddaje się presji, podobnie jak inne rasy gończe.
Poitevin szybko uczy się sztuczek, które uzna za przydatne. Nie cierpi twardego chowu ani wielokrotnych powtórzeń tego samego ćwiczenia. Niewłaściwe postępowanie powoduje, że pies ze zamyka się w sobie i traci zaufanie do przewodnika. Jeśli więc chcesz, by szkolenie przyniosło rezultat, stosuj metody pozytywne, traktuj psa przyjaźnie i nie przedłużaj zbytnio pojedynczych lekcji. Psy tej rasy żyją bezkonfliktowo i doskonale czują się w sforze. Naśladowanie pozostałych członków grupy pomaga psu uczyć się pożądanych zachowań.
Psy tej rasy umieją pozytywnie odnosić się do dzieci, chociaż w obecności najmłodszych mogą być trochę niesforne. Ponieważ polują samodzielnie, bez rozkazów właściciela, są psami niezależnymi, odważnymi oraz towarzyskimi.
Ze względu na swój dźwięczny i donośny głos, którego lubią używać, silną pasję łowiecką oraz dużą potrzebę ruchu, poitevin w mniejszym stopniu niż krótkonożne francuskie psy gończe typu basset gryfon z Wandei czy basset gaskoński nadają się do trzymania w domu jako psy do towarzystwa. Poitevin to urodzony myśliwy, w którym w mgnieniu oka budzi się instynkt pogoni, nawet za sprawą jednego szybkiego ruchu czy intensywnego zapachu. Dlatego, mimo wielkiej serdeczności i łagodności wobec człowieka, nie będzie typowym psem kanapowym. Do obcych osób, w tym dzieci, oraz małych zwierząt domowych jest nastawiony przyjaźnie, ale woli zachować dystans.
Poitevin najlepiej będzie się czuł w rodzinie mieszkającej za miastem i kochającej pobyt na łonie natury oraz uprawianie sportu, np. jazdy konnej czy całodniowych pieszych wycieczek. Należy mu również zapewnić długie spacery z możliwością swobodnego wybiegania się. Trzy rundy dziennie na smyczy dookoła osiedla zdecydowanie nie zadowolą tego dynamicznego i pełnego wigoru psa.
Umaszczenie poitevin:
- tricolor z czarnym czaprakiem lub dużymi łatami
- biało-pomarańczowe, u wielu osobników spotyka się włos wilczasty
Pielęgnacja psa rasy poitevin jest nieskomplikowana. Wystarczy szczotkowanie, zwłaszcza w okresie linienia. Po każdym spacerze, polowaniu i wyjściu psa z wody zwróć uwagę na uszy. U ras długouchych są one słabiej wentylowane, a w związku z tym bardziej narażone na infekcje.
Dzięki temu, że rasa poitevin była długo hodowana w ukryciu, udało się uchronić ją przed chorobami o podłożu genetycznym. Ze względu na intensywną aktywność na zewnątrz, pies może być narażony na kontuzje i drobne urazy.
Poitevin nie jest wybredny. Można karmić go zarówno dobrej jakości suchą lub mokrą karmą, bądź pokarmem przygotowywanym w domu. Zadbaj o dietę, w której znajdą się wszystkie składniki potrzebne dla prawidłowego funkcjonowania organizmu w tym stawów. W przypadku tak aktywnych psów odpowiednia będzie dieta Barf. Przeprowadzane badania i obserwacja psów potwierdzają, że przyczynia się ona do polepszenia ich kondycji, zmniejsza częstotliwość występowania infekcji, pozytywnie wpływa na jakość zębów w wyniku czego nie osadza się kamień nazębny. Dieta Barf to przede wszystkim podawanie psu nieprzetworzonych produktów pochodzenia zwierzęcego w postaci surowej.
