Przypuszcza się, że rasa shar pei powstała w Tybecie lub Północnej Prowincji Chin ponad 2000 lat temu. Jej pierwsze wizerunki pochodzą z okresu dynastii Han (206 lat p.n.e-220 n.e.). Nazwa „shar pei” oznacza psa o szorstkiej sierści. Ta prastara chińska rasa psów była hodowana do polowania na dziki oraz jako psy pasterskie, domowe lub podwórzowe. Były wykorzystywane również w walkach psów. Jednak usposobienie shar pei jest na tyle zgodne, że przypuszczalnie prowokowano je do walk za pomocą narkotyków.
W latach 50-tych XX wieku w Chinach psy prawie zostały wytępione. Jednak nie dlatego, że Chińczycy je jedli: mięso shar pei uznano bowiem za niezbyt smaczne. Nieliczne osobniki przeżyły na Tajwanie, w Macao i Hongkongu. W 1971 roku hodowca Matgo Law na łamach gazety amerykańskiej poprosił o pomoc w utrzymaniu rasy.
Jeszcze w 1979 roku pies trafił do Księgi Rekordów Guinnessa jako najrzadziej występująca rasa psów na świecie (148 osobników w 1978 roku). Matgo Law odniósł jednak sukces: ceny szczeniąt wzrosły do zawrotnej wysokości. W USA i Europie stały się symbolem wysokiego statusu społecznego. Tzw. mini shar pei jest hodowany w USA, ale oficjalnie nieuznawany za osobną rasę.
- Długość życia 9 - 11 lat
- Wysokość w kłębie wynosi: 44 – 51 cm
Shar pei jest psem aktywnym, o zwartej sylwetce i należy do psów średniej wielkości. Najbardziej charakterystyczny pies ze względu na fałdy znajdujące się na głowie. Psy są większe i mocniejsze od suk. Rasa ta jest spokojna, niezależna i przywiązana do swojej rodziny. Cechuje go także łagodność.
Shar pei jest oryginalnym, pełnym temperamentu, wesołym, czujnym i spokojnym domownikiem. To pies aktywny, stanowczy i wytrzymały. Jest wrażliwy, opanowany i towarzyski. Zasadniczo zgodnie zachowuje się wobec dzieci. Wobec kotów raczej pozostaje przyjazny, natomiast z innymi psami bywa różnie. Shar pei jest bowiem zawsze gotowy do walki. Jest bardzo lojalny, inteligentny i aktywny, ale nieco dominujący. Za każdym razem, gdy człowiek zachowa się niepewnie, zbyt tolerancyjnie lub miękko, role w oczach shar pei zostaną odwrócone. Shar pei potrzebuje przewodnika pewnego siebie tzw lidera.
Wobec obcych jest pełen dystansu, zawsze uważny i czujny, ale nie agresywny. Jest niezwykle czystym psem odpowiednim do trzymania w mieszkaniu. Jeśli zapewnisz mu dostateczną ilość ruchu, będzie spokojny w domu.
Skóra szczeniaka tej rasy jest bardzo mocno pofałdowana. Dlatego też w wieku szczenięcym należy delikatnie ją oczyszczać za pomocą wilgotnej szmatki. Szczególną uwagę, musimy zwrócić na pielęgnację oczu, które ze względu na obecność fałd mogą łzawić. Od czasu do czasu zaglądajmy do uszu, czy przypadkiem nie rozwija się stan zapalny. Codzienne ich czyszczenie może negatywnie wpłynąć na naturalną barierę ochronną. Psy tej rasy są podatne na odkładanie się kamienia nazębnego. W celu jego usunięcia, możemy wybrać się na zabieg do kliniki weterynaryjnej lub też za pomocą glinki kaolinowej samodzielnie go usunąć.
Dozwolona jest każda jednolita z wyjątkiem białej. Ogon i tylna strona ud częśto są jaśniejsze. Na grzbiecie i uszach dopszczalne są ciemniejsze naloty. Sierść tego psa jest krótka, twarda oraz sztywna. Włos musi byc prosty i odstający, natomiac na łapach przylegający. Włos powinien mić długość od 1 do 2,5 cm. Psów tych nie wolno strzyc.
Żywienie shar pei nie jest tanie ani łatwe. Pies jest dość wybredny. Wybieraj karmę wysokiej jakości, z optymalną zawartością białka, tak aby nie było go zbyt mało, ale też nie przedobrzyć, co może prowadzić do alergii skórnych. Shar pei powinien przyjmować karmę bogatą w witaminy i składniki odżywcze. Dla szczeniaków, które rosną szybko, najlepsza będzie karma przeznaczona dla dużych ras, zawierająca substancję wspierające rozwój stawów. Niezalecane są przekąski między stałymi posiłkami ani resztki obiadowe ze stołu innych domowników. Pies to mięsożerca i nie zawsze posmakują mu suche chrupki, dlatego dieta Barf w przypadku Shar Pei sprawdzi się idealnie i misak będzie zawsze pusta. Barf to surowe mięso bardzo dobre źródło białka, surowe podroby które dostarczą do organizmu żelazo, cynk, selen, witaminy A, B6, B12, mięsne kości, tłuszcz, jajka, warzywa i owoce. Należy pamiętać aby nie przesadzać z podawaniem podrobów. Podstawowy produkt w barfowej misce to mięso. Regularnie należy też psu badać krew, aby zawczasu korygować wszystkie nieprawidłowości. Dorosłemu psu wystarczą dwa lub jeden posiłek dziennie.
