Pinczer austriacki

Pinczery te, są średniej wielkości, krępe o bystrym wyrazie. To psy asertywne, zawsze chętne do zabawy. Bardzo oddany swojemu właścicielowi, a także przyjazny w stosunku do osób które zna. Wobec obcych natomiast staje się podejrzliwy, dzięki czemu może sprawdzić się w roli stróża. Instynkt myśliwski tego pinczera jest słabo rozwinięty.

Podstawową cechą pinczera austriackiego jest ruchliwość i temperamentność. Musi mieć on przestrzeń do wybiegania się, wyhasania. Osoby aktywne znajdą w nim wspaniałego towarzysza. Pieski tej rasy nadają się również do wykonywania różnych  psich sportów. Chętnie będzie towarzyszył swojemu właścicielowi w czasie porannego jogingu, czy wieczornej jeździe na rowerze. Przy szkoleniu wymaga konsekwentnego traktowania, jednak właściciel nie musi mieć dużego doświadczenia z psami. Wystarczy, gdy pies przejdzie podstawową tresurę dotyczącą posłuszeństwa.

Pinczer jest idealnym, kochanym przyjacielem dzieci. Uwielbia się z nimi bawić i jest wobec nich bardzo opiekuńczy. Przy nim nie musimy się obawiać, że stanie się im krzywda. Jednak zawsze trzeba mieć ich na oku, zwłaszcza jeżeli bawi się z nim maluch. Żaden piesek nie lubi kiedy sie go ciągnie za uszy czy ogonek. Toleruje on inne zwierzęta w domu, ale tylko, gdy jest do nich przyzwyczajony od maleńkości. 

• Sierść

Jak u wszystkich odmian pinczera, sierść jest mało wymagająca jeśli chodzi o pielęgnację. Wystarczy go raz na jakiś czas szczotkować, linienie nie jest uciążliwe ani intensywne. Kąpiele należy wykonywać sporadycznie, głównie w przypadkach mocnego zabrudzenia.Zazwyczaj spotykane są barwy brązowawe oraz czarne z podpalaniami.

• Oczy

Przemywanie oczu swojego pupila to czynność obowiązkowa. Nie tylko zapobiega odparzeniom skóry, ale także po prostu daje ulgę psu, któremu niepotrzebne wydzieliny itp. mogą przeszkadzać.

• Uszy

Niedoglądane i zaniedbane uszy psa prowadzą do bardzo nieprzyjemnych dolegliwości. Należy więc regularnie kontrolować ich stan, myć je i dokładnie suszyć. 

• Pazury

Pinczery charakteryzują się grubymi i twardymi pazurami. Koniecznie trzeba je systematycznie podcinać.

Rasa ta zwykle nie choruje, uznawana jest za zdrową. Zdarzają się jednak schorzenia na podłożu naczyniowo-sercowym.

Zanim piesek trafi do naszego domu, warto zastanowić się czym będziemy go karmić. Pies jest mięsożercą, jego przewód pokarmowy i zęby doskonale są przygotowane do spożywania produktów zwierzęcych w postaci surowej. Dlatego doskonałym rozwiązaniem dla czworonożnego przyjaciela będzie dieta Barf. Podstawą tej diety jest surowe mięso, surowe podroby, mięsne kości, ryby i w mniejszej ilości warzywa i owoce. W tej diecie nie istnieją węglowodany typu kasze, makarony czy ryż. Stosując tę dietę podajemy psu to co najlepsze.

Surowe mięso jest bogate w składniki odżywcze, które są niezbędne do prawidłowego rozwoju psa. Jest cennym źródłem witamin, składników mineralnych (żelazo, cynk, selen), dostarcza kolagen, który jest niezbędny przy rozwoju młodych szczeniąt. Tłuszcze zwierzęce są doskonałym źródłem energii. Barf to różnorodność, im więcej różnego rodzaju mięs podajesz tym lepiej. Dieta ta nie może być monotonna. To Ty decydujesz co w misce Twojego przyjaciela się znajdzie. Zanim jednak zdecydujesz się na ten rodzaj karmienia warto swoja wiedzę na ten temat poszerzyć.

W przypadku karmienia suchą karmą jest o wiele łatwiej i prościej. Wybierając ją spośród różnych karm na półce, przeczytaj skład. Dobra karma nie powinna mieć zbóż, natomiast powinna być bogata w białko zwierzęce. Na pierwszych miejscach w składzie powinno być jasno napisane, że zawiera mięso świeże lub suszone np indyka. Unikaj karm, które w swym składzie mają produkty uboczne pochodzenia zwierzęcego czy też mączki kostne. Karmę dostosuj do wieku i do aktywności swojego psa.