Nazwa rasy wywodzi się od nazwy klasztoru św Bernardyna w Alpach. Przodkowie bernardynów to starożytne molosy. Psy te zawsze towarzyszyły Rzymianom podczas wojennych wypraw, które toczyły się na północ od Alp. W XVII wieku bernardyn był szkolony przez mnichów na psa przewodnika oraz ratownika górskiego. W nocy lub we mgle miały za zadanie pomagać turystom znaleźć właściwą drogę. Bernardyn krótkowłosy ma doskonały zmysł orientacji w terenie i potrafi w szybkim czasie odnaleźć właściwą drogę powrotną. Są to bardzo czujne psy, które potrafią przewidzieć lawinę, a w śniegu czują się znakomicie. Przy akcjach ratowniczych, bernardyn pracował razem z innymi psami. Kiedy psy wyczuły zapach zasypanego człowieka kładł się dokładnie w tym samym miejscu. Po wydostaniu spod śniegu poszkodowanego, psy kładły się koło niego ogrzewając go swoim ciałem. obecnie bernardyn krótkowłosy stał się psem do towarzystwa i oddanym przyjacielem człowieka.
Najbardziej znanym bernardynem, który uratował wraz z innymi psami aż 40 osób był Barry I. Żył on w latach 1800 - 1814. W podziękowaniu za odwagę powstał pomnik, który można zobaczyć na przełęczy św. Bernarda można oglądać na wspomnianej przełęczy św. Bernarda, natomiast wypchaną sylwetkę bernardyna z beczułką na szyi w Muzeum w Bernie.
- Długość życia 8 - 10 lat
- Wysokość psa w kłębie wynosi: 70 - 90 cm
- Wysokość suki w kłębie wynosi: 65 - 80 cm
Mimo, że bernardyn pochodzi od groźnych molosów ze starożytnego Rzymu, jest łagodnym i dobrodusznym olbrzymem. To lojalny przyjaciel, który zachowuje spokój, łagodność i nie szczeka bez potrzeby. Jest psem wiernym, inteligentnym, bezgranicznie oddany swojemu przewodnikowi. Bernardyn kocha dzieci, jest przyjazny,opiekuńczy, zrównoważony i cierpliwy. Bernardyny to bardzo duże i masywne psy, dlatego ich zabawa z dziećmi powinna odbywać się przy dorosłych, aby przez przypadek nie zrobiły im krzywdy. To psy, które zachowują się z godnością i powagą. Bernardyn nie wdaje się w awantury z innymi psami, jednak kiedy zostanie sprowokowany potrafi się bronić. Bernardyny bardzo przywiązują się do swoich opiekunów. To pies, którego łatwo się wychowuje, jest posłuszny i szybko się uczy. Bernardyn to także dobry stróż. Jest to rasa, która potrafi przewidzieć zmienne warunki klimatyczne, zwłaszcza nadejście lawiny. Są to psy, które doskonale pracuje z człowiekiem, dlatego wykorzystywany jest podczas poszukiwań osób zasypanych lawiną.
Bernardyn nie ma potrzeby długiego biegania, za to uwielbia długie spaceru. Rasa ta jest odporna na warunki klimatyczne, silny mróz nie jest im straszny. W upalne dni lepiej, żeby leżał w cieniu lub w domu. Niestety popularność tej rasy, sprawiła, że pojawiły się hodowle, które rozmnażają psy tylko i wyłącznie dla zysku. Nie patrzą dobro psów. Takie podejście niestety, powoduje, że pies może być w przyszłości chory, agresywny lub lękliwy. Niestety są to cechy, których bernardyn nie powinien posiadać. Dlatego zanim podejmiecie decyzje o zakupie, warto przypatrzeć się hodowcy, poprosić o 4 pokoleniowy rodowód, wyniki badań, prześwietlenia w kierunku dysplazji. Hodowca z pasją na pewno wszystko udostępni.
Bernardyn krótkowłosy obficie się ślini, dlatego należy regularnie przecierać pysk psa. Pomimo swoich gabarytów, sierść bernardyna nie wymaga wiele trudu w utrzymaniu. Pielęgnacja w postaci codziennego szczotkowania i usuwania luźnych włosów będzie wystarczająca. Warto też regularnie sprawdzać stan uszu i oczu, aby utrzymać je w czystości. Wiadomo, że w tych miejscach mogą pojawiać się stany zapalne.
Podstawowy kolor to biel z mniejszymi lub wiekszymi rudo brązowymi łatami. Dopuszczalna jest także maść pręgowana na tle rudo brązowym, a tolerowana na żółto brązowa. Pożądane ciemniejsze odcienie na głowie. Nieznaczny czarny nalot na tułowiu jest dopuszczalny. Wymagane są białe znaczenia na:
- klatce piersiowej
- łapach
- kufie
- końcu ogona
- strzałka na głowie i plamy na szyi
Włos jest gęsty, okrywowy, prosty i przylegający do ciała. Psy posiadają obfity podszerstek. Niewielkie portki na udach, natomiasy ogon porośnięty gęstym włosem.
Bernardyny, podobnie jak inne największe rasy psów, np. dogi, żyje stosunkowo krótko. Jest za to odporny na różne warunki atmosferyczne, wytrwały i silny psychicznie. Bernardyny narażone są dysplazje stawów biodrowych i łokciowych, dlatego bardzo ważne jest, aby w wieku szczenięcym nie miały dużego wysiłku typu bieg przy rowerze, skoki przez przeszkody czy wchodzenie po wysokich schodach. Na to wszystko przyjdzie jeszcze czas. Ze względu na swoje gabaryty narażone są na skręt żołądka, który jest dla nich śmiertelny. Aby temu zapobiec, nie podawaj posiłku tuż przed spacerem oraz zaraz po.
Bernardyn krótkowłosy to pies mocnej budowie, gdybych kościach i bardzo dobrze umięśniony. Dlatego powinniśmy zadbać o prawidłowe żywienie tego molosa. Pies jest mięsożercą i lubi jeść mięso zwłaszcza w postaci surowej. Zęby, przewód pokarmowy są dostosowane to trawienie surowego mięsa. Warto zastanowić się i poszerzyć swoją wiedzę na temat diety Barf, która oparta jest ona na podawaniu surowego mięsa, podrobów, mięsnych, miękkich mięsnych kości, ryb, warzyw i owoców. Raz do roku można zrobić badania i sprawdzić czy nasz pies potrzebuje dodatkowej suplementacji. Jest to ważne, właśnie w przypadku psów ras dużych i olbrzymich, aby był zachowany odpowiedni stosunek wapnia do fosforu. Nie zaleca się jednak podawania tego typu preparatów bez konsultacji z weterynarzem.
Sucha karma jest również dobrym rozwiązaniem, pod warunkiem, że wybierzemy ją rozsądnie. Gotowe produkty żywieniowe, są zbilansowane i zawierają wszystko to co psu potrzebne jest do prawidłowego rozwoju. Decydując się na suchą karmę, wybierajmy bezzbożową z dużą zawartością mięsa. W przypadku szczeniąt, powinna być to karma z mniejszą zawartością białka, aby nasz mały bernardyn za szybko nie urósł.
