Gończy tyrolski to jeden z czterech austriackich psów myśliwskich. Obok gończego styryjskiego szorstkowłosego czy gończego karynckiego jest najpopularniejszą odmianą posokowców występującą w rejonie alpejskim. Początkowo gończy tyrolski służył jako pies użytkowy zabierany na polowania w górzystych rejonach Tyrolu. W 1860 zarejestrowano pierwszą hodowlę czystej rasy, która występowała w dwóch odmianach: małej i dużej. Standard rasy opracowano w 1896 roku podczas wystawy psów w Insbrucku, a w 1905 roku FCI oficjalnie ją uznało.
Na początku lat 30-tych XX wieku Tyrolski Związek Myśliwych ustalił zasady użytkowania gończego tyrolskiego. W 1994 roku zakończono oficjalną hodowlę odmiany małego gończego tyrolskiego. Gończy tyrolski był i jest używany do głośnych polowań na zająca i lisa. Służy też jako tropowiec do znajdowania postrzelonych zwierząt. Myśliwi upodobali go sobie ze względu na doskonały węch, wysoki zmysł orientacyjny, zaangażowanie i odwagę w polowaniu na grubą zwierzynę. Doceniają go również za odporność i idealną adaptację do surowych terenów wysokogórskich. Gończy tyrolski jest w stanie samodzielnie wytropić zwierzynę, a następnie wytrwale gonić ją, szczekając cały czas. Jest to niezmordowany myśliwy, zaangażowany w swoją pracę.
- Długość życia: 10 -13 lat
- Wysokość psa w kłębie: 44 - 50 cm
- Wysokość suki w kłębie: 42 - 48 cm
- Waga: 15 - 22 kg
Gończy tyrolski to idealny pies dla myśliwych polujących w lesie i w górach. Jest postrzegany jako świetny pies myśliwski o zrównoważonym charakterze. Choć nie wykazuje chęci dominacji, jest waleczną rasą. Dobrze dogaduje się z innymi psami. Nie zaleca się posiadania takiego psa miłośnikom kotów. Nawet jeśli czworonogi wychowują się wspólnie, pies może się zapominać podczas zabawy i dopuszczać do głosu instynkt myśliwski. Kot w jego towarzystwie nie może czuć się w pełni bezpiecznie. W stosunku do najmłodszych, choć nie wykazuje agresji, gończy tyrolski nie będzie uległym psem-zabawką, który zniesie każdą próbę przytulenia. Należy wytłumaczyć pociechom, jak właściwie obchodzić się z psem.
Wobec obcych zachowuje ostrożność i dystans. Gończy tyrolski to rasa typowo myśliwska. Każda inna osoba ma niewielkie szanse na poprawne wychowanie tego psa. Podczas szkolenie najbardziej istotne jest budowanie autorytetu przewodnika. W stosunku do swojego opiekuna gończy tyrolski jest bardzo posłusznym, oddanym i wiernym psem, który nie przepada za samotnością. Najlepiej więc, by pies zostawał w ogrodzie niż w mieszkaniu w bloku, podczas gdy domownicy są w pracy i szkole. Rasa ta potrzebuje dużo ruchu i możliwości biegania. Gończy tyrolski chętnie popływa lub potowarzyszy Ci podczas jazdy na rowerze.
Gończego tyrolskiego wystarczy wyczesać raz w tygodniu. Strzyżenie nie jest wymagane. Rasa ta linieje w tempie umiarkowanym.
Do czasów współczesnych zachowały się trzy typy umaszczeń gończych tyrolskich: czerwona i czerwono-czarna oraz trójbarwna (czarno-czerwono-biała).
Gończe tyrolskie to mocne i wytrzymałe psy. Możliwe zranienia oraz kontuzje stawowe, jakie zdarzają się podczas polowań. Nie dopuść, by mniejsze urazy rozwinęły się w poważniejsze. Ze względu na długie i słabo wentylowane uszy, pies może miewać infekcje, szczególnie po pływaniu. Sprawdzaj regularnie ich stan oraz czyść uszy psa raz w tygodniu, lub jeśli to konieczne, częściej.
Podobnie jak psy średniej wielkości, gończy tyrolski może być karmiony dobrej jakości karmą suchą lub mokrą. Karmy te są dobrze zbilansowane, bogate w witaminy i minerały. Regularnie kontroluj wagę psa i proporcje jego ciała, szczególnie przyrost tkanki tłuszczowej.