Pielęgnacja psa

Przyzwyczajamy od malucha

Pielęgnację psa zaczynamy od samego początku, kiedy tylko nasz nowy czworonożny członek rodziny zapozna się z otaczającym go nowym światem i nowymi zapachami. Jest to potrzebne, aby w późniejszym czasie, gdy będzie już starszy nie bał się nożyczek, odgłosu maszynki do strzyżenia, suszarki i żeby nie wyrywał się podczas szczotkowania. 

Dbajmy o pazurki

Przycinanie pazurów, nie należy do najprzyjemniejszego zabiegu dla psa, choć jest on bezbolesny. Warto takiego malucha przyzwyczajać od samego początku do tego typu zabiegów. Pieski, które często biegają po twardej powierzchni typu beton, asfalt rzadko mają problem z długimi pazurami, gdyż same sobie je ścierają np. podczas spaceru. Są jednak rasy, które większość czasu wolą spędzać w domu lub z jakiś innych powodów nie wychodzą na długie spacery. Niestety z długimi pazurami pies odczuwa duży dyskomfort. Pojawia się nawet ból, zwłaszcza wtedy kiedy pazur zakręca się i wbija w opuszkę. Należy wtedy sięgnąć po odpowiedni sprzęt a mianowicie specjalne nożyczki czy gilotynkę. Pamiętajmy, żeby nie obcinać pazurów zbyt krótko, ponieważ są bardziej unerwione i ukrwione. Gdy uszkodzimy miazgę, możemy spodziewać się dużego krwawienia, a przy tym jest to bolesne dla psa. Jeżeli nie czujemy się pewni, aby samemu wykonać ten zabieg, to zawsze z pupilem można podjechać do lecznicy weterynaryjnej. 

A co z uszami i zębami?

Pielęgnacja psa to oczywiście zadbanie o piękny wygląd zębów i idealny słuch. W przypadku niektórych ras z długimi i zwisającymi uszami ich pielęgnacja to priorytet.  
Tak jak u ludzi, psom także wypadają zęby mleczne, a na ich miejsce rosną stałe. Ważne jest, aby zaglądać i obserwować, co w jego pyszczku się dzieję. Bywa nieraz tak, że zanim wypadną zęby mleczne obok pojawiają się  stałe. Zazwyczaj mleczaki zostaną wypchnięte, jeżeli tak się nie stanie, wtedy przetrwałe zęby mleczne należy jak najszybciej usunąć. Zabieg ten przeprowadzany jest w znieczuleniu ogólnym. Problem ten występuje najczęściej u psów ras małych: maltańczyk, sznaucer miniaturowy, jamnik, yorkshier terier. Sprawdzajmy również, czy na nowych zębach nie osadza się kamień. Nieczyszczony kamień może być przyczyną krwawień, zapaleń dziąsła, co w konsekwencji prowadzi do jego wypadnięcia. Osadzanie się kamienia nazębnego może być związane z dietą, a także z czynnikami genetycznymi. Są rasy, które do późnej starości będą się cieszyły białymi i zdrowymi zębami,  kiedy inne będą borykały się z tym problemem. Na rynku jest sporo preparatów przeznaczonych do usuwania kamienia nazębnego z psich zębów. Są to różnego rodzaju szczoteczki, szmatki, gryzaki, pasty pochodzenia naturalnego lub z domieszką substancji chemicznych. Kiedy pies ma dużo kamienia, usuwa się go wtedy w lecznicy. 

Każdemu psu należy sprawdzać też uszy, zwłaszcza kiedy wracamy ze spaceru, w trakcie którego nasz pies biegał pomiędzy gęstymi krzakami czy wysokimi trawami. W uszach naszego pupila mogą utkwić źdźbła, nasiona traw, małe gałązki. Pozostawione przez dłuższy czas, mogą przyczynić się do powstania trudno wyleczalnych stanów zapalnych. Jeżeli zauważymy, że jakieś ciało obce tkwi głęboko w uchu, lepiej tego samemu nie wyciągać. Najlepiej udać się z psem do weterynarza. Pies może nam zasygnalizować, że coś dzieje się w jego uszczach. Częstym objawem jaki możemy zaobserwować to potrząsanie, drapanie, trzepanie głową i uszami. Pies się tak zachowuje, aby pozbyć się z ucha problemu np brudy, czy wody. Należy wtedy zajrzeć do ucha, powąchać je. Jeżeli poczujemy nieprzyjemny zapach wydobywający się z wnętrza ucha, należy skontaktować się z lekarzem. Pielęgnacja ucha to przede wszystkim regularne czyszczenie ich nawilżonym solą fizjologiczną wacikiem higienicznym, nie używamy przy tym patyczków. 

A jak dbać o sierść?

Pielęgnacja psa to także systematyczne czesanie i szczotkowanie niezależnie od długości sierści. Większość ras zrzuca sierść, a dzięki temu zabiegowi będzie jej zdecydowanie mniej w domu. Nasz pies będzie ładnie się prezentował i dobrze czuł. W czasie czesania możemy też szybko zareagować, jeżeli zauważymy jakieś zmiany na skórze, urazy, otarcia, zadrapania, czy też pchły lub kleszcze. W przypadku ras z długą sierścią systematyczne czesanie jest niezmiernie ważne, aby nie doprowadzić do powstania kołtunów, które możemy usunąć tylko nożyczkami. Rasy u których występuje obfita szata, można spryskać specjalnymi odżywkami ułatwiającymi rozczesywanie. 
Jest wiele ras psów, które trzeba również strzyc i trymować. Zabiegi te są konieczne nie tylko aby były zgodne ze wzorcem danej rasy, ale także dla higieny. Najlepiej wtedy udać się do salonu groomerskiego. 

Kąpać czy nie kąpać psa?

Kąpiel naszego pupila powinna być wtedy, gdy jest to konieczne. Są przecież sytuacje, gdy w czasie spaceru pies biegnąc wpadnie w błoto lub też wytarza się w interesującym go zapachu, czy odchodach zwierzęcych. Należy, jednak pamiętać aby używać tylko specjalistycznych szamponów przeznaczonych dla psów, ponieważ składniki które są w szamponach dla ludzi zawierają często składniki, które przyczyniają się do podrażnienia skóry psa. Na rynku jest sporo produktów przeznaczonych do kąpieli psa. Często możemy zauważyć również podział szamponów, ze względu na wiek, rasę, długość sierści, są też szampony lecznicze i przeciwpasożytnicze. Zdrowa zasada jaką należy przyjąć to, im rzadziej kąpiel, tym lepiej. Pamiętajmy, że po takiej kąpieli psa należy bardzo dokładnie wysuszyć. Po powrocie ze spacerów w deszczowy dzień, wycieramy psom łapki i brzuch. Szczególnie kiedy mieszkamy w mieście i zaczyna się czas posypywania chodników solą. Warto wtedy w domu zamoczyć łapki w czystej wodzie. 

Najważniejsze - szczepić i odrobaczać!

Podobnie jak to jest w przypadku dzieci i dorosłych, choć obecnie zdania są podzielone, nasze psiaki należy szczepić plus odrobaczać, jeżeli jest ku temu potrzeba. Szczepienie ochronne zapobiega występowaniu niektórych bardzo groźnych chorób, jakie mogą zaatakować nasze psy. W przypadku, kiedy nasz pies zachoruje, przebieg tej choroby jest zdecydowanie lżejszy, a leczenie mniej obciąży nasz portfel. Na rynku są teraz szczepionki, które przy jednym ukłuciu zabezpieczają psa przed kilkoma chorobami tzw. 3 w 1 lub 4 w 1. Jest to korzystne, przede wszystkim dla pieska, gdyż musi przeżyć tylko jedno ukłucie, a nie dwa lub trzy i stres towarzyszący tej sytuacji jest zdecydowanie mniejszy. Również dla naszego portfela ten rodzaj szczepienia jest korzystniejszy. 
Odbierając pieska z hodowli, powinien być już po pierwszych szczepieniach  i powinien być co najmniej dwukrotnie odrobaczony. Zwróćmy na to uwagę.

Kalendarz szczepień 

Pierwsze szczepienie:

• 5 - 7 tygodniem życia nosówka i parwowiroza
• 8 - 10 tygodniem życia nosówka, parwowiroza, wirusowe zapalenie wątroby, kaszel kenelowy
• 12 - 14 tydzień życia powtórka poprzedniego szczepienia
• około 3 miesiąca pieska należy zaszczepić przeciwko wściekliźnie, gdyż jest to szczepienie obowiązkowe

Kiedy nasz psiak ukończy rok, należy go ponownie zaszczepić przeciwko chorobom wirusowym. Warto także porozmawiać z lekarzem na temat szczepionki przeciwko boleriozie. 

Szczeniaki odrobacza się w 3 i 5 tygodniu życia. Kolejne odrobaczania będą zależały od przyjętego kalendarza szczepień. Jeżeli szczepienie zaplanowane jest w 6 ,9 i 12 tygodniu życia, wtedy odrobaczenie powinno być się odbyć w 5, 8 i 11 tygodniu. 
Do ukończenia przez psa pół roku powinno się go odrobaczać co miesiąc, natomiast w przypadku psów starszych co 3 lub 6 miesięcy. Ja troszkę podchodzę to tego inaczej. Zanim podam preparat chemiczny, badam kał czy jest ku temu potrzeba. Warto robić swoim psiakom profilaktyczne badania, typu morfologia, mocz czy właśnie badanie kału, aby móc zawczasu reagować.