Gończy Hamiltona to dobrze głoszący pies gończy, używany do polowania na zające i lisy. Nie jest to pies polujący w sforze i nigdy nie jest używany do polowania na jelenie.
Gończy Hamiltona to rasa pochodząca ze Szwecji. Nazwa pochodzi od nazwiska hodowcy hrabiego Hamiltona. Psy tej rasy przeznaczone były do polowań na lisy i zające. Są to pieski średniej wielkości o bardzo charakterystycznym ubarwieniu szaty. Ponieważ jest to rasa typowo myśliwska, przyjęto zasadę, że mogą one trafić tylko i wyłącznie do rąk myśliwskich. W Polsce jest to rasa raczej mało znana. Ze względu na to, że psy tej rasy szybko się przystosowują stają się coraz częściej psami rodzinnymi pod warunkiem, że zapewni im się dostateczną ilość ruchu.
Dużą popularność rasa ta zapewniła sobie przez postać ze szwedzkiej bajki dla dzieci, w której jednym z głównych z bohaterów był pies o imieniu Karo, który wraz ze szwedzkim krasnoludkiem Tomtenem pomagał biednym mieszkańcom wioski.
W 1921 roku rasie nadano nazwę gończy Hamiltona, aby uhonorować człowieka, który ją wyhodował, twórcy Szwedzkiego Kennel Clubu- hrabiego A.P. Hamiltona.
- Wysokość psa w kłębie: 57 cm, z tolerancją 53 d 61 cm.
- Wysokośc suki w kłębie: 53 cm, z tolerancją od 49 do 57 cm.
Gończy Hamiltona jest psem bardzo proporcjonalny, sprawiający wrażenie bardzo silnego. Nigdy nie powinien być ciężki. Różnice w wyglądzie pomiędzy psem i suką powinny być wyraźnie zaznaczone.
Gończy Hamiltona jest psem eleganckim o harmonijnej budowie i trójkolorowym umaszczeniu. Jest wytrwały, chętny do pracy w każdym terenie i o każdej porze roku. Doskonale odnajduje się w gęstym poszyciu, skalistym terenie i w śniegu. Przede wszystkim jest to pies myśliwski o silnym instynkcie łowieckim. Ma miłe usposobienie, jest przyjacielski, tolerancyjny zarówno do małych dzieci i innych zwierząt domowych, pod warunkiem, że będzie wychowywany w ich towarzystwie od wieku szczenięcego. To pies, który lubi przestrzeń. Nie lubi natomiast być ograniczony czterema ścianami. Decydują się na tę rasę pamiętajmy, że potrzebuje ona odpowiedniej ilości aktywnego ruchu, a co najważniejsze należy psom tej rasy zapewnić zajęcia, które związane są z jej gończym instynktem. Gończy Hamiltona idealnie sprawdzi się w różnego rodzaju sportach łowieckich np. tropieniu, aportowaniu. Jeżeli nie zapewnimy mu dostatecznej ilości ruchu, mogą się wtedy pojawić problemy z zachowaniem. Gończy Hamiltona chętnie się uczy, jednak jeżeli jego nos poczuje interesujący zapach ignoruje wszystko co się dzieje dookoła niego.
Umaszczenie gończego Hamiltona według wzorca FCI:
- trójkolorowe
Grzbiet, szyja, boki tułowia i górna część ogona czarne. Głowa, uszy i kończyny, a także boczne części szyi, tułowia i ogona płowe. Maść płowa może zmieniać odcień od złocistego do głębokiego, intensywnego czerwono-brązowego. Na górnej części kufy znajduje się biała listwa. Białe są także górna i spodnia powierzchnia szyi, klatka piersiowa, koniec ogona i dolna część kończyn oraz łapy.
Ze względu na krótką sierść pielęgnacja nie jest trudna. Należy go szczotkować w okresie silnego linienia. Należy też zwrócić uwagę na wiszące przy policzkach uszy i regularnie je czyścić.
Gończy Hamiltona to rasa, która nie jest obarczona chorobami o podłożu genetycznym. To psy odporne na zmieniające się warunki atmosferyczne.
Rasa ta nie wymaga specjalistycznej diety. Jednak należy pamiętać, by karma była dobrze zbilansowana: bez zbóż i przeznaczona dla ras bardzo aktywnej. Będziemy mieli wtedy pewność, że dostarczamy psu odpowiednią ilość niezbędnych składników do prawidłowego rozwoju.
