Bullmastiff to stara krzyżówka mastiffa z buldogiem. Jako pies obronny XIX-wiecznych strażników lasu miał za zadanie znaleźć i powalić na ziemię kłusownika, ale nie wyrządzać mu krzywdy. Próbowano różnych krzyżówek, aby stworzyć psa dużego, silnego i wytrzymałego, a zarazem cichego, o doskonałym węchu.
Psy te stały się tak popularne, że w 1920 roku powstał Związek Miłośników Bullmastiffów, co przyczyniło się do ujednolicenia typu i systematycznej pracy hodowlanej. W konsekwencji w 1924 roku angielski Kennel Club uznał rasę. Obecnie bulmastiff jest stróżującym psem. Po wprowadzeniu nowych przepisów dotyczących trzymania ras niebezpiecznych w latach 1999-2003 liczba bullmastiffów drastycznie się zmniejszyła.
- Długość życia: 8 - 10 lat
- Wysokość psa w kłębie wynosi: 64 - 69 cm
- Wysokość suki w kłębie wynosi: 61 - 66 cm
- Waga psa: 50 - 59 kg
- Waga suki: 41 - 50 kg
Bulmastiff jest mocno zbudowany, bardzo silny, krzepki i aktywny. Bulmastiffy są żywe, wytrzymałe, godne zaufania psami. Są pogodne, bystre i oddane swojej rodzine.
Ten silny, żywotny pies z nieco odstraszającym wyglądem, sprawia wrażenie poczciwego i budzącego zaufanie. Bulmastiff ma zrównoważony charakter: nie jest ani agresywny, ani bojaźliwy. Jest to pies spokojny i opanowany. W razie potrzeby jest zawsze gotów do obrony swojej rodziny. Wobec obcych jest czujny i nieufny. Ponieważ cecha obrony jest dostatecznie silna u bullmastiffa, dla tej rasy zalecane jest solidne szkolenie w zakresie posłuszeństwa. Jego psychika jest silna i potrzebuje takiego samego człowieka, który będzie pewny, że zawsze będzie w stanie zapanować nad psem. W trakcie konsekwentnego, lecz nie pozbawionego czułości wychowania bullmastiff uczy się niezbędnych reguł posłuszeństwa, jednak nigdy nie będzie w 100% podporządkowany swojemu panu.
Najlepiej czuje się, gdy jest traktowany sprawiedliwie i konsekwentnie przez przewodnika, który stanowi dla niego autorytet. Ten szybki i stanowczy pies jest zarazem przyjaznym i spokojnym przyjacielem całej rodziny. Nie jest specjalnym miłośnikiem biegania ani włóczenia się. Ma przeciętne potrzeby ruchowe. Trzy spacery dziennie i kilka okazji do pobiegania i zabawy na smyczy są wystarczające.
Utrzymanie bullmastiffa wymaga niewiele wysiłku. Od czasu do czasu usuń martwe włosy za pomocą gumowej szczotki albo rękawicy do masażu. Nie należy zapominać o pielęgnacji oczu i uszu oraz sprawdzać czy nie osadza się kamień nazębny.
- pręgowane
- płowe
- czerwone
Dopuszczalne są niewielkie białe znaczenia na klatce piersiowej, wszelkie inne są niepożądane. Maska zawsze czarna, rozjaśniająca się w kierunku oczu. Sierść jest krótka i twarda, a przede wszystkim odporna na złą pogodę.
Jak wszystkie duże rasy ma skłonności do dysplazji stawowej: biodrowej lub łokciowej. Ponieważ jego skóra ma tendencje do odkształceń, jeśli pies leży na twardym podłożu, mogą się tworzyć modzele łokciowe. Inne choroby, jakie mogą spotkać bullmastiffa to skręt żołądka, podwinięcie się powieki oraz rzadko problemy kardiologiczne. Bullmastiff nie nadaje się do mieszkania w kojcu, ponieważ niezbyt dobrze znosi zarówno niskie, jak i wysokie temperatury.
Bullmastiff nie jest wybredny i zwykle ma dobry apetyt. Nie należy go jednak przekarmiać, zwłaszcza wtedy kiedy rośnie. Dlatego lepiej żeby był chudszy niż grubszy i to dotyczy wszystkich ras dużych. Jeżeli zdecydujecie się na karmienie szczeniaka sucha karmą, należy wybrać taką, która ma mniejszą zawartość białka i jest przeznaczona dla ras dużych. Oczywiście karma nie powinna zawierać zbóż oraz większej ilości węglowodanów. Dobrym sposobem żywienia naszego czworonożnego przyjaciela, jest Barf. Jest to dieta zbliżona do pożywienia, jakim żywią się dzikie zwierzęta. Czyli surowe mięso, mięsne kości, podroby warzywa i owoce. A to wszystko bez tzw. wypełniaczy typu kasza, ryż, makaron. Przy takim sposobie żywienia warto tę rasę suplementować preparatami wpływającymi na prawidłowy rozwój chrząstki stawowej.
Zdjęcie profilowe rasy dzięki uprzejmości hodowli Cherish Forever FCI
