Podobnie jak w przypadku wielu starych ras psów ustalenie, kiedy dokładnie pojawiły się gończe szwajcarskie, jest bardzo trudne.
Podobne psy żyły już w czasach starożytnych, o czym świadczy odkryta w szwajcarskiej miejscowości Avenches rzymska mozaika, na której widnieją psy gończe. Nazwa „gończy berneński” wzięła się od pasma górskiego Alp Berneńskich. W średniowieczu szwajcarscy myśliwi postanowili wyhodować zwinnego i mocnego psa do polowania w wysokich górach. Do hodowli dodawano osobniki rasy porcelaine. Tak powstał gończy szwajcarski.
Pierwotnie polowano z nim na zające. Podobnie jak np. gończy polski, był i jest wszechstronny i może tropić także dziki i jelenie. Gończy berneński najlepiej czuje się w sforze, a podczas gonitwy „gra”, czyli melodyjnie szczeka. Poza polowaniami nie jest psem szczekliwym.
W XV wieku gończy szwajcarski był popularny we Włoszech i Francji.
W 1882 r. podczas wystawy w Aarburgu zaprezentowano gończego szwajcarskiego, z którego wyodrębniono pięć odmian, a dla każdej ustalono osobny wzorzec. Obok gończego berneńskiego zaliczały się do niej: wymarły już gończy z Turgowii, gończy z Jury, gończy lucerneński oraz gończy szwajcarski (Schwyzer). Na przełomie XIX i XX w. popularność gończego berneńskiego zaczęła maleć. Fani założyli klub miłośników rasy w 1903 roku.
Najwięcej gończych berneńskich można spotkać w Szwajcarii. Wiele z nich nie posiada rodowodu.
W Austrii gończe berneńskie wykorzystywane są głównie jako psy użytkowe, zaś w sąsiednich Czechach nie biorą udziału w polowaniach, choć są pokazywane na wystawach i konkursach myśliwskich.
- Długość życia 10 - 13 lat
- Wysokość psa wynosi: 49 - 59 cm
- Wysokość suku 47 - 57 cm
Pies średniej wielkości, o dobrej budowie, która świadczy o jego sile i wytrzymałości. Ma długą kufe i sucha głową, która ozdobiona jest długimi uszami i nadaje mu szlachetnego wyglądu. Gończy berneński jest żywym o silnej pasji łowieckiej psem. Łagodny, pojętny, bardzo, a przede wszystkim przywiązany do właściciela. Używany jes do polowania z bronią palną, zazwyczaj na zające, sarny, lisy, niekiedy również na dziki. Poluje w sposób nie zależny, głosząc zwierzynę. Nawet w trudnym terenie tropi i wypycha zwierzyną z dużą pewnością.
Gończy berneński to pełen pasji pies myśliwski, który sprawdzi się jako pies rodzinny. Wobec dzieci jest czuły i delikatny. Bardzo chętnie potowarzyszy Ci podczas joggingu, jazdy na rolkach czy rowerze. Wymaga sporej przestrzeni i ruchu, aby spożytkować swoją energię.
Ze względu na wrażliwą i nieśmiałą naturę bardzo ważna jest socjalizacja szczeniaka z ludźmi od pierwszych dni życia. Pupil powinien mieć jak najwięcej pozytywnych doświadczeń związanych z człowiekiem. Nawet jako dorosły pies gończy berneński miewa skłonność do łapania wszystkiego zębami i podgryzania. Dlatego nie powinien zamieszkiwać w jednym domu z kotami ani gryzoniami. Z innymi psami dogada się bez problemu.
W przeciwieństwie do pozostałych ras gończych, berneński posłusznie przychodzi na wołanie opiekuna. Szkolenie psa przebiega łatwo i przyjemnie. Zdarza się, że gończy berneński jest nieco uparty i niesforny. Najlepszym sposobem na jego delikatną psychikę, jest łagodne i stanowcze zachowanie. Przedstawiciele tej rasy odnoszą sukcesy w agility, ponieważ są sprytne, dynamiczne i chętne do współpracy.
Obcych traktują z dystansem, ale nie okazują agresji. Nie są dobrymi psami stróżującymi.
Gończy berneński nie wymaga intensywnego czesania sierści czy wizyt w salonie groomerskim. Wystarczy, że raz w tygodniu wyczeszesz go, a jeśli zajdzie konieczność, wykąpiesz. Regularnie przycinaj pazury i kontroluj stan uzębienia. Zabrudzone uszy wyczyść delikatną ściereczką. Ten krzepki i silny pies najlepiej czuje się w trudnych, górzystych terenach i chłodniejszym klimacie, dlatego latem unikaj długich spacerów w samo południe i nie dopuść do przegrzewania psa.
- białe w czarne łaty lub z czarnym siodłem
- jasnopłowe do ciemno płowych podpalania na policzkach, nad oczami
Skóra jest czarna pod czarnym włosem i biała z niewielkimi czarnymi plamami pod włosem białym. Włos krótki, gładki i gęsty, bardzo delikatny na głowie i na uszach.
Rasa jest bardzo odporna i szybko przystosowuje się do każdych warunków atmosferycznych i terenowych. Gończy berneński może cierpieć na nawracające infekcje uszu. Aby ich uniknąć, kontroluj stan uszu i stosuj delikatne preparaty i ściereczki do czyszczenia dostępne w sklepach zoologicznych.
Dieta gończego berneńskiego powinna być dostosowana do wieku i stanu zdrowia psa. Niektóre osobniki mają niestety tendencję do tycia, dlatego nie są wskazane przekąski między posiłkami. Posiłki podawaj o regularnych porach i nie przekarmiaj pupila. Zadbaj, by karma była wysokiej jakości, a jeśli przygotowujesz posiłki w domu, uzupełniaj je o preparaty witaminowe i minerały.