Przodkami pudli były psy myśliwskie z kręconą, wełnistą sierścią pochodzące z Niemiec i Hiszpanii. Pudle początkowo były używane na polowaniach do aportowania ptactwa wodnego. Strzyżono je w taki sposób, żeby podczas pływania były szybsze, ale sierść nadal chroniła je przed chłodem. Z czasem zwłaszcza mniejsze pudle zaczęto wykorzystywać do tropienia trufli, a ze względu na wyjątkową inteligencję i zdolność szybkiego uczenie się zaangażowano je także do pracy w cyrkach i na obwoźnych przedstawieniach.
Popularność na całym świecie w roli psów towarzyszących zawdzięczają francuskiej arystokracji. Były ulubionymi psami na dworze Ludwika XIV i stamtąd rozprzestrzeniły się na inne kraje Europy. Wzorzec FCI akceptuje tylko pudle o jednolitym umaszczeniu, stąd wielobarwne nie są uznane przez FCI.
- Długość życia: 14 - 18 lat
- Wysokość w kłębie: 28 – 35 cm
- Waga: 7 – 14 kg
Pudel miniaturowy do pies bardzo aktywny i najweselsze ze wszystkich pudli. Są bardzo czułe i lubią spędzać czas w towarzystwie człowieka. Bardzo lojalne i wierne silnie przywiązują się do wszystkich domowników. Te energiczne miniaturki bardzo lubią bawić się z dziećmi, mają bardzo ugodowy charakter, dlatego są idealnymi psami rodzinnymi. Uwielbiają też być w centrum uwagi, chętnie wykonują nowe sztuczki, żeby sprawić radość swoim opiekunom. Szybko się uczą najlepiej przez zabawę i bardzo łatwo się je szkoli. Doskonale nadają się do psich sportów tj. agility, czy obedience. Jednak są też odpowiednimi towarzyszami dla domatorów. Ich inteligencja pozwala im dostosować się do niemal każdego stylu życia. Potrzebują różnorodnych spacerów, ale ćwiczyć można z nim w domu, czy w ogrodzie. Pudel nie powinien być pozostawiany sam sobie, bo traci wtedy chęć do życia i staje się psem smutnym, szczekliwym i strachliwym.
Sylwetka pudla miniaturowego jest kwadratowa lub lekko prostokątna, harmonijna o proporcjonalnej budowie. Głowa jest podłużna z wąską kufą, pysk smukły, uszy wiszące i długie. Oczy są migdałowate, szeroko rozstawione w kolorze ciemnobrązowym lub czarnym. Szyja jest długa, grzbiet prosty, klatka piersiowa głęboka i dość szeroka, łapy mocne, a ogon wysoko osadzony.
Pielęgnacja okrywy włosowej jest bardzo wymagająca. Pudle nie linieją, ale włos nieustannie rośnie i wymaga regularnego czesania i strzyżenia. Sierść ma skłonność do filcowania się i zaniedbana może powodować problemy skórne. Szczotkowanie zapobiega też matowieniu sierści i pozwala utrzymać luźno włosy. Psy kąpie się przed strzyżeniem lub gdy są brudne. Pudle szybko przemakają podczas deszczu i wolno schną. Dlatego w chłodne dni przyda im się kurtka przeciwdeszczowa, tym bardziej, że są to zmarzluchy, które łatwo się przeziębiają. U pudli należy też dbać o higienę zębów, bo ze względu na długą i wąską szczękę mają tendencję do odkładanie się kamienia nazębnego. Także wiszące uszy pudla miniaturki, ze względu na złą wentylację, są podatne na infekcje, dlatego warto je regularnie sprawdzać.
Sierść pudli jest bardzo gęsta, skręcona, elastyczna i sprężysta o jednakowej długości i fakturze na całym ciele. Może być lokowana, czyli wełnista, kędzierzawa o mocno skręconych lokach lub sznurowa z długimi i zbitymi sznurami włosów. Pudel wielobarwny czarno-biały, nazywany harlequinem ma dwubarwne umaszczenie w proporcjach: biały 60%, czarny 40%. Dominującym kolorem jest biały wyraźnie oddzielony od czarnego. Głowa jest czarna, dopuszczalny jest biały pasek od nasady nosa do pierwszego kręgu szyjnego lub biała broda albo białe wąsy. Na tułowiu znajdują się dwie lub trzy czarne plamy.
Pudle miniaturowe często cierpią na tymczasowe wypadanie rzepek kolanowych (zwichnięcie rzepki). Mają też skłonność do chorób stawów biodrowych i dziedzicznych chorób wzroku tj. jaskra czy zanik siatkówki, które mogą zakończyć się ślepotą. Dlatego kupująć psa, warto wybrać taką hodowlę psów rasowych, w której psy są przebadane w kierunku np dysplazji.
Pudle miniaturowe mają szybki metabolizm i potrzebują częstych, ale niewielkich posiłków. Dlatego karmę należy podzielić na mniejsze porcje dostosowane do niewielkiego pyska miniaturek. Zachęci je to do gryzienia i będzie wspomagać trawienie. Ponieważ pudel jest psem o wymagającej sierści, dlatego ważna jest obecność w jego diecie nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3 i omega-6, które wzmocnią skórę i sierść psa, a także stawy. Pokarm powinien zawierać białko, tłuszcze, witaminy i minerały, warzywa, owoce oraz ryby. Ze względu na problemy z kamieniem nazębnym dobrze jest od czasu do czasu dawać pudlom twarde przekąski, które usuną osad.