Rosyjski toy wykształcił się wskutek mody na podobną rasę, angielskiego toy teriera, która opanowała XX-wieczną Rosję.
Prace nad własną rasą rozpoczęły się po II wojnie światowej. Krzyżowano osobniki bez rodowodów, w typie chihuahua, pinczera miniaturowego oraz, wspomnianego już, English toy terriera. Pierwsze szczeniaki miały zarówno krótką, jak i długą sierść, prawdopodobnie wskutek domieszki krwi chihuahua. Nazwano je: „moskiewskimi toy terierami”. Ze względu na chęć zachowania dużej puli genetycznej rasy, zdecydowano się kontynuować rozmnażanie zarówno, krótko-, jak i długowłosej odmiany.
W roku 1958 uznano rasę w ZSRR, a nazwę zmieniono na: „rosyjski toy”. W 1966 wypuszczono pierwszy wzorzec rasy.
Dopiero w latach 90-tych. Po upadku ZSRR, świat poznał szerzej rosyjskiego toya. Najwięcej hodowli jest w Rosji i Skandynawii, a także na Białorusi, w której jednak zabrania się krzyżowania między osobą osobników krótko- i długowłosych.
FCI uznało rosyjskiego toya w 2006 roku.
- Wysokość psa: 20 - 28 cm
- Waga psa: maksymalnie 3 kg
- Długość życia: 12 - 16 lat
Rosyjski Toy to mały elegancki pies, żywy, wysokonożny, z delikatnym kośćcem i smukłymi mięśniami. Rosyjski Toy Terrier ma wesołe usposobienie. Szybko przywiązuje się do właściciela i jest mu bardzo oddany. Lubi spędzać wśród bliskich każda wolną chwilę. Rosyjski toy lubi dzieci, o ile postępują z nim właściwie i szanują jego granice. Te miniaturowe psiaki są serdeczne i bardzo przywiązują się do swojego opiekuna. Rosyjski Toy dobrze prowadzony będzie mało szczekliwy, ale zawsze czujny, a ponieważ płynie w nim krew terierów mają bujny temperament i ogromna odwagę. W stosunku do ludzi nigdy nie postępują agresywnie i są zawsze posłuszne. Doskonale dopasowują się do panujących zasad i otoczenia. Są łatwe w szkoleniu. Z drugiej strony, mają delikatną, wrażliwą naturę i nie lubią twardego traktowania.
Rosyjski toy, wł. Malwina Przysowa
Rosyjski Toy szybko przyswaja wiedzę i szybko się uczy. Potrafi być przy tym karny i cechuje go instynkt obrony swojego terytorium. Rosyjski Toy nie ma dużych wymogów co do aktywności fizycznej, dlatego wystarczą mu kilka krótszych spacerów dziennie. Rosyjski Toy jest przyjaźnie nastawiony do małych zwierząt, np. kotów czy królików, jednak w stosunku do większych psów nie oprze się możliwości zaszczekania, a nawet będzie szukał zaczepki. Rosyjski Toy to pies terytorialny, który zawsze zasygnalizuje obecność obcych na swoim terenie.
Rosyjski Toy powinien być czesany co kilka dni za pomocą gumowej rękawicy lub szczotki. Z uwagi na tendencje do osadzania się kamienia nazębnego, wymaga regularnego mycia zębów oraz wizyt u weterynarza. Skracaj regularnie pazury psa oraz oczyszczaj okolice oczu i przewody słuchowe za pomocą specjalnych preparatów.
Rosyjski Toy - pielęgnacja. Rosyjski toy zdjęcie, wł. Malwina Przysowa
Dopuszcza się następujące typy maści. W każdym umaszczeniu preferowane są soczyste odcienie.
- czarne
- brązowe
- niebieskie (wszystkie z podpalaniem)
- rudo-czarne
- rudo-brązowe, z nalotem lub bez
Wyrózniamy dwa rodzaje sierści:
- długowłosa: tułów jest pokryty włosem o długości 3 - 5 cm. Jest prosty lub lekko falisty oraz ściśle przylega do ciała. Sierść na głowie i na przednich partiach kończyn jest krótka i ściśle przylegająca. Wyraźne pióra na tylnych partiach kończyn. Łapy pokryte są długim, jedwabistym włosem, który zupełnie zakrywa pazury. Uszy są pokryte gęstym także długim włosem który tworzy pióra.
- krótkowłosa: krótka, ściśle przylegająca do ciała błyszcząca. Nie ma podszycia i nie moga występować łysienia
Rosyjski Toy - umaszczenie. Rosyjski toy, wł. Malwina Przysowa
Rosyjski Toy ma genetyczne predyspozycje do poważnych wad zgryzu, dlatego szczeniaka należy skonsultować u weterynarza we wczesnym wieku, aby zapobiec nawarstwianiu się zębów, które może powodować problemy z jedzeniem czy zębami.
Te filigranowe pieski są również narażone na złamania kości oraz pęknięcia rzepki.
W posiłkach, które sami będziemy przygotowywać, powinny znajdować się produkty bogate w składniki odżywcze takie jak nienasycone kwasy tłuszczowe, minerały, witaminy, błonnik i dobre węglowodany występujące w warzywach i owocach. Stosując dietę barf, która opiera się głównie na podawaniu surowego mięsa i surowych podrobów, mamy pewność, że pies otrzyma to co najlepsze i naturalne. Pamiętajcie, że ilość pokarmu, jego kaloryczność musi być dostosowana fazy rozwoju i aktywności fizycznej psa. Drugim sposobem karmienia jest podawanie psu dobrze zbilansowanej suchej karmy, która w swym składzie nie będzie zawierać zbóż i sztucznych konserwantów i będzie przeznaczona dla psów ras małych.
Zdjęcie profilowe rasy dzięki uprzejmości P. Malwina Przysowa