Gończy węgierski (inaczej gończy siedmiogrodzki) pochodzi od czarnych psów gończych, zwanych panońskimi tropowcami, które przybyły do Kotliny Panońskiej już w 900 roku. Drugą rasą mającą wpływa na jego powstanie były dawne myśliwskie psy siedmiogrodzkie.
Gończy węgierski to starożytna rasa, która z upływem lat doskonale przystosowała się do miejscowych warunków geograficznych, klimatycznych i łowieckich. Dzięki temu dał początek wszystkim gończym z rejonu Europy Środkowej. Najbliższym pobratymcem gończego węgierskiego jest gończy słowacki kopov, a także gończy polski i austriacki. Wszystkie odmiany łączą czarne podpalane umaszczenie i nieduże uszy. Pod koniec XIX wieku hodowle gończego węgierskiego były niezwykle popularne na terenie Siedmiogrodu i Węgier.
Gończe węgierskie towarzyszyły myśliwym podczas polowania konno na jelenie, niedźwiedzie i dziki. Do polowań na mniejsze zwierzęta, jak zające czy lisy, wykorzystywano odmianę krótkonożną.
Współcześnie, rasa ta nadal jest wykorzystywana jako psy tropowce i płochacze, a także jako psy goniące głosem. Jej zalety to m.in. wytrzymałość, dobrze rozwinięty zmysł orientacji i łatwość ułożenia. Oficjalną nazwą rasy, uznaną przez FCI w 1963 roku, jest „Erdélyi Kopó”. Gończy węgierski występuje w dwóch odmianach: krótkonożnej i wysokonożnej. Zgodnie z malejącą liczbą wpisów gończych węgierskich do Krajowej Księgi Rodowodowe, obydwie odmiany są bliskie wymarcia.
- Długość życia 10 - 12 lat
- Wysokość w kłębie psa: 55-65 cm
- Waga: 25-32 kg (min. wg wzorca FCI to 25 kg)
Gończy węgierski to zrównoważony i spokojny pies, który pokazuje swój temperament podczas pracy. Kiedy poluje, jest wytrwały i skoncentrowany na celu. Do tego stopnia, że mimo tendencji do dominacji, która objawia się bardziej u samców, nawet osobniki, które za sobą nie przepadają, potrafią się dogadać, kiedy mają wspólny cel. Biega szybko niczym chart. Na intensywnym spacerze ważne jest, by gończy węgierski mógł długo obwąchiwać wszystko, co go zainteresuje.
W domu natomiast doceni spokój w rodzinnym gronie oraz możliwość odpoczęcia w cichym miejscu. Obecność właściciela wpływa na tego psa kojąco i pozytywnie. W towarzystwie dzieci jest łagodny i lubi się z nimi bawić. Pies jest czujny w stosunku do obcych, choć zamiast agresji woli zachować dystans. Rasa ta akceptuje koty, z którymi przebywa pod jednym dachem. Za obcymi nie przepada. Gończego węgierskiego można trzymać w mieszkaniu w bloku. Jeśli masz dom jednorodzinny, zabezpiecz ogrodzenie, ponieważ wrodzony instynkt łowiecki będzie nakazywał gończemu węgierskiemu samodzielnie poznać okolicę.
Włos gończego węgierskiego jest zbity, twardy i obfity. Podszerstek staje się gęstszy w okresie zimowym. Takiego psa należy czesać co drugi dzień.
Umaszczenie występujące u gończego węgierskiego to czerń z białymi lub brązowymi znaczeniami. U odmiany krótkonożnej dopuszczone jest posiadanie brązowego nosa.
Gończe węgierskie to odporne psy, które rzadko mają problemy zdrowotne. Niekiedy są podatne na dysplazję stawów biodrowych. Bardzo ważne jest, aby psa nabywać z hodowli, które należą do ZKwP (Związek Kynologiczny w Polsce) / FCI, czy np. The American Kennel Club (AKC) lub The Kennel Club (związek kynologiczny Wielkiej Brytanii). Psy dopuszczone do hodowli muszą mieć zrobione odpowiednie badania np. w kierunku dysplazji. Dopytaj hodowcy, czy jego psy mają przeprowadzone takie badania.
Gończy węgierski nie wymaga specjalnej diety. Nie pogardzi żadnym typem jedzenia: ani karmą suchą, ani mokrą, ani posiłkiem przyrządzonym dla psa w domu. Psy użytkowe i pracujące powinny dostawać bardziej energetyczny pokarm z wyższą zawartością dobrej jakości dobrego białka zwierzęcego. Dobrze dobrana karma sprawi, że Twój pies będzie w znakomitej kondycji.
