Dogue de Bordeaux pochodzi ze skrzyżowania molosów hiszpańskich z psami francuskimi. Jego najbliższymi krewniakami są angielskie mastify oraz buldogi, a także dog tybetański. Psy tej rasy wykorzystywano do polowań na niedźwiedzie i dziki, a także były wykorzystywane do walk psów. W 1387 roku, hrabia Gaston Phoebus w książce o łowiectwie opisał trzy odmiany dużych francuskich psów nazywanych alanami, uważanych za przodków Doga de Bordeaux. Wśród nich był „alant vautre”, używany do polowań na niedźwiedzie i wilki. Dog de Bordeaux nazywał się wówczas dogiem akwitańskim, uznawanym za narodowego doga francuskiego.
Zmiany społeczne po Wielkiej Rewolucji Francuskiej wpłynęły na spadek populacji dużych ras psów używanych do polowań na grubą zwierzynę. Część z nich, kojarzona jako psy znienawidzonej szlachty, została brutalnie zamordowana. W 1863 roku, podczas pierwszej wystawy psów w Paryżu, doga akwitańskiego mianowano Dogiem de Bordeaux. Ostateczny wzorzec rasy ukształtował się w roku 1910. Podczas obu wojen światowych rasa bardzo ucierpiała i trzeba ją było odtworzyć. Do hodowli dolano krew doga tuluzyjskiego i paryskiego. Ponowna moda Doga de Bordeaux rozkwitła w latach 60-tych XX wieku.
- Długość życia 7 - 9 lat
- Wysokość psa w kłębie wynosi: 60 - 68 cm
- Wysokość suki w kłębie wynosi: 58 - 66 cm
- Waga psa 50 kg
- Waga suki 45 kg
Dogue de Bordeaux to pies silny, dobrze umięśniony o harmonijnej budowie. Jego atletyczy i imponjący wygląd przyciąga wzrok i działa zazwyczaj odstraszająco. To dawny pies bojowy, dlatego ma w sobie naturalny instynkt obrony swojego środowiska, w którym się wychowuje. Dogue de Bordeaux jest świetnym psem to towarzystwa, bardzo przywiązanyy i oddany swojej rodznienie. Można na nim polegać w każdej sytuacji. Odpowiednie szczekając daje znać obcym, kto tu pilnuje. Nauka dla tego psa jest przyjemnością, więc juz od samego początku zaczynamy go wychowywać. Bardzo ważna jest również odpowiednia socjalizacja. Należy go zabierać ze sobą na spacery do parku, ale i na spacery wzdłuż ruchliwych ulic, aby mógł się zapoznać z otaczającym go światem. Wyrośnie wtedy na pewnego siebie psa.
Dogue de Bordeaux to pies o łagodnym i zrównoważonym charakterze, chętnie oddający się pieszczotom ze strony swojej rodziny.
Jest przyjaznym psem rodzinnym, który doskonale rozumie się z dziećmi. Lubi zabawy z nimi oraz innymi zwierzętami. Jako dobry pies stróżujący i obronny Dogue de Bordeaux atakuje tylko w chwili prawdziwego zagrożenia. Wychowując Doga de Bordeaux nie można stosować przemocy. Pamiętaj by w obecności psa zawsze być stanowczym i spokojnym. Jeśli Dogue de Bordeaux ma zapewnioną dostateczną ilość ruchu i swobody, jest miłym i szczęśliwym psem, który nie sprawia problemów behawioralnych.
Dog de Bordeaux (Mastif francuski)
Sierść Doga de Bordeaux jest łatwa w pielęgnacji. Usuwanie martwych i luźnych włosów w okresie linienia przeprowadzaj za pomocą gumowej szczotki. Pies zawsze powinien leżeć na miękkim podłożu, aby uniknąć powstania modzeli łokciowych czy odgnieceń na skórze.
Regularnie przycinaj pazury pod warunkiem, że pies ich sam sobie nie ściera. Należy również zwracać uwagę na stan uszu i uzębienienie. Rasa ta się obficie ślini, dlatego warto miec przy sobie opakowanie husteczek.
Dog de Bordeaux (Mastif francuski) - pielęgnacja
Maść jest jednolita w różnych odcieniach płowej, od kasztanowej do izabelowatej. Pożądana jest dobra pigmentacja. Dopuszczalne są także białe znaczenia na przedpiersiu i końcowych odcinkach kończyn.
Maska może być:
- czarna
- brązowa
Sierść jest delikatna, krótka i miekka w dotyku. Skóra jest gruba i luźna, bez przesadnych fałd.
Dogue de Bordeaux może miewać następujące schorzenia: dysplazja stawów biodrowych, zaburzenia rozwojowe chrząstek, choroby serca lub schorzenia oczu, np. wywinięcie brzegów powiek. Mogą także pojawić się problemy ze skórą.
Psy tej rasy zaliczane są do psów szybko rosnących. Dlatego bardzo ważne jest, aby w pierwszych miesiącach życia dostawały dobrze zbilansowaną karmę, która dostarczy im niezbędnych składników do prawidłowego rozwoju. Jeżeli zdecydujecie się na karmienie swojego pupila suchą karmą, wybierajcie taką, która nie zawiera w swym składzie zbóż. Czytajcie składy. Dobra karma to taka, która na pierwszych miejscach w podanym składzie ma świeże lub suszone mięso. Spora część właścicieli psów zaczyna stosować dietę Barf. Oparta jest ona na surowym mięsie, chrzęstnych kościach, surowych podrobach, bez dodatku ryżu, makaronu czy kasz. W dietach, które sami będziemy przygotowywać należy pamiętać o dodatkowym suplementowaniu. Przed podaniem preparatów np wapniowych należy to skonsultować z lekarzem weterynarii, oraz zrobić podstawową morfologię. W przeciwnym razie nieświadomie możemy psu zaszkodzić.
