Maremmano-Abruzzese to starożytna rasa psów, które były wykorzystywane do pilnowania stad i wywodzi się od psów pasterskich. Po dziś dzień wykorzystywane w Abruzzach, gdzie hodowla owiec prowadzona jest na znaczną skalę. Praktyka sezonowej zmiany pastwisk, jaka upowszechniała się po roku 1860, doprowadziła do przemieszania tych lokalnych odmian.
Pies Maremmano-Abruzzese jest mocnej postury, tak jak większość psów pasterskich, wysoki na 65 - 73 cm, waga 70 kg. Za to suka jest o wiele lżejsza, albowiem jej masa wynosi 50 kg. Mierzy 60 - 68 cm. Standardowa długość życia owczarka to 12 lat.
Owczarek z Maremma to pies duży, mocno zbudowany, majestatyczny i szlachetny. Sprawia wrażenie psa potężnego, o prostokątnej sylwetce, harmonijnie zbudowanego. Główne zadania tego psa to pilnowanie stad i stróżowanie. Cechuje go odwaga, czujność i zdecydowanie. Te psy są niezależne, ale posłuszne i nie stawiają na swoim, nie są dominujące i krnąbrne. To inteligentne, mądre psy, które same podejmują decyzję, dlatego że podczas pilnowania stada nie towarzyszy mu człowiek, a nawet jesli człowiek jest w pobliżu, to pies i tak sam wie instynktownie, że ma bronić stada. Psy te da się wyszkolić, ale nie ma co liczyć na to, że będą bezwarunkowo aportować czy wykonywać komendy w każdej chwili i przez dłuższy czas. Nie do tego były wyhodowane i w toku selekcji do przydatności, nie te cechy były wzmacniane w dobieraniu psów do ochrony stad. Psy te są czujne, bardzo inteligentne i odważne. Szczególnie samce nie cofną się przed niczym. Psy te doskonale zdają sobie sprawę ze swojej siły i wielkości, a przy stróżowaniu (szczególnie samce w bogatą kryzą) robią piorunujące wrażenie.
Jest bardzo oddany, wierny swojej rodzinie i bardzo przywiązany do swojego miejsca. W ogromnym zaangażowaniem wypełnia powieżone mu zadania. To pies, który lubi jeżeli coś się wkoło niego dzieje. Wytrzymałość to jedna z jego cech, mogą pracować godzinami. Dlatego ważne jest, aby zapewnić mu możliwości bycia psem pasterskim, stróżującym czy obronnym, dzięki czemu będzie miał zapewnioną odpowiednią ilość potrzebnych do prawidłowego rozwoju bodźców. Jego przyszły właściciel musi być konsekwentny, cierpliwy i łagodny w prowadzeniu psa tej rasy. Bardzo ważna jest wczesna i urozmaicona socjalizacja szczeniąt.
Psy te uwielbiają ruch. Maremman-Abruzzese pozostawione same sobie nie niszczy rzeczy, nie rozpacza za właścicelem, zajmuję się sam sobą i stróżowaniem. W wolnej chwili śpi w ukryciu, zazwyczaj pod krzakami czy drzewami. Owczarki te lubią wykopać sobie jamę w ogordzie i w niej spać, ale nie demoluje ogrodu i nie niszczy go (oczywiscie gdy jest dobrze i prowadzony i wychowany przez własciciela)
W stosunku do dzieci jest cierpliwy i wyrozumiały. Instynktowie ich bronią. Kiedy dzieci się bawią to psy albo im towarzyszą, albo patrzą z oddali i bacznie je obserwują. Psy tej rasy były selekcjonowane od czasów cesarstwa rzymskiego na ochronę mniejszych stworzeń, słabszych i chorych. Jeśli jagnię na pastwisku jest chore i nie może chodzić bądź opuszczone przez matkę, to pies kładzie się przy jagnięciu i pilnuje go. Tak samo psy postrzegają dzieci, jako słabsze i bezbronne i tak je właśnie traktują i chronią.
Rasa ta wymaga empatii, miłości, a przede wszystkim odpowiedniej wiedzy na temat psów pasterskich. Jeżeli jest to spełnione, wówczas Maremman stanie się nieocenionym i niezawodnym towarzyszem całej rodziny. Te psy są nieufne do obcych, są nieprzekupne i nie ma możliwości złapać ich, gdy pilnują.
Maremmano to pies odporny na warunki atmosferyczne, powściągliwy i niezależy, dzięki czemu swoją pracę może wykonywać nawet bez obecności człowieka. Ma słabo rozwinięty instynkt łowiecki, więc nie pobiegnie za innymi zwierzętami.
Pielęgnacja psów tej rasy jest prosta i wymaga specjalistycznych zabiegów pielęgnacyjnych, gdyż sierść nie jest kłopotliwa w utrzymaniu. Jest ona samoczyszcząca oraz twarda w dotyku. Jeśli pies będzie ubrudzony błotem czy wykąpie się w mule w jeziorze, to sierśc wysycha, a wraz z nim odpada brud, dlatego że ich sierść pokryta jest lanoliną. Z ciekawostek dotyczącej tej rasy są takie, że psy te pachną kredkami woskowymi.
Uszy są trójkątne, małe i mięsiste, osadzone bardzo wysoko, powyżej lini oczu. Pielęgnuje się je, jak normalne uszy u psa.
Rasa ta nie ma żadnych chorób genetycznych związanych z oczami. Oczy mają kształ migdała, są żywe w wyrazie i wesołe, głeboko osadzone ale proporcjonalne do wyglądu i wyrazu. Głowa tych psów jest duża, o płynnych liniach, klinowata, ma przypominać głowę niedźwiedzia polarnego. Kolor oczu ohra lub odcienie brązu.
Jednolite białe. Odcienie kości słoniowej, blado pomarańczowe lub cytrynowe są dopuszczalne, jednak w ograniczonym stopniu.
U tej rasy, może wystapić dysplazja stawów biodrowych.
Psy te od stuleci karmione były domowym jedzeniem i na tym rozwijają się najlepiej. Jajka wraz z białkiem, sery, mleko, maślanka, produkty zbożowe oraz mięso to podstawa żywienia. Karmy suche tylko o zawartości mięsa min. 50 % mięsa. Nie trzeba zwracać szczegołnej uwagi na witaminy, dobrze zbilansowane posiłki wystarczą.
