Rasa powstała w XIX wieku jako krzyżówka miejscowych psów myśliwskich z przedstawicielami szwedzkich, niemieckich i angielskich psów gończych. Jej nazwa pochodzi od norweskiego miasta Halden.
Psy myśliwskie były bardzo popularne w Norwegii od początku XIX wieku. Haldenstovare służył do polowania na grubą zwierzynę typu dzik czy niedźwiedź, ale również lisy i zające. Obecnie te pełne gracji i wdzięku psy, podobne do foxhoundów, nawet w swoich rodzinnych stronach są mało popularne. W Polsce istnieje zaledwie kilka hodowli.
- Długość życia 12 lat
- Wysokość w kłębie psa: 47 - 55 cm
- Wysokość w kłębie suki: 44 - 52 cm
- Waga 18 - 25 kg
Przeznaczeniem psów tej rasy, jest tropienie zwierzyny. Haldenstovare doskonale nadaje się do szybkich pogoni na dużych, otwartych przestrzeniach, również twardym i wymagającym podłożu, np. na śniegu. Haldenstovare jako typowy pies myśliwski jest posłuszny, lojalny i przywiązuje się do opiekuna. Jest bardzo przyjaznym i energicznym psem.
Może być też trzymany jako pies domowy, ponieważ uwielbia towarzystwo człowieka, także dzieci. Podczas zabawy z najmłodszymi zachowuje się delikatnie i jest opiekuńczy. Swoją rodzinę kocha i jest oddanym towarzyszem spacerów i wycieczek.
Haldenstovare, ze względu na niepohamowany instynkt łowiecki, raczej nie powinien mieszkać pod jednym dachem z innymi czworonogami. Z drugim psem dogada się bez problemu, ale z kotem lub mniejszymi zwierzętami, niekoniecznie. Jeżeli nie jesteś myśliwym, zapewnij Haldenstovare dużo ruchu. Najlepiej by mógł swobodnie biegać przez co najmniej godzinę dziennie. Oprócz codziennej porcji aktywności dostarczaj psu różnorodnych form rozrywki, by stymulować jego rozwój.
Umaszczenie Haldenstovare jest trójkolorowe z przewagą bieli i czerni. Sierść krótka, a włos prosty i mocny z bardzo gęstym podszerstkiem. Jedyne dopuszczalne umaszczenie to czarne łaty na białym tle, gdzie przeważa biel. Łaty znajdują się na głowie i tułowiu, podpalanie nad oczami, na policzkach, łapach, klatce piersiowej, pod uszami oraz na zadzie.
Haldenstovare wystarczy wyczesać raz w tygodniu. Rasa nie wymaga kąpieli ani strzyżenia. Należy regularnie sprawdzać uszy, ponieważ ich budowa sprzyja tworzeniu się stanów zapalnych.
Z powodu niewielkiej ilości osobników hodowcy przykładać wielką wagę do prawidłowego krzyżowania psów, aby uniknąć niepożądanych wad genetycznych. Jednak czasem zdarzają się przypadki dysplazji stawowej.
Zdecyduj się na jeden rodzaj diety spośród posiłków przygotowywanych w domu, np. bazowanych na diecie BARF lub gotową karmę zoologiczną o niskiej zawartości węglowodanów.
Przed próbą zmiany diety porozmawiaj z weterynarzem i zacznij wprowadzać nowy rodzaj karmy stopniowo. Nie karm psa przekąskami pomiędzy posiłkami serwowanymi o stałych porach.