Pierwsze mopsy najprawdopodobniej pojawiły się w starożytnych Chinach. Psy te są krępe i zwarte, mają dużą głowę i ciężką klatkę piersiową. To psy o idealnych proporcjach wysokości do długości ciała. Należą do mniejszej odmiany mastifa angielskiego. Do Europy dotarły w XVI wieku dzięki holenderskim żeglarzom. Książę Wilhelm Orański bardzo pokochał tą rasę, ponieważ jego mops uratował mu życie, ostrzegając go głośnym szczekaniem w trakcie napadu Hiszpanów na obóz księcia Hermingny w XX wieku.
Mopsy trafiły do Anglii i gościły na salonach. Kufa mopsa jest bardzo skrócona jak przystało na pałacowe pieski. W hodowlach mopsów przykładano wielką wagę do wyglądu, gdyż typowe zmarszczki, jakie mopsy mają na czole, miały się układać w znak chińskiego alfabetu, który oznaczał księcia bądź króla. Do roku 1877 znano jedynie mopsy beżowe, dopiero później sprowadzono ze wschodu pierwsze czarne mopsy.
- Długość życia: 10-15 lat
- Wysokość w kłębie: 25-32 cm
- Waga: 6,3 - 8,1 kg
Mopsik to mały, kwadratowy piesek o idealnych proporcjach wysokości do długości ciała. Jest pokryty krótką sierścią. To pies o mocnym wyrazie, dobrze umięśniony i o silnie skróconej kufie. Mops to wesoły, życzliwy, pełen uroku i wdzięku pies do towarzystwa.
Mops to idealna rasa dla osób, które więcej czasu spędzają w domu, niż poza nim. Mopsy nie należą do psów, które stworzone są do przebywania w samotności. Najszczęśliwszy będzie wtedy, kiedy swojego opiekuna ma na wyciągnięcie łapy. Towarzyszyć mu będzie we wszystkich domowych czynnościach.
Mopsy to niezwykle towarzyskie, miłe, łagodne i wesołe kanapowce. Są bardzo cierpliwe i odporne na zaczepki dzieci. Bardzo ważne jest, aby dzieci nauczyć szacunku do psa i, że pewnych granic nie wolno przekraczać. Mopsiki to pieski, które szybciej dadzą sobie zrobić krzywdę niż miałyby kogoś ugryźć.
Rasa ta uwielbia wszelkie pieszczoty, a najlepszym legowiskiem są kolana kochanego właściciela. Mopsy uwielbiają spać ze swoim panem w jednym łóżku. Należy się jednak liczyć z tym, że te urocze pieski głośną chrapią i chrząkają. Mops nie lubi samotności, a do osób mu nieznanych podchodzi z rezerwą. Mopsy to nie leniuchy. Psy te kochaja się bawić, biegać i szaleć, ale w psich sportach się nie odnajdą.
Mopsy mogą mieszkać zarówno w mieszkaniu, jaki i w domu z ogrodem, byle być tylko u boku swojego właściciela. Pamiętajcie, że te zwariowane pieski są uparte, ale bardzo inteligentne, i można je nauczyć dobrego zachowania. Niektóre odnoszą sukcesy w różnych konkursach posłuszeństwa. Mops może znakomicie sprawdzić się jako towarzysz osób niepełnosprawnych, pomagając im w życiu codziennym np. przynosząc telefon, klucze czy gazetę. Mopsy są tak radosnymi psami, że dzielą się tą radością z innymi zwierzętami. Należy jednak pamiętać o tym, że oczy mopsów są wyłupisate i przy zabawie z kotem mogą zostać zadrapane. 
Do prawidłowej pielęgnacji mopsa wystarczy regularne czesanie, w celu pozbycia się martwych włosów. Wilgotna szmatka przyda się do przetarcia brzuszka po spacerze. Szczególną uwagę należy zwrócić przy pielęgnowaniu kufy, zębów i oczu. Codzienne przecieranie kufy zapobiega rozwojowi bakterii beztlenowych, które są odpowiedzialne za powstawanie stanów zapalnych skóry. Zaniedbane fałdy na kufie stają się wilgotne, śmierdzące i podatne na infekcję.
Oczy wystarczy przecierać solą fizjologiczną. Jeżeli zauważymy, że kolor wydzieliny oka zmienia się z przejrzystej na białą lub żółtą, należy udać się do najbliżeszej przychodni weterynaryjnej. Uszy wystarczy przecierać wacikiem. Jeżeli zobaczymy zaczerwienienia lub nieprzyjemny zapach, warto to wtedy skonsultować z lekarzem weterynarii.
Umaszczenie mopsa może być:
- srebrzyste
- brzoskwiniowe
- płowe
- czarne
Każda maść jest czysta dla podkreślenia kontrastu między barwą szaty a pręgą grzbietową i maską.
Sierść jest delikatna, gładka, miękka, krótka i błyszcząca. Niedopuszczalna jest sieść twarda i wełnista.
Mops to rasa, która jest obciążona licznymi skłonnościami do różnych chorób. Na szczęście większość z nich, dzięki odpowiedniemu podejściu hodowców, a zarazem miłośników tej rasy, występują sporadycznie. Należy jednak pamiętać, że mopsy ze względu na krótką kufę mogą mieć problemy z oddychaniem, zapadnięciem tchawicy czy też kichaniem wstecznym.
Inne choroby to:
- dysplazja miednicy
- dysplazja stawów biodrowych
- przemieszczenie rzepki
- wrodzona deformacja kręgów
Zdarzają się też problemy ze wzrokiem lub choroby nowotworowe skóry.
Mopsy lubią jeść, dlatego nieodpowiednie żywnienie może doprowadzić je do otyłości. Psy te wymagają właściwej diety zarówno pod względem jakości, jak i ilości. Wybierając sposób żywienia, nie zapominajmy, że mops to zwierzę mięsożerne i do prawidłowego rozwoju potrzebuje białka pochodzenia zwierzęcego. Jeżeli zdecydujecie się, aby karmić swojego pupila suchą karmą, wybierajcie taką, która nie będzie miała w swoim składzie zbóż, a na pierwszych miejscach pojawi się mięso - najlepiej suszone, lub mączka mięsna np. z jagnięciny. Unikajcie karm z supermarketów, które są bardzo tanie i nafaszerowane produktami roślinnymi ze znikomą zawartością mięsa.
Drugi sposób żywienia to dieta Barf, czyli karmienie surowym mięsem i podrobami. W tej diecie bardzo ważna jest różnorodność mięs i podrobów. Jeżeli dostarczymy psu odpowiednią ilość chrzęści, mięsnych kości, jaj, warzyw i owoców, będziemy mieli pewność, że nasz piesek zaopatrzony jest we wszystkie składniki: witaminy i mikroelementy. Jeżeli będziemy chcieli wzbogacić jego dietę, możemy zacząć podawać dodatkowe suplementy, takie jak: algi, drożdże piwne, kryl, suszona skórkę dzikiej róży, olej z łososia bogaty w Omega, MSM i czystek.
