Sugerując się nazwą, łatwo wywnioskować, że pies ten pochodzi z Walii. Bardzo możliwe, że rasę sprowadzili tam wikingowie w około X wieku. Jest ona mniej rozchwytywana niż Welsh Corgi Pembroke. W przeciwieństwie do drugich Corgich, Cardigan jest podobny do jamników, nie do szpiców. Kiedyś pies ten pomagał ludziom w zaganianiu bydła, dzisiaj jest wspaniałym kompanem rodzinnym.
Corgi jest niskim psiakiem o barczystym, długim ciele. Wysokość samca i samicy w kłębie wynosi 30 cm, zaś waga 12 kg. Może się on pochwalić naprawdę długą żywotnością, gdyż wynosi ona aż 15-17 lat.
Welsh corgi cardigan to krępy, mocny, ruchliwy i wytrzymały pies, o wydłużonym tułowiu i ogonie przypominającym lisią kitę. Jest czujny, żywy i inteligentny. Charakteryzuje się także opanowaniem, bez śladu nerwowości lub agresji. Zawsze wie, co myślisz i jaki zrobisz kolejny krok. Doskonale wyczuwa nastrój swojego opiekuna, wie kiedy jest smutny, a kiedy szczęśliwy. Tylko czeka, aby do niego mówić, a on grzecznie nas wysłucha. Łatwo dogaduje się z innymi zwierzętami, potrafi je nawet zagonić w miejsce, w którym będą czuć się bezpiecznie.
Welsh corgi cardigan jest psem wszechstronnym. Może być zarówno kompanem osoby aktywnej, chcącej uprawiać sporty z pupilem, jak i np. osoby starszej czy spokojnej rodziny. Ważne jest tylko zapewnienie mu odpowiedniej ilości ruchu, tak by nie przytył oraz mógł się wyszaleć. Piesek uwielbia dzieci, nieważne czy są małe czy starsze, chętnie będzie się z nimi bawił. Nie denerwuje go ciąganie za uszy czy przytulanie, odznacza się duża cierpliwością. Jest dość zdystansowany wobec obcych, dlatego świetnie nadaje się na stróża domu. Niestety z nieufnością wiąże się konieczność jak najwcześniejszej socjalizacji. Bez niej nasz pupil będzie zdziczały i strachliwy. Jest bardzo lojalny i przywiązany do rodziny, lubi okazywać uczucia. Cechuje go niesamowita wytrzymałość, świetnie radzi sobie w psich sportach takich jak agility czy obedience. Doskonale współpracuje z człowiekiem podczas szkolenia, nauka przychodzi mu niezwykle łatwo. Nie należy jednak mu za bardzo pobłażać, gdyż jego inteligencja i niezależność sprawią, że tresura przyniesie nikłe efekty. Jest psem dość szczekliwym, dlatego warto oduczać go tego od maleńkości. Dopiero po szkoleniu pod tym kątem piesek może zamieszkać w bloku, w przeciwnym razie będzie utrapieniem nie tylko dla nas, ale przede wszystkim dla naszych sąsiadów.
Włosie cardigana sprawia problem jedynie podczas okresu linienia, gdyż wtedy pies traci niewiarygodne ilości sierści i trzeba go czesać każdego dnia. Jednak ogólnie pielęgnacja nie sprawia kłopotu - zaleca się jedynie porządne wyszczotkowanie pieska raz na tydzień. Jego oczy wymagają systematycznej kontroli, a w razie potrzeby usuwania z nich różnych wydzielin. Sporych rozmiarów stojące uszy psa należy dokładnie myć podczas kąpieli oraz wtedy, gdy zauważymy, że się zabrudziły. Unikniemy wówczas nieprzyjemnych zakażeń itp.
Sierść jest krótka lub średnio długa, twarda, możliwie prosta, z podszerstkiem. Jest nieprzemakalna.
- niebieski marmurkowy
- pręgowany
- rudy
- śniady
- trikolor z pręgowanym podpalaniem
- trikolor z rudym podpalaniem
Przy każdym z wymienionych umaszczeń mogą występować typowe białe znaczenia na głowie, szyi, klatce piersiowej, brzuchu, łapach, nogach i biały koniec ogona. Biel nie może jednak dominować ani na tułowiu, ani na głowie, na której w żadnym razie nie może otaczać żadnego z oczu. Nos i powieki muszą być czarne. Maść czekoladowa i maści rozjaśnione są wysoce niepożądane.
Główne schorzenia typowe dla tej rasy to:
- postępujący zanik siatkówki
- dyskopatia
- dysplazja stawów
Karma dla Cardigana powinna być dopasowana odpowiednio do jego wieku. Pies ten nie wybrzydza, posmakuje mu zarówno zwykła karma, jak i jedzenie domowe. To mały łakomczuch, nie zna umiaru w jedzeniu, dlatego narażony jest na otyłość. Trzeba naprawdę uważać, by go nie przekarmić, ponieważ corgi ma skłonność do nadmiernego pochłaniania jedzenia. Na rynku jest sporo gotowych suchych karm. Wybierając jedną z nich, czytajmy dokładnie skład. Ważne jest, aby karma nie zawierała zbóż, a na pierwszych miejscach w składzie było mięso. Należy też zwrócić uwagę, aby było dokładnie napisane, że jest to mięso z indyka lub mączka mięsna z indyka, a nie indyk czy mączka kostna z indyka. Jeżeli jest napisane, że jest to indyk, wtedy tak naprawdę nie wiemy, jakie elementy ptaka są w karmie. Może to być zarówno mięso, ale także produkty uboczne pochodzące z indyka.