Historia rasy jest dość krótka, ponieważ rozpoczęła się po zakończeniu II wojny światowej. Rasa powstała w Westfalii, w zasadzie przypadkowo, wskutek sympatii dwóch psów: szorstkowłosej foksterierki z bretońskim gryfonem. Pierwsza z nich była ukochaną suczką pani Ilse Schleifenbaum, drugi – trafił do niej jako podarunek od niemieckim żołnierzy, którzy wracali z wojny i nie mogli zabrać go w dalszą wędrówkę. W wyniku krzyżówki na świat przyszedł cały miot brązowo-białych psów. Co ciekawe, w przeciwieństwie do pierwszych miotów powstałych na skutek krzyżówki dwóch różnych ras, ten miot nie był zróżnicowany, był bardzo ujednolicony.
Ilse Schleifenbaum zafascynowana ich wyglądem i charakterem szczeniaków rozpoczęła dalszą hodowlę oraz starania o uznanie rasy. 10 lat później jej psy zostały oficjalnie nazwane: Kromfohrlander. Poza ojczyzną, czyli Niemcami, Kromfohrlander pozostaje w zasadzie nieznany.
- Wysokość psa: 38 - 46 cm
- Waga psa: 11 - 16 kg
- Waga suki: 9 - 14 kg
- Długość życia: 15 - 17 lat
Łatwo przystosowuje się do otoczenia jest łagodny i uroczy towarzysz. Nieco zdystansowany w stosunku do obcych mu osób. Jego instynkt myśliwski jest umiarkowany. Agresja i bojaźliwość u tej rasy są niepożądane.
Kromfohrlander ma bardzo zrównoważony charakter. Stanowi idealne połączenie spontanicznej, wesołej natury oraz rozwagi. Jest to pies przywiązany do człowieka, bardzo wierny i oddany, ale zarazem nie uległy i całkiem samodzielny. Mimo lekko niezależnej natury, Kromfohrlander nie miewa skłonności do nieposłuszeństwa. To czuły i wrażliwy pies, który potrzebuje bardzo bliskiego kontaktu z rodziną i lubi spędzać z nią każdą wolną chwilę. Ma dobry kontakt z większymi dziećmi, natomiast za maluchami nie przepada.
Kromfohrlander najlepiej będzie się czuć w rodzinie, która będzie aktywna i zapewni mu odpowiednią ilość ruchu na świeżym powietrzu. Pies ucieszy się z możliwości wędrówki po górach i lesie, a także będzie wiernie towarzyszył swojemu właścicielowi w trakcie jazdy na rowerze. Ze względu na dużą sprawność oraz inteligencję, sprawdza się w agility.
To pies, który równie dobrze będzie się czuł w domu, jak i mieszkaniu w bloku. Jego zdolności adaptacyjne są duże. Raczej nie wykazuje skłonności do pogoni za mniejszymi zwierzętami. W stosunku do innych psów, kotów i zwierząt jest miły i towarzyski. Jest dobrym psem stróżującym, który chętnie szczeka, gdy zobaczy nieznajomych. Nie jest jednak agresywny.
Kromfohrlander nie wymaga specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. Wystarczy czesać go gumową rękawicą lub szczotką raz na kilka dni. Jeżeli zauważymy, że podczas spacerów nie ściera sobie pazurów, warto wtedy je skracać. Regularnie sprawdzaj czy na zębach nie osadza się kamień. Po spacerach zwłaszcza w leśnej gęstwinie, warto sprawdzic sierść psa, czy nie ma w niej zaplątanych małych gałązek, trawy czy kleszczy.
Sierść szorstkowłosa. Ma być gęsta z brodą. Długość włosa na kłębie i na grzbiecie nie może przekraczać 7 cm. Sierść jest krótsza na bokach o długości ok. 3 cm. Na grzbiecie oraz kończynach przednich i tylnych jest bardziej szorstki, niż na bokach. Dłuższy włos na pysku i kufie. Włos na uszach zależy od typu szaty na całym ciele. Podszycie krótkie i delikatne.
Sierść krótkowłosa, gęsta o gładkiej strukturze, bez brody. Długość włosa w kłębie i na grzbiecie nie może przekraczać także 7 cm. Szata krótsza na bokach i ma długość ok. 3 cm. sierść przylega do ciała. Włos jest dłuższy na uszach, dolnych partiach szyi oraz klatce piersiowej. Obfite pióro na ogonie. Wyraźne pióra na tylnych partiach przednich kończyn i udach pożądane. Włos na pysku i kufie powinien być krótki. Podszycie krótkie i delikatne.
Umaszczenie:
- na tułowiu: Podstawową barwą jest biel. Znaczenia zaczynają się od jasnobrązowych po ciemnobrązowe. Wystepują rożnych rozmiarów łaty lub czaprak. W przypadku brązowego podszycia, końce sierści mogą być czarne.
- na głowie: kolor do jasnobrązowego po intensywnie ciemnobrązowe znaczenia na policzkach, powyżej oczu i na uszach. Powinny być rozmieszczone symetrycznie. Rozdzielone białą strzałką, sięgającą bez przerwy aż do czoła lub karku (symetryczna maska ze strzałką)
Najczęściej występują schorzenia stawów kolanowych, które mogą prowadzić do kulawizny lub obrzęku. Może także wystąpić zwichnięcie rzepki, dysplazja stawowa, a w podeszłym wieku zaćma lub postępujący zanik siatkówki.
Dostosuj dietę do bieżącego stanu zdrowia i stylu życia Twojego psa. Możesz wybrać zarówno dietę BARF, wysokogatunkowe puszki lub karmę suchą dostępną w sklepach zoologicznych . Jeśli podajesz psu przekąski, zadbaj o to, by nie stanowiły więcej niż 10% codziennego zapotrzebowania energetycznego. Posiłki podawaj w spokojnym miejscu, na stabilnej powierzchni, którą łatwo można wyczyścić. Po jedzeniu zapewnij psu możliwość wypoczynku.