To jedna z najstarszych ras psów. Prawdopodobnie wywodzi się z czasów starożytnych. Mastif angielski został uwieczniony w sztuce starożytnego Egiptu już 3 tysiące lat p.n.e. Co do nazwy genezy słowa „mastiff”, jest mnóstwo teorii. Jedna z nich głosi, że pochodzi od łacińskiego słowa: „mastinus” oznaczającego psa domowego. Inna mówi, że wywodzi się to z niemieckiego zwrotu: „mast teve”, co oznacza ciężkiego i niezgrabnego psa. Kolejna, że pochodzi od słów: „mieszaniec” lub „oswojony”.
Niektórzy znawcy dopatrują się pochodzenia mastifa angielskiego od doga asyryjskiego, mastifa tybetańskiego lub greckiego molosa.
Na Wyspy Brytyjskie prawdopodobnie mastif trafił wraz z kupcami fenickimi oraz plemionami Anglów i Sasów. Kiedy w 55 roku p.n.e. Juliusz Cezar najechał Brytanię, w szeregach miejscowych Celtów walczyły mastiffy. Jako psy bojowe wykorzystywane były aż do XVII wieku.
Jego wizerunki spotykamy na XII-wiecznym kobiercu z Bayeux czy XVII-wiecznych obrazach van Dycka. Hodowla mastiffów rozpoczęła się w 1415 roku z inicjatywy sir Peers of Lyme Holl’a, choć z tej kwestii jest trochę niejasności. Wielkim protektorem tej rasy był król Ryszard Lwie Serce i królowa Elżbieta I. Te psy służyły jej do polowania i popularnej rozrywki walk z niedźwiedziami, bykami, wilkami i dzikami oraz walk psów. Po wprowadzeniu w XIX wieku zakazu takich rozrywek populacja zmalała, ale rasa utrzymała się. Wprowadzono do hodowli domieszkę krwi bernardyna.
Pewnym jest założenie Klubu Mastiffa w 1872 roku. Jego celem była poprawa i zachowanie rasy. Mastif to prastary, ciężki pies myśliwski i obronny, który prawie wymarł w czasie dwóch wojen światowych. Otworzono rasę przez krzyżowanie m.in. z dogiem, bullmastiffem i nowofundlandem. Przed angielskimi pubami częsty jest widok leżącego dostojnie mastifa, którzy strzeże wejścia do klubu.
- Długość życia: 9 - 12 lat
- Wysokość psa w kłębie wynosi: 70 - 91 cm
- Wysokość suki w kłębie wynosi: 70 - 91 cm
- Waga psa: 73 - 100 kg
- Waga suki: 54 - 77 kg
Mastif angielski jest przyjazny, spokojny, dobroduszny i nad wyraz uczuciowy. Ta rasa to połączenie szlachetności i odwagi. Jest psem rozsądnym, inteligentnym i łagodnym dla rodziny. Mastif ma zrównoważony charakter: nie jest ani bojaźliwy, ani agresywny. Odpowiednio wychowany jest łagodny i wierny. Jednocześnie jest psem odważnym i nieprzekupnym. Ten wrażliwy olbrzym preferuje konsekwentne, ale czułe wychowanie. W swojej spokojnej dominacji nigdy nie przyporządkowuje się całkowicie człowiekowi. Potrzebuje też nieco niezależności.
Wychowanie musi być przyjemne dla zwierzęcia, prowadzone harmonijnie i spokojnie, ale jednocześnie stanowcze i konsekwentne. Właściwie wychowany nie sprawi kłopotów w towarzystwie innych psów i zwierząt. Wobec dzieci jest łagodny i przyjazny. Mastif angielski jest doskonałym psem rodzinnym oraz stróżującym. W stosunku do obcych będzie bronił im wstępu na terytorium, chyba że przewodnik zaleci inaczej. Potrafi być czasami bardzo agresywny wobec obcych, ale nigdy nie zaatakuje jako pierwszy. Ten spokojny pies nie przepada za długim bieganiem, ale należy mu zapewnić aktywność fizyczną i dużo przestrzeni.
W okresie linienia najlepiej usuwać luźne i martwe włosy za pomocą gumowej szczotki. Mastif angielski powinien leżeć na miękkim podłożu, aby uniknąć powstawania odgnieceń. Pielęgnacja to także uszy i oczy. Warto systematycznie do nich zaglądać, a oczy wilgotnym wacikiem przecierać. Warto mieć też przy sobie opakowanie chusteczek, gdyż mastif się ślini.
Maść mastifa angielskiego:
- brzoskwiniowa
- srebrzysta
- płowa
- ciemna pręgowana
Zawsze z ciemna maską, sięgającą oczodołów i obejmującą oczy i czarnymi uszami. Sierść jest krótka i dobrze przylegająca.
Podobnie jak inne psy dogowate, mastif angielski odznacza się wysokim progiem bólu. Dlatego kontuzje i choroby można przeoczyć do chwili, gdy staną się naprawdę poważne. Tak jak u większość ras dużych, również i mastif angielski może cierpieć na dysplazję biodrową.
W okresie szczenięctwa nie wolno pozwalać im na większy wysiłek fizyczny. Pomimo, że w wieku 5 - 6 miesięcy będzie to już duży pies to wciąż jeszcze szczeniak, który się rozwija. Ponieważ jest rasą szybko rosnącą, powinien spożytkować swoją energię na rozwój organizmu.
Zbyt forsowny wysiłek może spowodować późniejsze problemy z mięśniami, stawami czy kośćmi. Swój pełen wzrost osiąga dopiero w drugim roku życia.
Mastif angielski to pies drogi w utrzymaniu. Nigdy nie należy oszczędzać na diecie rosnącego psa. Dobre wyżywienie jest sprawą zasadniczą dla optymalnego wzrostu. Bardzo istotne jest dobrej jakości pożywienie uzupełnione o suplementy dla zdrowia chrząstek stawowych i zapobiegania krzywicy u psa w okresie wzrostu. Najlepiej podawaj specjalnie opracowaną karmę dla ras dużych lub olbrzymich, gdyż są one dobrze zbilansowane i dostarczą psu niezbędne składniki do prawidłowego rozwoju. Warto zapytać też hodowcy, czy należy mu podawać specjalne preparaty wpływające na prawidłowy rozwój stawów i chrząstek.
