Rasa powstała już w Średniowieczu, kiedy to na Majorkę zawijały angielskie statki. Miejscowi pasterze oraz angielscy marynarze organizowali dla rozrywki walki psów. Lokalne psy pastersko-obronne, Ca de Bestiar walczyły z angielskimi buldogami. Wkrótce obie rasy zostały skrzyżowane. Powstały „Ca de Bou” służył używane również do drugiej „rozrywki” polegającej na szczuciu byków psami. „Pies na byka” stał się tak popularny jak torreadorzy biorący udział w corridzie. Psom poległym w walce organizowano nawet uroczyste pogrzeby i stawiano nagrobki.
Pod koniec XIX wieku władze Hiszpanii zakazały zarówno walk psów, jak i szczucia psów na byki. Psy na byka były zagrożone wyginięciem. Ostatni przedstawiciel został sprzedany do Puerto Rico na początku XX wieku. W latach 50-tych hodowcy psów z Majorki zapragnęli odtworzyć rasę. Zgromadzili podobne psy wiejskie, krzyżowali je ze wspomnianym już Ca de Bestiar oraz buldogiem angielskim. Tak powstała rasa Perro de Presa Mallorquin (bojowy pies z Majorki). FCI uznało ją w 1965 roku. W 1997 r. zmieniono nazwę rasy na: „Perro Dogo Mallorquin” (pies dog z Majorki) lub „Ca de Bou”. Dog z majorki widnieje na liście psów agresywnych, a jego przyszły właściciel jest zobowiązany o nabyciu tej rasy powiadomić Urzędu Miasta, Gminy lub Starostwo Powiatowe.
- Wysokość psa w kłębie wynosi: 55 - 58 cm
- Wysokość suki w kłębie wynosi: 52 - 55 cm
- Waga psa: 35 - 38 kg
- Waga suki: 30 - 34 kg
Dog z Majorki to typowy molos. Mocno zbudowany, średniego wrostu. Z natury jest psem spokojnym, jednak wtedy kiedy trzeba jest bardzo odważny. W stosunku do ludzi jest wyluzowany, wierny i zawsze oddany swojemu opiekunowi. Jest idealnym stróżem, pewnym siebie i godnym zaufania.
Dog z Majorki to spokojny, zrównoważony i przyjazny kompan. Wobec dzieci i innych zwierząt domowych zachowuje się opiekuńczo. Lubią nawet duże zwierzęta między innymi konie. Mimo, że same nie zaczepiają innych psów, jeśli zostaną sprowokowane, zwłaszcza przez psa tej samej płci, mogą wdać się w bójkę. Zadbajmy więc o prawidłową socjalizację od wczesnych miesięcy życia, aby pies miał jak najwięcej pozytywnych skojarzeń z innymi psami. W mieszkaniu zachowują spokój i szczekają jedynie wyczuwając niebezpieczeństwo. Są wyjątkowo oddane swojej rodzinie i zawsze gotowe do obrony. Perro Dogo Mallorquin wymaga sporo ruchu, czyli codzienne długie spacery i weekendowe wypady za miasto, aby spożytkować swoją energię. Pies z Majorki potrzebuje zrównoważonego i pewnego siebie przewodnika. Pamiętaj, by kupić psa u zaufanego hodowcy, który zagwarantuje, że psychika czworonoga będzie stabilna. Dog z Majorki uczy się łatwo i chętnie. Jest skory do zabawy i służby człowiekowi. Perro Dogo Mallorquin lubi ciągnąć sanki, tropienie i naukę sztuczek. Dobrze czuje się też towarzysząc opiekunowi podczas jazdy na rowerze, jezdy narolkach czy w trakcie konnych przejażdżek.
Pielęgnacja tego psa nie jest czasochłonna, ze względu na krótką sierść. Wystarczy ją szczotkować gumową rękawicą raz na dwa tygodnie. Jedynie w okresie silnego linienia zabieg ten lepiej wykonywać częściej, aby krótka i ostra sierść nie fruwała w domu. Aby nadać sierści połysku, zainwestuj w ściereczkę irchową i po czesaniu przecieraj nią włosie psa.
- pręgowana
- płowa
- czarna
U psów pręgowanychpożądana jest ciemna barwa, a u płowych ciemniejsze odcienie. Białe znaczenia dopuszczalne są na przednich łapach, kufie i klatce piersiowej. dopuszczalna jest także czarna maska. Sierść w dotyku jest twarda oraz którka.
Rasa ta jest ogólnie bardzo zdrowa, zdarzają się jednak przypadki dysplazji. Dlatego przed kupnem warto porozmawiać z hodowcą czy rodzice, dziadkowie przyszłych szczeniąt są wolni od tej choroby. Warto sprawdzić rodowód i poprosić o pokazanie badań.
Dog z Majorki to pies, który nie ma szczególnych wymagań żywieniowych. Tak jak każdy pies, powinien otrzymywać posiłek, który zapewni mu wszystkie niezbędne składniki odżywcze, zwłaszcza w okresie intensywnego wzrostu. Obecnie na rynku jest dużo karm suchych niezawierających zbóż i chemicznych konserwantów. Warto czytać skład, jaki jest na opakowaniu karmy. Im więcej w karmie mięsa świeżego lub suchego tym lepiej. Są też psy, które ewidentnie nie przepadają za suchymi kuleczkami. Warto wtedy zastanowić się i przejść z psem na dietę Barf, lub od początku karmić psa tym sposobem. Dieta ta, to nic innego jak surowe produkty pochodzące od zwierząt lądujące w psiej misce. Opiera się ona głównie na surowym mięsie, surowych podrobach, mięsnych kościach, tłuszczu, jajkach, warzywach i owocach. Tworząc posiłek dla swojego pupila to Ty decydujesz jakie mięso mu podać, może to być indyk, królik czy baranina oraz w jakich ilościach. Sam bilansujesz posiłek, dlatego warto zgłębić swoją wiedzę w tym temacie.
