Landseer pierwotnie był po prostu typem nowofundlanda, którego pochodzenie nie jest dokładnie znane. Prawdopodobnie należy do rzadkiej grupy psów z północnej Ameryki. Kynolodzy przypuszczają, że nowofundland ma domieszkę krwi labradora, pociągowego psa skandynawskiego, leonbergera, bernardyna, górskiego psa pirenejskiego, kuwasza, mastiffa tybetańskiego oraz portugalskiego psa wodnego. Początkowo były to duże psy o maści czarno-białej, a następnie hodowle zdominowały mniejsze czarne osobniki z południowej wyspy St. Johns.
Do Nowej Fundlandii we wschodniej Kanadzie przybył pod koniec XVII wieku wraz z rybakami, którzy zabierali go tam jako psa obronnego. Nowofundlandy pomagały rybakom przy ich pracach: ciągnęły sieci, ochraniały statki i ładunki na nich, a także ratowały rozbitków. Były bardzo lubiane i sympatyczne.
Legenda głosi, że płynący na zesłanie Napoleon wypadł za burtę i uratował go właśnie nowofundland o imieniu Boatswain. Kiedy XIX-wieczny angielski malarz animalista Landseer miał namalować jednego z członków Towarzystwa Ratowników, postanowił sportretować go właśnie z tym psem o maści biało-czarnej. Obraz spotkał się z tak wielkim uznaniem i spopularyzował tę rasę, że angielscy kynolodzy uczynili z niej pełnoprawną osobną rasę, co było precedensem. Zachwycał się nią sam lord Byron. Później Anglicy przestali się nim interesować, przerzucając na innych Europejczyków starania o zachowanie hodowli, stąd w nazewnictwie pojawia się określenie: „Landseer europejsko-kontynentalny”.
- Długość życia 8 - 11 lat
- Wysokość psa w kłębie wynosi: 72 - 80 cm
- Wysokość suki w kłębie wynosi: 67 - 72 cm
Landseer to duży, mocny, harmonijnie zbudowany pies. Jest bardzo spokojny i łagodny. Nie jest hałaśliwy ani agresywny. To rasa zrównoważona i inteligentna. Jest uczuciowy, pojętny i prostolinijny. Landseer potrzebuje miejsca, kocha przebywanie na świeżym powietrzu oraz bliski kontakt ze swoją rodziną. Jego niski stopień podporządkowania oraz duża masa ciała nie sprzyjają mocnej aktywności fizycznej w towarzystwie człowieka. Zadowala się krótkimi spacerami. Uwielbia za to surowy klimat i częste kąpiele w wodzie. Najlepiej będzie mu się żyło w dużym domu na wsi. Łatwo uczy się reguł wzajemnego obcowania. Kocha dzieci i jest ich zgodnym towarzyszem. Należy mu poświęcać dużo uwagi, gdyż tylko wtedy czuje się akceptowany i szczęśliwy. Wrażliwy na głos, lubi pochwały.
Każdy pies, inne zwierze i gość o przyjaznych zamiarach zostanie miło przywitany. Z psa pasterskiego pozostała mu wierność swojemu rewirowi. Nie jest zbyt czujny, ale potrafi obronić swoją rodzinę. Pełen temperamentu i młody pies musi jednak być konsekwentnie prowadzony. W przeciwnym razie zechce postawić na swoim, co niekoniecznie przebiegnie w sposób pokojowy. Dopóki pies nie urośnie całkowicie należy unikać długich wycieczek.
Landseer (typ europejsko-kontynentalny)
Długa sierść Landseera jest odporna na przemoczenie i wilgoć. Wymaga stałej pielęgnacji, szczególnie w okresie linienia. Systematycznie szczotkuj psa i rozczesuj szczególnie okolice zadu i inne miejsca, w których tworzą się sfilcowania. Włosy nadmiernie rosnące między opuszkami palców przycinaj. Jeśli twój pies zażywa regularnych kąpieli, np. w jeziorze, po każdej z nich obejrzyj dokładnie jego uszy i w razie potrzeby wyczyść je. Długie futro doskonale chroni go przed mrozem, dlatego może mieszkać poza domem. Psy tej rasy bardzo źle znoszą upały. W okresie letnim zapewnij psu zacienione i chłodne miejsce.
Kolorem podstawowym tej rasy jest czysta biel. Na jej tle występują czarne łaty, widoczne na grzbiecie i zadzie. Głowa jest czarna z białą kufą i symetryczną strzałką. Włos okrywowy poza głową musi być długi, prosty , gęsty za to miękki w dotyku. Podszerstek jest obfity ale niezbyt gęsty.
Najpopularniejsze schorzenia u Landseera to dysplazja stawów biodrowych i łokciowym oraz cystinuria, czyli powstawanie kamieni w pęcherzu moczowym. Aby układ moczowy psa był zdrowy, nie pozwalaj, by leżał na betonie, szczególnie po kąpieli.
Innym problemem jest genetyczne zwężenie aorty (SAS), które może spowodować nagłą śmierć w młodym wieku. Zbadaj psa w kierunku chorób kardiologicznych.
Posiłki Landseera muszą być lekkostrawne, ale niezbyt obfite, aby nie obciążały żołądka. Zadbaj jednak o to, by pożywienie było wartościowe i bogate w składniki odżywcze. Idealny posiłek przygotowany w domu będzie składał się z mięsa, ryb, owoców oraz warzyw. Warto przyswoić sobie nieco informacji na temat diety Barf. Lepiej podawać dwa mniejsze niż jeden wielki posiłek dziennie. Rasa ta ma skłonność do nadwagi i szybkiego przybierania na wadze. Nie podawaj psu przekąsek i zapewnij właściwą ilość kalorii dziennie.
