Owczarek pirenejski długowłosy to jedna z najstarszych ras psów we Francji. Możliwe, że pochodzi od teriera tybetańskiego, którego skrzyżowano z europejskimi owczarkami w typie szpica, co spowodowało dalsze kształtowanie się lokalnych ras o zróżnicowanym typie. Owczarek pirenejski występuje w dwóch odmianach: długowłosej oraz krótkowłosej (na pysku). Druga z nich ma trochę większe gabaryty i spokojniejsze usposobienie. Owczarek pirenejski długowłosy od wieków służył jako pies pasterski do zaganiania owiec na pirenejskich halach górskich. W ostatnich latach XIX wieku zaczęli się nim interesować hodowcy.
W 1893 roku odbyła się konferencja poświęcona owczarkom, na której przedstawiono owczarka pirenejskiego długowłosego szerszej publiczności.
Podczas I wojny światowej owczarki pirenejskie długowłose służyły w armii. Głównie nosiły meldunki oraz poszukiwały rannych. Podobnie, jak inne psy pracujące, wiele z nich przypłaciło za to życiem, a rasa była zagrożona wymarciem.
W 1921 roku opracowano wzorce rasy dla owczarka pirenejskiego długowłosego oraz krótkowłosego. Obie odmiany pokazano na wystawie dla psów w Tuluzie. 5 lat później FCI oficjalnie uznało rasę. Owczarek pirenejski długowłosy zachował swój wygląd i temperament.
We Francji większość przedstawicieli rasy to psy pasterskie bez rodowodu. Ze względu na dużą inteligencję oraz sukcesy w agility, jest to rasa popularna także w innych krajach.
- Długość życia 15 - 17 lat
- Wysokość psa w kłębie to: 42 - 48 cm
- Wysokość suki w kłębie to: 40 - 46 cm
Jako typowy górski pies pasterski, długowłosy owczarek pirenejski zagania owce i kozy tam, gdzie człowiek nie może dostać się pieszo. Ten zdolny i aktywny pies pracuje z godną podziwu szybkością, wytrzymałością oraz uporem. Jednocześnie jest nieprzekupnym stróżem, który szybko reaguje na obcych, ale nie ujada zbyt długo. W swojej rodzinie owczarek pirenejski długowłosy jest oddanym pupilem, który lubi dzieci i pozostałe zwierzęta. Jako rasa pasterska, to pies z inicjatywą, a do tego pojętny. Wychowanie nie może być pozbawione czułości i konsekwencji. Musisz jednak pamiętać, że to rasa, która długo dojrzewa, a do tego jest pamiętliwa. Nigdy nie podnoś głosu i wzmacniaj tylko pozytywne zachowania psa.
Owczarek pirenejski długowłosy ma tendencję do niszczenia rzeczy oraz niegrzecznego zachowania, gdy zostaje sam w domu. Dlatego socjalizacja musi przebiec wyjątkowo starannie i w cześnie. Plusem jest fakt, że pies szybko i chętnie się uczy. Owczarek pirenejski długowłosy to pies dla ludzi aktywnych, którzy poświęcą sporo czasu na przebywanie z psem na zewnątrz. Pies ten uwielbia, gdy dużo się dzieje i doskonale radzi sobie w psich sportach, np. agility.
Sierść owczarka pirenejskiego długowłosego szybko się kołtuni, wobec czego wymaga regularnego rozczesywania. Po spacerach warto przeczesać palcami jego sierść i usunąć zaplątane w niej małe gałązki czy też kleszcze. Bardzo ważne w pielęgnacji jest utrzymanie zębów w czystości. Niestety może osadzać się na nich kamień nazębny, który nie czyszczony przyczyni się do ich wypadania.
Maść owczarka pirenejskiego długowłosego może być:
- płowa jasna lub ciemna z czarnym nalotem lub bez
- czarna
- szara
Występuje również maść pręgowana, czarna z białymi znaczeniami, jednak preferowane są maści jednolite.
Owczarek pirenejski długowłosy jest rasą silną i długowieczną. Nie istnieją żadne schorzenia dziedziczne, na które jest podatny.
Zadbaj o profilaktykę, zbilansowaną dietę i odpowiednią dawkę ruchu, by pies cieszył się dobrym zdrowiem.
Pokarm jaki będzie dostawał owczarek pirenejski musi być dostosowany do jego aktywności fizycznej. Pieski o mniejszej aktywności powinny otrzymywać jedzenie mniej kaloryczne. Wybierając suchą karmę czytaj skład, im więcej w niej jest mięsa tym lepiej. Do organizmu psa muszą być dostarczone składniki odżywcze: białko, tłuszcze, witaminy, minerały. Dieta musi być urozmaicona, jest to bardzo ważne, aby wasz przyjaciel prawidłowo się rozwijał i nie miał problemów zdrowotnych.