Czuwacz słowacki

Biała,

Dopuszczale jednak niepożądane są żółtawe naloty na uszach.

Sierść poza głową i kończynami jest gęsta. Nie ma  przedziałka na grzbiecie ani pióra na ogonie. U samców wyraźna jest zaznaczona grzywa. Na głowie i kończynach sierść jest krótka za to nieco dłuższa na tylnej stronie kończyn. U nasady uszu długi włos łączy się z grzywą. Podszerstek całkowicie przykryty przez włos okrywowy. Jego długość wynosi od 5 do 15 cm. Włos okrywowy jest wszędzie pofalowany. Sierść powinna być gęsta, ale nie zbita i nadmiernie obfita.
Podszerstek gęsty i miękki, jego długość do 2/3 długości włosa okrywowego. Na lato pies traci podszerstek, więc sierść letnia nie jest gęsta, ale przez cały rok powinna pozostawać nastroszona i falista.

Czuwacz to pies bezgranicznie oddany swojemu właścicielowi. Jest odważny, zawsze gotów do podjęcia walki z intruzem, choćby był to niedźwiedź czy wilk. Zgodnie ze starą tradycją, po to, by łatwo odróżnić go w nocy od napastników, czuwacz musi być biały.

Decydując się na opiekę nad tym psem, należy zapewnić mu dużo przestrzeni do wybiegania się. Warunki w bloku nie są dla niego odpowiednie. Pupil najlepiej odnajdzie się na wsi, gdzie będzie mógł aktywnie spędzać czas oraz pracować. Szybko i chętnie się uczy, wykazuje gorliwość, dlatego uznaje się go za dobrego przewodnika stada. Warto mieć na uwadze, że czuwacz potrzebuje stanowczego opiekuna i konsekwentnego szkolenia, gdyż z natury jest samodzielnym i niezależnym psem, a chyba nikt nie chciałby, by jego pupil był niesforny i nieposłuszny. Wychowany pod opieką dobrego właściciela, jest bardzo łagodny i lojalny wobec swojej rodziny. Dzieci w żadnym wypadku mu nie przeszkadzają, a wręcz przeciwnie - troszczy się o nie i szaleje za zabawą z nimi. Dogaduje się także z innymi zwierzętami na posesji. 

Grzechem byłoby nie wspomnieć o zapale tego pieska do stróżowania. Kiedy trzeba, świetnie wykazuje się swoim instynktem obrońcy. Nie straszny mu żaden obcy człowiek, przepędzi nawet zwierzę większe od niego samego.

• Sierść

Czuwacz bardzo źle znosi upały ze względu na swoją gęstą, falistą i długą sierść, dlatego o wiele bardziej odpowiada mu chłodna temperatura, a latem się zwyczajnie męczy. Niestety przez biały odcień szaty pies łatwo się brudzi i należy go dość często myć. Czesanie wymagane jest kilka razy w tygodniu. Zwierzę intensywnie linieje na przełomie zimy i wiosny, więc potrzebuje w tym czasie codziennego szczotkowania oraz częstszych kąpieli.

• Uszy

Rasie tej nie grożą zwykle choroby uszu, ale jak wiadomo „przezorny zawsze ubezpieczony”. Warto jest je kontrolować dla pewności, a także dokładnie przemywać. Są one średniej wielkości, zwisające.

• Oczy

Owalne ślepia czuwacza słowackiego, tak jak uszy, nie są narażone na szczególne problemy zdrowotne. Wystarczy regularna obserwacja oraz przecieranie ich wacikami nasączonymi odpowiednim płynem, by usunąć z niepotrzebne wydzieliny.

• Pazury

Pies najwięcej czasu spędza na dworze i korzysta z miękkiego podłoża takiego jak trawa czy ziemia. Dlatego konieczne jest całkiem częste przycinanie pazurów.

Rasa czuwacza słowackiego cieszy się opinią dość zdrowej. Aczkolwiek przy nieodpowiedniej opiece wystąpić może zwyrodnienie stawów, dlatego warto zadbać o stan zdrowia swojego pupila.

Ważnym aspektem w życiu naszego psa jest odpowiednia dieta. Dzięki niej odpowiednio się on rozwija i nie choruje. Jeżeli zdecydujecie się na karmienie suchą karmą, bez obaw znajdziecie odpowiednią, dedykowaną rasom dużym. Ważne jest, aby nie zawierała w swym składzie zbóż ani sztucznych konserwantów, dlatego należy czytać jej skład.

Czuwacz słowacki to pies znacznych rozmiarów i potrzebuje pożywienia z dobrym białkiem zwierzęcym. Im więcej w suchej karmie jest mięsa tym lepiej. Najlepiej wybierać takie, które mają jeden lub dwa gatunki mięsa, np. mięso z królika oraz mięso jagnięce. W przypadku kiedy nasz pies zacznie się drapać będzie łatwiej wyeliminować z diety składnik, na który może być uczulony. Dla szczeniaka odpowiednią suchą karmą będzie ta, która ma niższą zawartość białka.