Chihuachua jest potomkiem psów towarzyszących Toltekom, kiedy w X wieku osiedlili się w Meksyku. Najmniejszy pies świata nosi nazwę od największej prowincji Meksyku – rejonu z którego się wywodzi. Razem z Aztekami Chihuachua padł w XVI wieku ofiarą konkwistadorów. Jednak niektórym psom udało się schronić u mieszkających na uboczu wieśniaków i przetrwać w stanie Chihuahua, w pobliżu granicy z USA. Tutaj ich potomków odnaleźli hodowcy amerykańscy. Było to po wybudowaniu drogi kolejowej z USA do Meksyku na przełomie XIX i XX wieku.
W efekcie turyści amerykańscy przywozili ze swoich wypraw maleńkie pieski, które kupowali od meksykańskich Indian. Z dość niejednolitych pod względem wyglądu psów Amerykanie stworzyli jednolitą genetycznie rasę występującą w dwóch odmianach: krótko- i długowłosej, która pozostaje rzadsza. Kiedyś hodowano je razem, obecnie stanowią dwie odrębne rasy. Pierwszy miot Chihuahua krótkowłosego trafił do Anglii w 1934 roku, a do dalszej części Europy dopiero po II wojnie światowej. Od razu zdobył serca miłośników małych ozdobnych ras.
- Idealna waga: 1,5 - 3 kg
- Wzrost: 20 cm
- Długość życia: do 15 lat, niektóre osobniki mogą żyć w zdrowiu i dobrej kondycji nawet 20 lat.
Psy między 500 gr, a 1,5 kg są akceptowane. Pieski ważące poniżej 500 gr oraz przy wadze ponad 3 kg powinny być dyskwalifikowane.
Chihuahua to pieski inteligentne, choć czasem bywają również uparte. Maja własne zdanie i wymagają indywidualnego podejść zwłaszcza w czasie szkoleniz z posłuszeństwa. Tylko cierpliwością i konsekwencją zdziałamy cuda. To od nas i naszego podejścia do niego, zależy, jakiego będziemy mieli psa. Popełnione błędy w pierwszych miesiącach życia psa, będą miały negatywny wpływ na jego psychikę. Chihuahua stanie się nerwowym, bojaźliwym i histerycznym psem. Pies powinien przebywać w różnych miejscach, wśród różnych ludzi i zwierząt, aby zbierał pozytywne doświadczenia z nimi związane.
Mimo filigranowych gabarytów Chihuahua to pies żwawy i wytrzymały. To nie jest typ psa uwielbiającego wylegiwanie się na kanapie z poduszeczkami. Uwielbiają spędzać czas na zabawie, spacerach i bieganiu. Jest też śmiały i odważny. Skutkuje to tym, że bez wahania atakuje psy większe od siebie. Dlatego na spacerach prowadź go raczej na smyczy. Łatwo się uczy i jest czujny.
Chihuahua jest przyjazny i chętny do pieszczot. Jest bardzo zazdrosny o swojego właśćiciela i chciałby być zawsze w centrum zainteresowania. Często siłą wymagają od niego uwagi. Chihuahua nie lubi zostawać sam, przed długi czas, źle znosi samotność. Staje sie smutny i jest z tego powodu bardzo nieszczęśliwy.
Nie nadaje się jednak do towarzystwa dla małych dzieci, które przez swoja nieuwagę mogą zrobić mu krzywdę. Zdecydowanie lepiej będzie się czuł w towarzystwie starszych dzieci. Należy zdawać sobie sprawę, że pieski tej rasy nie maja zrośniętego ciemiączka, przez co staja sie jeszcze bardziej wrażliwe na urazy zwłaszcza głowy.
Wbrew pozorom, pielęgnacja chihuahua krótkowłosego nie jest skomplikowana. Wystarczy szczotkować psa co drugi dzień miękką gumową szczotką. Należy też regularnie zakraplać oczy, by zapobiec tzw. „śladom łez”. Co jakiś czas można go wykąpać w szamponie dla psów, jeśli się zabrudzi. Pies nie lubi wilgoci i zimna, a w czasie deszczowej pogody woli zostać w domu. Zimą zakładaj mu więc kubraczki.
Chihuahua ma tendencje do odkładania się kamienia nazębnego, więc należy mu starannie myć zęby oraz upewnij się, czy w młodym wieku zgryz rozwija się prawidłowo. Przycinaj też pazury ulubieńca.
Chihuahua krótkowłosy może mieć dowolne umaszczenie: czarne, białe, błękitne, rude lub pszeniczne, z ciemnymi albo białymi znaczeniami lub bez nich.
U odmiany krótkowłosej sierść jest krótka, przyległa na całym ciele. Jeśli jest podszycie, włos jest nieco dłuższy. Rzadsza szata występuje w okolicy gardła i podbrzusza jest dopuszczalna. Włos dłuższy jest na szyi i ogonie, krótki na pysku i uszach. Szata powinna być błyszcząca, a jej struktura miękka. Psy bezwłose nie są tolerowane.
Chihuahua najczęściej choruje na: rozszczep podniebienia, wady zastawek serca, wodogłowie, zwichnięcie rzepki. Występują również problemy podczas porodów.
Chihuahua nie spożywa dużo, ponieważ wystarczy mu dosłownie 50 g dobrej, suchej karmy. Należy pamiętać, aby była ona pozbawiona zbóż, a bogata w witaminy i minerały. Ponieważ piesek tej rasy je mało, nie należy kupować karmy w worku 12 kg, gdyż zwyczajnie może ona ulec zniszczeniu. Unikaj podawania przysmaków, ponieważ powodują one, że pies może stać się wybredny i nadmiernie przybrać na wadze. Od szczeniaka należy przyzwyczajać psa do przyjmowania zróżnicowanego pożywienia, gdyż pozwoli to uniknąć niedoborów żywieniowych. Dla zachowania blasku sierści, podawaj psu preparaty zawierające niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe.
Zdjęcie profilowe rasy dzięki uprzejmości hodowli Unique Love FCI
