Owczarek francuski Beauceron prawdopodobnie został wyhodowany we francuskiej krainie La Beauce, od której bierze się jego nazwa. Niektóre osoby twierdzą, że rasa ta liczy sobie kilkadziesiąt tysięcy lat. Jednak pierwsze dowody o jej istnieniu pochodzą z XIV wieku. Wykorzystywany był do ochrony zwierząt domowych przed drapieżnikami. Pies o masywnej sylwetce, był w stanie poradzić sobie z większością dzikich zwierząt. Dziś także ludzie decydują się na niego ze względów obronnych, ale także dlatego, że jest to świetny towarzysz osób aktywnych. Wykorzystuje się go także w policji czy wojsku.
Barczysty, krępy samiec o sylwetce budzącej ogromny szacunek mierzy 65 - 70 cm w kłębie. Samica jest niewiele mniejsza, jej wysokość wynosi 61 - 68cm. Beaueron żyje 10 - 13 lat.
Owczarek francuski Beauceron to duży, mocno zbudowany, dobrze umięśniony silny pies. Są to psy bezpośrednie oraz pewne siebie. Ich temperament powinien być łagodny i nieustraszony. Owczarki te możemy zaliczyć do psów wielozadaniowych. Beauceron to idealny stróż swojej rodziny, oddany towarzysz, znakomity pomocnik pasterzy, niezastąpiony partner sportowca, a także wyśmienity pies ratownik oraz niezmordowany kompan do zabaw z dziećmi.
Nieufność wobec obcych, stanowczość, odwaga - te cechy łączy w sobie owczarek francuski Beauceron. Czynią one z niego doskonałego stróża i obrońcę. Po swoich przodkach oddziedziczył duży instynkt terytorialny oraz agresje. Dlatego bradzo dużo zależy od jego wychowania, które zaczynamy już od pierwszych chwil pobytu w domu. Owczarki te późno dojrzewają i kiedy skończą nawet rok, są miłymi, potulnymi pieskami, które z chęcią opiekun rozpieszcza i przymyka oko na jego nie zawsze idealne zachowanie w trakcie np. zabawy, kiedy to jego pupil może być napastliwy, a nawet brutalny. W stosunku do nieznanych mu psów i osób zachowuje się idealnie. Dlatego osoby nie znające dobrze tej rasy mogą popełnić duży błąd, stwierdzając, że tego pieska szkolić nie muszą. Niestety tak nie jest i kiedy Wasz idealny do pewnego czasu pupil zawarczy, będzie to dla Was duże zaskoczenie. Wtedy niestety to ostatni dzwonek, aby rozpocząć z nim porządne szkolenie pod okiem doświadczonego szkoleniowca.
Jest to zwierzę, które nie znosi bezczynności i musi wyładowywać regularnie swój nadmiar energii. Pokochają go osoby uprawiające sport. Będą one robić to ze swoim pupilem. Świetnie poradzi sobie we wspólnym bieganiu, agility czy obedience.
Ma świetne predyspozycje do nauki: szybko zapamiętuje polecenia, jest błyskotliwy i domyślny. Wymaga stanowczej ręki, jednak nie można być wobec niego za ostrym. Mówi się o agresywnej naturze Beaucerona, lecz stanie się on taki dopiero przy nieodpowiednim wychowaniu i braku konsekwencji. Doradza się, by decydowały się na niego wyłącznie osoby doświadczone w prowadzeniu dużych ras takich jak ta.
Dobrze radzi sobie przy pracy, cechuje się wytrzymałością i starannością. Gdy chcemy go wychowywać z dziećmi, musimy jak najwcześniej go do nich przyzwyczaić.
- Sierść
Owczarek francuski Beauceron to pies wymagający niewielkiego wkładu w pielęgnację, należy go wyszczotkować raz na dwa tygodnie. Przechodzi on niestety przez okres linienia, a wtedy jest zalecane o wiele częstsze czesanie.
- Oczy
Oczy Beaucerona należy regularnie oczyszczać ze śpiochów i innych wydzielin, tak jak każdego innego psa.
- Uszy
Stan uszu Beaucerona powinien być systematycznie kontrolowany. Nie powinniśmy dopuścić, by wdało się w nie zakażenie.
- Pazury
Owczarek francuski Beauceron to masywny pies, jego pazury ścierają się dość mocno, jednak warto od czasu do czasu je skontrolować i w razie potrzeby przyciąć. Wyjątkową cechą tego psa jest to, że posiada on tzw. wilcze pazury. To właśnie one mogą sprawić kłopot i przeszkadzać w poruszaniu się, dlatego miejmy je na oku i zadbajmy, by nie wbijały się pupilowi w skórę.
- czarne z podpalanymi znaczeniami
- arlekin - szare w czarne plamy z podpaleniami
Jest to rasa bardzo zdrowa, rzadko chorująca. Nie przypisano jej typowych chorób. Wystąpić może dysplazja stawów, dlatego warto upewnić się u hodowcy, czy nie zagraża ona naszemu psu. Hodowca, powinien udostępnić przyszłemu nabywcy wgląd do badań rodziców, które zaświadczą, że byli oni przebadani w kierunku dysplazji. To duży pies, dlatego mogą pojawić się schorzenia takie jak skręt żołądka czy małoocze.
Posiłki psa powinny być regularne, nie za duże, odpowiednio dostosowane do jego wieku oraz wielkości. Przy odpowiednim żywieniu unikniemy skrętu żołądka, na który może być narażony. Należy także zapewnić pupilowi odpoczynek po jedzeniu i nie karmić przed wysiłkiem.
Dobrym rozwiązaniem jest karmienie psa suchą karmą, pod warunkiem, że wybierzemy ją z głową. Czytajmy skład to bardzo ważne. Sucha karma nie powinna zawierać sztucznych konserwantów, barwników, zbóż, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego. Natomiast jej skład powinien obfitować w suszone lub świeże mięso. Sucha karma nie zawsze posmakuje naszemu pupilowi. Wtedy warto się zastanowić nad wdrożeniem diety Barf, gdyż jest ona najbardziej zbliżona do naturalnego pożywienia dzikich przodków. Opiera się ona na podawaniu nieprzetworzonych surowych produktów, jakie pochodzą od zwierząt gospodarskich i nie tylko. Podstawą posiłku jest surowe mięso, podroby, mięsne kości, a także ryby, jaja i nieznaczne ilości warzyw i owoców.
