Chongqing pochodzi z prowincji Syczuan w południowo-zachodnich Chinach. To starożytna rasa, która była znana już w III wieku p.n.e. za czasów dynastii Han. Zadaniem chińskich psów było pilnowanie cesarzy, dygnitarzy i mieszkańców prowincji przed najazdami nomadów. Psy te szczególnie ceniono za lojalność wobec właściciela i odwagę. Wykorzystywano je jako psy stróżujące i obronne, ale też myśliwskie. Doskonale sprawdzały się jako płochacze, psy tropiące i dzikarze.
Ze względu na to, że prowincja Chongqing leży w trudnodostępnym rejonie, rasa rozwijała się w izolacji i nie krzyżowała się z innymi psami. Pozwoliło to uzyskać psy czystej krwi, ale miało też negatywne skutki w postaci mutacji i chorób dziedzicznych. W pierwszej połowie XX wieku rasie groziło wyginięcie, jednak pod koniec wieku chińsko-amerykańscy kynolodzy zaczęli prowadzić prace nad odbudową rasy. Mimo epidemii SARS w 2003 r., która wyeliminowała większość zwierząt, udało się ją zachować chińskiego psa. Organizacje hodowlane szacują, że obecnie liczba psów czystej krwi na obszarze Chongqing wynosi ok. 2000, natomiast w Europie jest zaledwie kilkoro przedstawicieli tej rasy.
- Długość życia: 14 – 18 lat
- Wysokość psa w kłębie: 40 – 50 cm
- Wysokość suki w kłębie: 35 – 40 cm
- Waga psa: 20 – 25 kg
- Waga suki: 15 – 20 kg
Chongqing, zwany także buldogiem chińskim to pies śmiały, czujny, zdecydowany, doskonały obrońca i stróż, zawsze gotowy bronić właściciela i domu. W sytuacji zagrożenia reaguje zdecydowanie i gwałtownie. Ma jednak bardzo spokojny i zrównoważony charakter. Jest wiernym, bardzo oddanym rodzinie i przyjazny psem dla dzieci, lubi zabawy. W stosunku do obcych i innych zwierząt jest raczej nieufny. Instynkt myśliwski powoduje, że małe zwierzęta domowe traktuje jako cel. Jest bardzo energiczny i aktywny, potrzebuje dużo ruchu, wysiłku fizycznego i przestrzeni. Nie nadaje się do mieszkania w bloku. Pozostawiony sam może niszczyć mieszkanie. Rasa ta, jest idealna dla aktywnej rodziny. Z wielką radością, będzie towarzyszył właścicielowi w różnych aktywnościach np. bieganiu. Jest inteligentny, bardzo szybko się uczy, uważny odczytuje ludzkie intencje w pół słowa. Jednak to pies dla właściciela o silnym charakterze, doświadczonego i konsekwentnego, który będzie dla psa liderem. Chongqing jest bowiem niezależny, ma skłonności przywódcze, potrafi przejąć inicjatywę i zdominować opiekuna. Jeśli ma być psem towarzyszącym, od szczenięcia należy zapanować nad jego wrogością wobec obcych i innych zwierząt. Dlatego ważne jest, aby wybrać odpowiednią hodowlę tych rasowych psów, w której hodowca przywiązuje dużą uwagę do prawidłowej socjalizacji swoich szczeniąt.
Chongqing to pies masywny, średniej wielkości, o kwadratowej budowie, elegancki i dumny w postawie. Samce są mocno umięśnione, natomiast samice są raczej smukłe. W zależności od regionu psy mogą różnić się budową. Te z obszarów górskich w porównaniu do tych z równin są bardziej przysadziste i masywne, mają też nieco dłuższą sierść. Głowa u psa chińskiego jest dość duża w porównaniu z tułowiem, czaszka jest spłaszczona, a kufa krótka, szeroka i lekko pomarszczona co nadaje mu groźny wygląd. Chongqing ma jednolity czarno-niebieski język czasem z różowymi plamami. Charakterystyczny dla niego jest prosty, mocny, gruby i szpiczasty ogon, który jest pozbawiony sierści.
Chińskie psy należy szczotkować przynajmniej co 2 tygodnie, żeby usunąć martwe włosy, oraz czesać gumową szczotką, masując skórę i poprawiając krążenie krwi. Wystarczy je kąpać 2 razy w roku, używając naturalnych szamponów. Po każdej kąpieli skóra powinna być nawilżona kremem. Codziennie należy sprawdzać psu oczy i natychmiast reagować w przypadku niepokojących objawów. Uszy trzeba czyścić raz w miesiącu, używając wacika z olejem roślinnym.
Szata chongqing jest bardzo krótka, sztywna, a niektóre psy są częściowo lub w całości pozbawione sierści. Dotyczy to zwłaszcza pyska, uszu i ogona. Umaszczenie jest brązowe lub czarno-brązowe. Na piersi często występuje biała plama. Skąpa sierść sprawia, że pies jest podatny na wychłodzenie przy niższych temperaturach.
Chongqing ma dziedziczną skłonność do chorób tj.
- zapalenie skóry,
- zapalenie spojówek,
- zapalenie rogówki,
- choroby stawów,
- alergie pokarmowe,
- dolegliwości układu oddechowego.
Pokarm powinien być jak najbardziej naturalny. W skład posiłków powinny wchodzić: indyk, wołowina, kurczak i jagnięcina, a także serce, wątroba, nerki i inne podroby. Ważne jest, żeby mięso stanowiło co najmniej 50% pożywienia. Pies powinien też jeść warzywa, które mogą być podawane w postaci surowej.