Jamnik długowłosy wywodzi się od psów myśliwskich gończych, wśród których znajduje się np. bibarhund oraz dachsbracke, używany w polowaniach na borsuki. Kynolodzy szacują, że psy o długim tułowiu i krótkich łapach żyły już w czasach antycznych. Jamnik długowłosy pojawił się w Niemczech w XVI wieku. Rasa ta to wynik krzyżówki pomiędzy jamnikiem krótkowłosym a angielskimi i niemieckimi spanielami. Ten wszechstronnie uzdolniony pies myśliwski był ceniony podczas wyciągania ofiary z nory, szukania jej po zapachu oraz płoszenia. Jamnik długowłosy jest bardzo odważnym psem, który nie boi się ani lisów, ani borsuków. Dobrze radzi sobie w wodzie oraz gęsto porośniętym terenie, dlatego myśliwi bardzo go cenią.
Księga rodowodowa jamnika długowłosego pojawiła się w latach 80-tych XIX wieku. Jednak dopiero osiem dekad później jamnik długowłosy stał się bardzo modny. Po modzie w latach 60-tych XX wieku na jamnika długowłosego zapanowała moda na odmianę szorstkowłosą. Jednak początki obecnego stulecia przywróciły jamnika długowłosego do łask.
- Długość życia: 15-18 lat
- Obwód klatki piersiowej powyżej od 35 cm
- Waga: do 9 kg
Jamniki długowłose posiadają łagodniejszy charakter niż odmiana krótkowłosa. Wynika to z tego, że w ich żyłach płynie krew spanieli oraz seterów irlandzkich. Ich szkolenie również przebiega łatwiej, co nie oznacza, że nie potrafią być krnąbrne i uparte. Te inteligentne i bardzo uczuciowe psy o wesołym usposobieniu są wspaniałymi towarzyszami człowieka. W zależności od sytuacji są czułe i delikatne, bądź zuchwałe i zaczepne. Czujny jamnik dobrze wie, jak zdobyć szacunek i uwagę człowieka. Jest zawsze gotów do obrony swojej rodziny. Jamniki długowłose bardzo przywiązują się do swojego pana, a w efekcie bywają zaborcze i zazdrosne. Dodatkową trudnością jest fakt, że ich opiekunowie, często zauroczeni psem, zapominają o wszelkich zasadach. Jamniki wymagają odpowiedniego szkolenia. Z natury jamnik długowłosy jest samodzielny. Nie traktuj ich stanowczości i chęci decydowania jako nieposłuszeństwa. Przy czułym i konsekwentnym wychowaniu jamnik długowłosy będzie posłusznym i oddanym domownikiem. Plusem jest to, że jamnik uczy się szybko i chętnie, a dobrze poprowadzony zacznie ujawniać szereg swoich zalet, m.in. talenty komediowo-aktorskie.
Jamnik długowłosy toleruje dzieci i inne psy. Nie powinien jednak mieszkać z innymi czworonogami pod jednym dachem, ze względu na silny instynkt myśliwski. Do kota można go przyzwyczaić, o ile socjalizacja przebiegnie za młodych lat psa, lecz raczej nie będą pałać do siebie wielkim uczuciem. Jamnik wymaga umiarkowanej dawki ruchu. Lubi wybiegać się bez smyczy, ale trzeba na niego uważać, ponieważ oszołomiony ciekawym zapachem może gdzieś uciec.
Szata jamnika długowłosego jest jedwabista, miękka, równa i prosta lub nieznacznie falująca. Na kończynach tworzy tzw. „pióro”, a na ogonie „chorągiew”. Pies wymaga szczotkowania, jeżeli jest ku temu potrzeba. Zazwyczaj zdrowy włos tych zabiegów nie potrzebuje. W razie potrzeby przystrzyż nadmiar włosów pomiędzy opuszkami palców. Pazury psa powinny być krótkie. Kąpiele tylko wtedy, kiedy nasz jamnik naprawdę sie wybrudzi.
Maść jamnika długowłosego może być jednobarwna:
- ruda
- rudopłowa
- płowa bez czarnych włosów
Oraz dwubarwna:
- czarna
- brązowa z rdzawobrązowymi lub żółtymi odznakami
- plamista
- pręgowana
Włos jest prosty, błyszczący z podszerstkiem. Sierść jest przylegająca. Na szyi i podbrzuszu włos przedłużony, na uszach zwisający, na kończynach tworzy jednakowej długości pióro, najdłuższy jest na ogonie, gdzie tworzy pełną chorągiew.
Jamniki długowłose cieszą się dobrym zdrowiem i dużą siłą. Są rasą długowieczną. Wszystkie jamniki, niezależnie od szaty i wielkości, mają problemy z wypadającym dyskiem. Jest to naturalna konsekwencja wydłużonej budowy ciała. Nie zezwalaj pupilowi na skakanie wysoko do góry lub zeskakiwanie z dużych wysokości. Dbaj również o zęby jamnika, aby nie gromadził się na nich kamień nazębny. Możesz podawać gryzaki do żucia i stosować właściwą dietę.
Jamniki długowłose to wielkie łakomczuchy ze skłonnościami do tycia. Są też psami wybrednymi, dlatego nie wolno dopuścić do ich rozpieszczania. Unikajmy dodatkowych przekąsek pomiędzy posiłkami. Jamniki bardzo szybko przybierają na wadzę. Pieski tej rasy wymagają żelaznej diety oraz dużej porcji codziennego ruchu. Możesz podawać dobrą suchą karmę dla ras średnich lub małych albo specjalną dla jamników. Karmy tego typu są dobrze zbilansowane, tylko wybieraj te bezzbożowe i z dużą zawartością mięsa świeżego lub suszonego. Pamiętaj, aby dieta była dostosowana do potrzeb Twojego jamnika.
Dobrym rozwiązaniem będzie zastosowanie u jamnika długowłosego diety Barf. Oparta ta jest na surowym mięsie, chrzęstnych kościach, surowych podrobach, bez dodatku ryżu, makaronu czy kasz. W posiłkach, które sami będziemy przygotowywać należy pamiętać o dodatkowym suplementowaniu. Zanim jednak zaczniemy podawać różnego rodzaju suplementy, warto o nich porozmawiać z weterynarzem i zrobić podstawowe badania z krwi.
